“Zoals de dag altijd de nacht opvolgt, vergaat het ook de macht: hij komt en gaat.”

Pascal Kerkhove, directeur redactie De Zondag, mijmert elke week aan de ontbijttafel over de dingen des levens.

Uw signaal op 26 mei was duidelijk. Het zou en moest anders, winnaars én verliezers hadden het allemaal begrepen. De ruzie om de ruzie voor de camera, het tenenkrullende bekvechten op de radio, de plastieken stoerdoenerij in de kranten… Het moest en zou plaatsruimen voor andere politiek: transparant beleid door de regering, heldere weerstand vanuit de oppositie. Echte inhoud boven valse vorm. Zou het? Ook in mijn leven is de wens wel eens de vader van de gedachte, maar het is aangewezen om niet te vaak te morsen met de volgorde van die woorden. Ik keek de voorbije week naar minister-president Jan Jambon, ik luisterde naar minister van Inburgering (of was het toch Samenleving?) Bart Somers en ik lees vandaag (blz 4-5) de woorden van Zuhal Demir. Collega’s, na lange onderhandelingen voor vijf jaar verenigd in dat nieuwe politiek project. Met wat ik zag, hoorde en lees, is geen ander oordeel denkbaar: valse start. Bij de paardenrennen of het atletiek gebeurt dat overigens wel vaker en dan volgt een nieuwe start. Wie een tweede keer zondigt, ligt eruit. Soms is dat erg hard, altijd is het leerrijk.

Herinnert u zich overigens een moment in uw leven waarop u tegen iemand zei: ‘Ik heb wat jij wilt, maar ik geef het je lekker niet.’ Ik wel, al ben ik er niet bepaald trots op. Het gebeurde meer dan eens op de speelplaats van de lagere school. Ik voelde mij machtig, ik toonde mij machtig maar ik was het niet. Integendeel. Het was wat macht best niet is, maar dat leerde ik pas later. Als baas een moeilijke beslissing nemen omdat je baas bent, is sterk en zegt iets over wat je doet. Als baas een moeilijke discussie afbreken omdat je baas bent, is zwak en zegt veel over wie je bent. Macht vanuit de macht is de binnenweg naar de eigen ondergang. Goeie en slechte bazen vind je overal, maar niemand staat boven deze wet: zoals de dag altijd de nacht opvolgt, vergaat het ook de macht. Hij komt, hij gaat.

Mag ik bij wijze van aanbeveling voor een keer mezelf herhalen met deze boodschap uit een eerdere column: ‘de ergste fout die je vandaag kunt maken, is deze die je morgen herhaalt.’ En ik ga het geen twee keer zeggen…

Maak er een fijne zondag van.