Chef nieuws Sandra Rosseel: “Dit is een kantelpunt, een moment dat de geschiedenis zal ingaan. Alleen weten we nu nog niet of er uit wat gebeurd is, iets positiefs zal groeien. Of dat het de voorbode voor veel erger is.”

Goeiemorgen,

‘En, heb je al gezondigd tegen je goede voornemens?’, vroeg een vriend me donderdag. En helaas moest ik de vraag met ja beantwoorden. Mijn goed voornemen voor dit jaar was immers om ’s ochtends bij het ontwaken niet meer onmiddellijk naar mijn smartphone te grijpen, maar toch op zijn minst te wachten tot aan het ontbijt.

En ik moet zeggen, dat goed voornemen ging me eigenlijk veel beter af dan verwacht. De ochtendlijke smartphonedrang waar ik vooraf voor gevreesd had, bleek niet eens te bestaan. Of toch niet tot donderdagmorgen. Woensdagavond al had ik met grote ogen zitten kijken naar de bestorming van het Capitool in Washington – en nog meer naar hoe de heer Trump in een eerste videoboodschap reageerde op zijn los geslagen aanhangers, of terroristen zoals ze op CNN genoemd werden. ‘We love you’ klonk nog nooit zo wrang… Maar dit alles zorgde er dus wel voor dat ik donderdagochtend niet anders kon dan onmiddellijk naar mijn gsm te grijpen. Ik kon echt niet wachten tot ik gedoucht en gekleed was om te kijken naar wat er nog allemaal gebeurd was daar in Washington, en in de hele Verenigde Staten bij uitbreiding.

Dit is een kantelpunt, een moment dat de geschiedenis zal ingaan. Alleen weten we nu nog niet of er uit wat gebeurd is, iets positiefs zal groeien. Of dat het gewoon de voorbode voor veel erger is. We kunnen alleen maar hopen dat het voor sommigen, daar in Amerika maar ook hier bij ons, een wake-up call is. Al is het maar het begin van een besef dat niet alles zwart of wit is, maar daartussen ook 50 tinten grijs en nog veel meer andere kleurschakeringen zitten. En is een wereld met kleur, met verschillende nuances gewoon niet veel mooier?

Een wereld ook waarin we niet alleen onze eigen mening verkondigen, maar ook luisteren naar die van anderen? Een wereld waarin we weten dat niet iedereen onze mening deelt, maar dat geen reden is om hen zonder meer te veroordelen, in een bepaald vakje te steken en uit te schelden, of erger? Een wereld ook waarin woorden als respect, tact en beleefdheid weer hip zijn? ‘Zet niet op Facebook & co wat je niet luidop op straat zou durven roepen of wat je niet in iemands gezicht zou durven zeggen’ was het advies die een sociale media-expert ooit gaf in een workshop jaren geleden. Goeie raad die ik alvast aan mijn zonen probeer mee te geven…

Toen ik vanmorgen opstond – zonder smartphone, ik heb me herpakt – en de gordijnen opentrok werd ik verrast door een gigantisch berijmd spinnenweb. De ijskristalletjes leken wel diamantjes, toen de zon haar eerste pogingen deed om door de mist te priemen. De combinatie van het wit van de bevroren dauw met het groen van het gras, het beige-bruin van de zaaddozen van enkele achtergebleven zomerbloeiers, het krachtige oranje van mijn laatste nog bloeiende goudsbloem… Het was prachtig. Niet wit, niet zwart, maar een glinsterende wereld vol nuances. Ik wens je er alvast ook één toe.

Maak er een fijne zondag van.

Reageren? Sandra.rosseel@roularta.be