Redactiedirecteur Pascal Kerkhove doet een warme oproep op een bijzondere zondagmorgen: “Ja, wij kunnen dit”

Mag ik deze uitzonderlijke boodschap op deze uitzonderlijke zondag beginnen met het betuigen van mijn medeleven aan de nabestaanden van de slachtoffers van het coronavirus. Het zijn er inmiddels 4. Mag ik evenzeer iedereen die al positief testte alle moed, kracht en succes toewensen in zijn strijd tegen die ziekte. Het zijn er inmiddels 698. En mag ik tot slot vooral àlle andere mensen in ons land veel gezond verstand en burgerzin toewensen. We zijn met meer dan 10.000.000. Of, met excuses voor de herhaling, nog één keer met de woorden van Rutger Bregman: het kwade is sterker, het goede is met meer.

‘Dit heb ik nog nooit meegemaakt’, zo sprak mijn mama profetische woorden tijdens onze wekelijkse koffieklets vorige zondag. Ze wordt volgende maand 88. We delen intussen allemaal hetzelfde gevoel, van 7 tot 77, en ouder. Het zat er aan te komen, maar sinds vorige vrijdag leven we in echt een nieuwe wereld. Roept die vaststelling in alle andere omstandigheden terecht angst op, dan is dat vandaag niet noodzakelijk zo. De cijfers spreken voor zich én in ons voordeel. Daarnaast beschikken we in de strijd tegen corona over briljante wetenschappelijke expertise, een ronduit fantastische gezondheidszorg en een slagkrachtige overheid. En ja, niet alles loopt perfect, maar laat ons ook met de media niet op alle slakken zout leggen. Allemaal samen tegen corona, mag het even?

“Later, als het weer mag, omarmen we elkaar dan dubbel zo hard.”

Wij zijn het trouwens met elkaar eens dat deze periode veel persoonlijke ongemakken, veel menselijk leed, veel ontwrichting in zorgcentra, ziekenhuizen en scholen en heel veel economische schade aanricht. Nog meer zijn we het erover eens dat niets van dit alles opweegt tegen wat ons het aller dierbaarst is, gezondheid. We wensen ze elkaar jaarlijks achteloos toe, we kunnen er nu samen voor strijden. Iedereen op zijn manier en in zijn omgeving. Wetenschappelijk onderzoek wees al meermaals uit dat crisistijden bij een overgroot deel van de mensen het beste naar bovenhaalt. En niet, zoals we vaak en allicht ook nu weer denken bij het bekijken van duwende hamsteraars of fuivende lockdowners, het slechtste. Angst doet soms vreemde dingen met mensen, dus ja, ze zijn er. Maar belangrijker nog, wij zijn met véél meer.

Dit is een bijzondere zondag, de eerste van voorlopig drie, waarin we ook die ene fraaie kant van corona ervaren. We zijn weer baas over onze vrije tijd,

‘s avonds en in het weekend. Gedaan met het verplichte hollen naar de pianoles, het voetbal, die tentoonstelling of dat

museum voor jezelf, je kinderen, je vrouw of man, je ouders, je vrienden, je grootouders. Van geen tijd voor iets tot alle tijd voor alles, dat wordt wennen. Dat wordt zoeken. Dat wordt herbeginnen. Ik durf alvast te hopen dat we net daarin met zijn allen het nieuwe punt 0 vinden.

Mag ik deze bijzondere boodschap op deze bijzondere zondag dan ook eindigen met deze welgemeende oproep aan jullie, beste lezers van De Zondag. We zijn met meer dan 1,5 miljoen. Laat ons als gezonde mensen dit kwaadaardige virus bestrijden met een nog veel krachtiger virus: een nooit geziene burgerzin en solidariteit. Doe alles wat moet om gezond te blijven en de mensen in jouw omgeving gezond te houden. Help de mensen die hulp nodig hebben.

Vandaag mogen we nog altijd lachen met een grap, praten met elkaar, luisteren naar muziek, kijken naar schoonheid, lezen wat we willen, wandelen in het bos en hopen op meer.

Later, als het weer mag, omarmen we elkaar dan dubbel zo hard.

Later, als het weer mag, omarmen we dan samen het leven.

Ja, wij kunnen dit.

Maak er een fijne zondag van.

Reageren? Pascal.kerkhove@roularta.be