Redactiedirecteur Pascal Kerkhove: “Elke mooie toekomst heeft een gerespecteerd verleden. Zo ook De Zondag, als dag én als krant. De zondag verdient de vernieuwde De Zondag …”

Goeiemorgen,

Ik ben de voorbije week 59 geworden. Het is een leeftijd waarop je weet dat er meer voorbij is dan nog komt en het belang van wat is almaar groter wordt. Het leven als een dik boek. Je legt het wel eens weg, maar leest toch altijd weer verder. Blijvend benieuwd naar die volgende pagina. Soms wil je sneller vooruit, dan weer mag het trager omdat het zo goed is. Je herleest ook al eens die mooie passages, al was het maar om te onthouden wat je niet wilt vergeten. Het leven is altijd nu, maar nooit zonder terug te kijken of vooruit te zien. In elk volgend jaar wil ik anders kijken naar wat ik al ken en zien wat ik nog niet zag. Ik wil ook graag leren wat ik nog niet kan, zo veel. Het resterende boekdeel is dunner, maar immens rijk. Het leven als een wandeling, altijd met blijvende verwondering naar wat achter de volgende hoek ligt. Die verjaardag heb ik gevierd in Fouras, een klein Frans kustdorp in de Charentes Maritimes. Geen toeval die streek, want tot afgelopen woensdag nog één van de twee resterende groene departementen in Frankijk. Een gedwongen keuze dus, maar ook verplichtingen hebben soms mooie gevolgen. Ik heb leren houden van fietsen. Niet alleen om van dichtbij naar Wout van Aert te kijken, maar ook om zelf te trappen en zowaar vooruit te gaan. Prachtige streek, echte mensen, wulpse kusten, lekkere mosselen, unieke dorpen. Ook met de fiets ben je er doorheen vooraleer je het lokale café hebt gezien. Saint-Laurent de la Prée, Yves, Le Maroullet, Les Trois Canons, … het zijn dorpen waar authenticiteit wel eens twist met weemoed. Ik weet het al langer: in het leven is het mooi te houden wat goed is, het is nog mooier te vernieuwen wat beter kan.

Het is niet anders met de zondag, jouw dag. De zevende én enige dag waarop je helemaal zelf beslist wat je doet, of niet doet. Een prachtige dag, zonder twijfel de mooiste van de week, toch?

Het is niet anders met De Zondag, jouw krant. De zevende én enige echte krant die je gratis meeneemt bij de bakker of supermarkt. Een prachtige krant, met een beetje zondagse zin voor overdrijving de mooiste van de week, toch?

Elke krant die zichzelf respecteert, kijkt regelmatig in de spiegel. Wat is goed en moet blijven, wat was gisteren goed maar kan vandaag beter? Een boeiende oefening, zo hebben we opnieuw ervaren. Wij zijn trots op deze vernieuwing, wij hopen dat jullie er blij mee zijn. Als lezer, als adverteerder: geen zondag zonder De Zondag. Alles oogt mooier en frisser, met nadruk op onze klassieke pijlers: informeren en inspireren. Bij het lekkere ontbijt bieden we graag nog meer stof tot praten of nadenken, vanuit de Wetstraat voor de Dorpsstraat. We bepalen en domineren het nieuws met boeiende verhalen, goed voor het gesprek op de fiets of tijdens de wandeling. We bieden nog meer tips voor allerlei uitstappen of activiteiten, met jezelf en/of de kinderen en kleinkinderen. En we koesteren ook het niets, als dat op zondag àlles is. Kortom, de zondag verdient de vernieuwde De Zondag. Jouw dag, jouw krant.

Het is evenzeer mijn overtuiging: elke mooie toekomst heeft een gerespecteerd verleden. De Zondag is intussen 20 jaar, een stevige rots in de zondagse branding. Het geplande feest stellen we noodgedwongen uit tot volgend jaar, de vernieuwde krant heb je vandaag al in jouw handen. Graag halen we daarmee vanaf nu elke zondag samen àlles uit die prachtige laatste dag van de week. Of is het toch ook altijd een beetje de eerste?

Maak er een fijne zondag van. Reageren? pascal.kerkhove@roularta.be