“Hoe sneller het besef dat we maar één leven hebben, hoe langer ons tweede leven duurt.”

Pascal Kerkhove, directeur redactie De Zondag, mijmert elke week aan de ontbijttafel over de dingen des levens.

GO KIM! Het stond op zaterdag 9 juni 2001 in koeien van letters bovenaan de sportkrant van Gazet van Antwerpen. Go Kim, mét uitroepteken. In de journalistiek ben je best spaarzaam met uitroeptekens en is objectiviteit een heilig goed, maar als toenmalig sportchef was dat mijn keuze. Bewust. Voor Kim, toen al een rijzende tienerster en een stukje vrouwelijke knuffelbeer van ons land. Het meisje van naast de deur, iedereens dochter. Vrolijk, echt, vriendelijk, spraakzaam en talentrijk. Een tennissende ontwapening. Net 18 speelde Kim Clijsters die dag in Parijs haar eerste finale van een groot tennistornooi. Ze verloor na een beklijvend duel, 12-10 in de derde en beslissende set. Er werd gevloekt, gedebatteerd en gejammerd over een gemiste kans, maar die dag leerde ons vooral dat je in de sport ook kan winnen als je verliest. En is de sportwereld niet de perfecte spiegel van het leven, inclusief krassen en schoonheidsvlekjes?

Met haar aangekondigde comeback gooit Kim Clijsters ongewild een nieuwe levensvraag in de strijd: kan je al oud zijn als je nog jong bent? 36 is ze en mama van drie kinderen. Tot donderdag was ze voor iedereen ontegensprekelijk jong, als vrouw en als mama. Vandaag is ze voor velen plots oud, als topsportster. Te oud zelfs, vrolijk benadrukt in wat steeds meer neigt naar een van onze favoriete hobby’s: het oordeel over de andere. Waarom zijn we toch zo spaarzaam met lof en zo gul met zuur als iemand bewust zijn leven omgooit? Waarom gunnen we niet iedereen het voordeel én het genot van de twijfel? Wat maakt het uit of Kim Clijsters straks nog eens een grote finale haalt? Ze kiest ervoor haar leven nu te leven, niet als repetitie voor iets wat mogelijk later nog komt. Kunnen we dat niet beter ook zelf allemaal doen? Het is een oeroude wijsheid: we hebben maar één leven. Of beter, het zijn er eigenlijk twee, te beginnen op de dag dat we beseffen dat we maar één leven hebben. En hoe sneller we dat beseffen, hoe langer ons tweede leven duurt.

GO KIM 2! Het staat in koeien van letters op de voorpagina van De Zondag als Kim Clijsters in 2020 een grote finale speelt…

Maak er een fijne zondag van. Reageren? pascal.kerkhove@roularta.be