Directeur redactie Pascal Kerkhove: “Essentieel in deze assisenzaak is een correct verloop én maximale empathie met de familie en vrienden van Julie”

Goeiemorgen,

Het is gebeurd. Ik blader voor het eerst door mijn tweede boek met columns en kijk gespannen naar de opeenvolging van woorden en beelden. De controles waren goed en talrijk, maar altijd is er de angst voor die ene fout die door de mazen van het net glipt. Ik zie ze niet en ruik de fijne geur van vers gedrukt papier. Dat stinkt, zegt mijn echtgenote, en slaat het boek snel weer toe. Ik schud meewarig het hoofd. De bedenkingen bij een discussie over smaken en kleuren, kennen we allemaal. Kunnen we daar meteen de geuren aan toevoegen… Blad na blad sla ik traag om en neem die ontsnappende geur uit het boek helemaal in mij op. Zalig, wat hou ik van papier. En wat hoop ik daarvan te kunnen blijven houden. Leve de digitale vooruitgang maar niet alles wat gisteren was en vandaag nog een beetje is, moet morgen voor de bijl. Ook de vorm en inhoud bekoren mij, maar het echte en enige oordeel daarover ligt uiteraard bij jullie. Ik durf te hopen dat ook de tweede bundeling van al mijn zondagse woorden en milde gedachten opnieuw een behoefte invult. Het boek is vanaf vandaag te koop, online of in de Standaard Boekhandel.

Zoals eerder gemeld, gaat de opbrengst van ‘Fijne Zondag2’ naar drie goede doelen. Eén daarvan is Pioen Safety vzw, een initiatief van Peter Huyghe waarbij aan vrouwen weerbaarheidstraining wordt aangeboden. Het moet die vrouwen toelaten meer kans op weerwerk te bieden als een of andere onverlaat hen lastigvalt. En hoe jammer ook de vaststelling, aan onverlaten helaas geen gebrek. De zoon van Peter Huyghe was de vriend van Julie van Espen, toen die in mei 2019 gewelddadig om het leven werd gebracht. Morgen start in Antwerpen het assisenproces waarop wordt geoordeeld over de schuld en bijbehorende strafmaat voor dader Steve Baekelmans. Onnodig te beklemtonen hoezeer bij familie en vrienden de komende dagen en weken niet-geheelde wonden opnieuw worden opengereten. De confrontatie met de dader, de vreselijke feiten en gruwelijke details… je wenst het zelfs je ergste vijand niet toe. Alle begrip dus voor de uitdrukkelijke vraag van Julies ouders om minstens een deel van dit proces achter gesloten deuren te houden. Openbaarheid is van cruciaal belang, zo zegt elke vezel journalist in mij. Ik ben ook vader, vooral en altijd vader, en zou het niet anders willen. Alle begrip dus voor de oprechte wens en serene vraag van Julies ouders om hun immense leed niet massaal met de straat te delen. Essentieel in deze assisenzaak is een correct verloop én maximale empathie met familie en vrienden van Julie.

Hoezeer de pijn met de tijd milder wordt, hoe vaak ook het leven nieuwe kansen biedt, nooit is voor hen een dag nog helemaal zoals hij vroeger was. Nooit komt er nog een dag mét Julie.

Niemand kiest ervoor om slachtoffer te zijn. Je wordt het, je bent het.

Julie was het, te veel vrouwen zijn het nog.

En elk slachtoffer is er één te veel.

Maak er een fijne zondag van.

Reageren? Pascal.kerkhove@roularta.be

Je leest alles over het nieuwe boek van Pascal via deze link.