Chef nieuws Sandra Rosseel: “De vraag ‘mag ik met de fiets naar school’ bezorgt heel wat ouders kopzorgen”

Goeiemorgen

Mag ik met de fiets naar school? Het is een vraag die ongetwijfeld heel wat ouders de voorbije weken gekregen hebben, en die diezelfde ouders toch wat kopzorgen bezorgt. Ook ik kreeg deze vraag van mijn elfjarige zoon, en hoewel ik graag volmondig ja had geantwoord, is het na lang twijfelen toch een nee geworden. Want ik ben bang. Bang van de laagvliegers die ik dagelijks voorbij mijn huis zie en hoor scheuren, vaak rakelings naast fietsers. Bang van de soms hectische toestanden in de buurt van de school – kriskras geparkeerde wagens, ouders die bij het wegrijden meer oog hebben voor hun kind dat naar de schoolpoort stapt dan voor de kinderen die aan komen fietsen,… – ook al hebben stadsbestuur en schooldirectie aangekondigd dat dit schooljaar streng zal worden opgetreden tegen al wie de verkeer- en parkeerregels niet respecteert. Bang ook dat mijn elfjarige het verkeer nog niet goed genoeg kan lezen en dus stomme stoten zal uithalen. Ik herinner me nog maar al te goed hoe ik op die leeftijd was, en hoe ik me toen toch een paar keer de woede van autobestuurders op de hals heb gehaald omdat ik vlak voor hun neus de straat overvlamde… Toen wist ik niet waarom ze zo boos werden, nu ik zelf met een auto rij, begrijp ik hen helemaal. En besef ik ook dat ik van geluk mag spreken dat zij wel bij de pinken waren.

Ik ben dus te bang om mijn zoon met zijn fiets naar school te laten gaan, en dat is helemaal fout. Want zoals VIAS-woordvoerder Stef Willems in ons dossier Mobiliteit verder in Deze Zondag vertelt, moet je je kind ook de kans geven om zijn of haar vaardigheden als fietser of voetganger te ontwikkelen. Feit is dat wie zijn kind met de wagen naar school brengt, natuurlijk deel is van het probleem. Want elke extra wagen zorgt er natuurlijk voor dat het probleem, en de angst, nog groter worden.

Mijn zoon en ik hebben, al langer dan dit schooljaar trouwens, een tussenoplossing gevonden. Hij gaat gewoon met zijn step naar school. Hij leert zo, veilig op het voetpad, het verkeer al wat beter lezen, mijn moederhart is gerustgesteld én er is sowieso een auto minder die richting school gaat, waardoor ook andere ouders misschien toch de wagen thuis laten. En volgende lente, wanneer hij 12 geworden is, kunnen we dan misschien de grote stap naar de fiets wagen. Ik zal ondertussen nog wat oefenen in het leren loslaten…

Maak er een fijne zondag van.

Reageren? sandra.rosseel@roularta.be