Straks wordt er ook Europees gespeeld. Met vijf Belgische clubs, nieuwe formats en hopelijk veel spektakel. “Elk punt is, zowel financieel als mentaal, een bonus”

Nu alle voorrondes voorbij zijn, wordt deze week het startschot gegeven in het Europees voetbal. Van de voormalige poulefase is geen sprake meer. De eerste ronde is zonder heen- en terugmatchen, maar met meer klinkende affiches. “Het wordt wennen, maar we mogen wel spektakel verwachten”, klinkt het hoopvol bij analist Bob Peeters, vaste studiogast bij de

Europese avonden.

Deze week wordt de Champions League op gang getrapt, met onder meer Club Brugge-Borussia Dortmund. Eén week later volgt ook de Europa League met Anderlecht en Union. Nog een week later is de Conference League aan de beurt, met AA Gent en Cercle Brugge als Belgische deelnemers. Alle competities zien er compleet anders uit dan de voorbije jaren. Een vloek of een zegen?

“Persoonlijk vind ik het format wel een beetje raar. Je mag het op zijn minst een gedurfde zet noemen, want voor alle voetballiefhebbers voelde het oude systeem vertrouwd aan”, klinkt het bij Bob Peeters (50). De voormalige aanvaller is General Manager bij tweedeklasser SK Beveren en analist bij Play Sports. En net daar is de komende maanden enorm veel Europees voetbal te zien.

Realistisch Club

“Het wordt zeker wennen, maar we mogen misschien wel meer spektakel verwachten”, gaat Peeters verder. “In het verleden waren de topteams soms te snel zeker van kwalificatie en gingen ze aan het roteren. Nu zijn er al meer grote wedstrijden in de openingsfase, terwijl die teams soms nog een inloopperiode nodig hebben. Het is dus zeker niet ondenkbaar dat een van de absolute kleppers al in deze fase sneuvelt. De grote droom van PSG wordt bijvoorbeeld niet gemakkelijker met wedstrijden tegen Manchester City, Arsenal, Bayern München en Atlético Madrid.”

“Voor de kleinere ploegen − en dat zeg ik met alle respect − is het wel mooi meegenomen dat ze nu meerdere toppers ontmoeten. Club Brugge speelt zo tegen Dortmund, AC Milan, Juventus en Manchester City in één campagne. Zeker acht matchen in de Champions League én minstens Europees voetbal tot eind januari. Op sportief vlak wordt het natuurlijk niet evident. Elk punt is, zowel financieel als mentaal, een bonus. Ploegen als Sturm Graz en Celtic Glasgow zijn misschien wel haalbaar, maar simpel is dat toch ook niet. Club Brugge zal daar zelf ook wel realistisch in zijn. En wie weet wat er later nog kan, als ze alsnog in de Europa League of Conference League terechtkomen. Hun halve finale in de Conference League van vorig seizoen heeft iedereen laten geloven dat het wél nog kan voor een Belgische ploeg. En dat mag je gerust hoog inschatten. Eenmaal de competitie vordert, komen er veel ploegen uit de Champions League in die lagere bekers terecht. Daardoor is het niveau er ook heel goed.”

Belgisch coëfficiënt

Geen Real of City in de Europa League, maar toch nog steeds stevige tegenstanders voor Anderlecht en Union. Zo neemt Anderlecht het onder meer op tegen Porto, Hoffenheim en Real Sociedad. Het programma van Union oogt nog wat zwaarder, met ploegen zoals AS Roma, Nice en Glasgow Rangers. “Niet de absolute toppers, maar toch héél mooie affiches. En ook hier, net als in de Champions League, acht verschillende tegenstanders. Daarvoor gaan mensen toch naar een stadion of kruipen ze voor tv.”

Dat geldt volgens hem ook voor de Conference League. Nochtans ogen de tegenstanders van AA Gent en Cercle Brugge een stuk minder aantrekkelijk. Enkel de openingsmatch van Gent tegen Chelsea springt erbovenuit. “Een wedstrijd tussen Cercle Brugge en Víkingur Reykjavík, om maar één voorbeeld te geven, oogt op papier minder spectaculair. En toch zijn er minstens twee goede redenen om die wedstrijden te volgen. Enerzijds is er de Belgische coëfficiënt, die bepaalt hoeveel Belgische ploegen in de toekomst Europees mogen spelen. Anderzijds is het een kans om de scout in jezelf naar boven te halen. Bij die kleine teams spot je vaak een speler of trainer die het even later maakt aan de absolute top. Een voorbeeldje: toen ik enkele jaren terug trainer was bij Westerlo speelden we in tweede klasse tegen Union. Daar stond toen ene Deniz Undav in de spits, die deze week in de basis startte bij de Duitse nationale ploeg. Zulke verhalen zijn er in overvloed, ook in de Conference League.” (Arjan Desante)