Bart Casteleyn, hoofdredacteur De Zondag: “Dit papieren monument is geen voetnoot, maar een hoofdstuk in mijn levensverhaal”

Goeiemorgen, ik ben Bart en ik zoek de juiste woorden. Want ik ben nieuw op pagina twee en ik zou hier graag goed beginnen.

Klaar? Start.

Ik ben Bart en ik mag mezelf sinds kort de hoofdredacteur van deze krant noemen. Helemaal nieuw zijn we wel niet, want De Zondag en ik, wij hebben een verleden. Dit papieren monument is zelfs geen voetnoot, maar een hoofdstuk in mijn levensverhaal.

Dag op dag 20 jaar geleden had ik wat zenuwen, maar ik had vooral ook geen stageplek. Deze kerel wou het diploma van Journalist boven zijn bed hangen, maar moest zich daarvoor eerst nog even bewijzen op een redactievloer. En, miserie, alle mogelijke mediaplekjes bleken bezet.

Gelukkig kwam er noodhulp, uit het westen dan nog. Een Roeselaarse vraag belandde net op tijd in een Gentse mailbox. Of er toevallig nog studenten op zoek waren naar een stage? En zo zocht ik in de lente van 2003 voor het eerst de weg naar de Meiboomlaan. Drie maanden lang parkeerde ik de witte Opel Combo van mijn ouders voor de deur van Roularta, uitgever van de toen nog piepjonge De Zondag. Begonnen als een experiment in de Kempen was ‘de bakkerskrant’ aan het groeien… en ik bloeide mee.

Een van mijn eerste opdrachten: Annemie Struyf bellen. Zij had samen met Lieve Blancquaert een boek geschreven, als ik me goed herinner omdat ze meisjes waren van veertig. (Veertig! Dat leek heel oud voor een jongen van twintig.) Ik mocht ook Steve Stevaert interviewen, de leeuw Museeuw temmen, de trainer van Anderlecht ondervragen… en een pak artikels later scoorde ik goeie punten en een diploma.

Plots was ik werkzoekend en mijn moeder niet veel later ongeduldig. Dus belde de gediplomeerde journalist na een luie zomervakantie naar de Meiboomlaan en de timing bleek perfect: Het Laatste Nieuws begon net met een zondagskrant en ook Het Nieuwsblad had printplannen op de zevende dag. Roeselare riep en de rest is geschiedenis. Vijftien jaar lang werkte ik op de redactie van De Zondag: als redacteur, eindredacteur, coördinator en de laatste jaren zelfs als hoofdredacteur.

Vijf jaar later ben ik terug. En eerlijk? Er zijn opnieuw wat zenuwen… Want mijn erg gewaardeerde voorganger Pascal Kerkhove lanceerde hier op pagina twee een mooie traditie. Elke zondag wenste hij de meer dan 1,3 miljoen lezers een fijne zondag. Wijze woorden waren het, in inspirerende columns. Grote schoenen om vullen, maar samen met mijn collega Sandra zet ik zijn zondags gebruik graag verder.

Kort samengevat: goeiemorgen iedereen, ik ben Bart en ik wens jullie een fijne zondag.

Reageren? bart.casteleyn@roularta.be