Pascal Kerkhove, directeur redactie: “Het vaderschap is een levenslange tocht langs grote valkuilen en badend in de meest diverse emoties. Het vaderschap is fantastisch”

Goeiemorgen,

Ik heb in mijn leven veel geleerd van slechte voorbeelden. Thuis, op school, op het werk, in het voetbal, als kind, als volwassene … Je ziet, hoort of voelt zoveel dingen waarvan je denkt ‘zo wil ik het (later) niet doen’. Een mens ben je van bij de geboorte, een goed mens kan je worden onderweg. Een vader ben je vanaf de geboorte van je eerste kind, een goede vader word je tijdens diezelfde lange weg. Je lacht en weent, je roept en fluistert, je praat en zwijgt, je kijkt en luistert, je slaat (figuurlijk) en zalft, je komt en gaat, je twijfelt altijd en weet het nooit zeker … Toch voel ik mij de gelukkigste vader ter wereld, hopelijk net als velen onder jullie.

Het is feest voor ons vandaag. Voor velen een mooie dag als vader én zoon, voor mij een feest in één richting: ik ben een papa maar heb er al meer dan tien jaar geen meer. Hij was best trots op mij, zo hoorde ik vaak. Nooit van hem, altijd van iemand anders. Ik heb alvast gezien dat je best niet wacht tot je opa bent om de beste vader te worden. Het mag dan nooit te laat zijn, er is wel veel tijd verloren. Is het mij gelukt? Ik durf het te hopen, al loert altijd die prikkende vraag om de hoek hoe je dat weet of meet? En of het wel zinvol is om dat te doen. Zo ontspon er zich vorige vrijdag nog een toevallig koffiegesprek met collega Kurt, ook vader van drie kinderen. Twintigers zijn het bij hem, mijn kinderen zitten al een decennium verder. Sinds enkele weken is hij een plots bekende papa, of beter papa van een bekende dochter (Uma, de mol). Alles anders, zo lijkt het, en ook weer niet, zo blijkt. Dat we beiden blij zijn dat onze kinderen ‘het goed doen’, zoiets. Dat we ons beiden schikken in de beperking van die vaststelling. En dat we blij zijn slechts te weten wat we kunnen weten. Als zij dan gelukkig lijken, zijn wij het.

Vaders…

Ik heb als vader dingen gedaan waarvan ik ooit zei die nooit te willen doen.

Ik heb woorden uitgesproken waarvan ik ooit zei dat nooit te zullen doen.

Ik heb dingen gedaan waarop ik erg trots ben.

Ik heb woorden uitgesproken waarvan ik stiekem hoop die als opa ooit nog eens te horen.

Ik heb mijn best gedaan.

Het vaderschap is een levenslange tocht vol valkuilen en bergen, badend in de meest diverse en vaak tegenstrijdige emoties. Het vaderschap is een fantastische tocht. Ik beweerde ooit het nooit te willen worden en ben vandaag het wandelende bewijs dat het goed is voor een mens om soms van gedacht te veranderen.

Ik heb in mijn leven ook veel geleerd van goeie voorbeelden. Thuis, op school, op het werk, in het voetbal …

In de herfst van mijn leven hoop ik onderweg nog meer te mogen leren. Als mens, vader en opa …

Maak er een fijne zondag van.

Reageren? pascal.kerkhove@roularta.be