Conner Rousseau viert zijn dertigste verjaardag en maakt de balans op van drie jaar voorzitterschap: “Vlaams Belang en PVDA zouden beter zwijgen”

“Wie geen vluchtelingen wil, zou verdorie blij moeten zijn dat we Mozambique helpen.” Het is een cassante Conner Rousseau die spreekt. De Vooruit-voorzitter viert vandaag dertig jaar en dat verdient een pittig interview. Over zijn oma en de Zillion. Over het verstek van Zuhal Demir en de terugkeer van Meryame Kitir. Over de vakbonden, en waarom ze Vlaams Belang in de kaart spelen. Leest u vooral verder.

The Last Summer : dat is de naam van het feest dat Conner Rousseau maandagavond geeft voor zijn dertigste verjaardag. Of het iets Zillion-achtig wordt, wil ik weten. De flamboyante socialist grijnst. “Als je blote vrouwen verwacht, dan blijf je beter thuis. Het zal vooral over mijn politiek engagement gaan. We gaan een YouTube-kanaal lanceren en een serie die vorige zomer gedraaid is over mijn laatste kamp als monitor in De Barkentijn ( vakantiecentrum voor kinderen in Nieuwpoort, red ). De naam is een knipoog naar The Last Dance , een machtige serie over de laatste wedstrijd van Michael Jordan. Ik wil duidelijk maken wie ik ben en waar ik voor sta.”

Het gaat wéér over hemzelf, hoor ik de critici al zeggen.

“( droog ) Dat zal wel. Ik wil mijn politiek verhaal op een toegankelijke manier brengen. Mag het? Of moeten we YouTube overlaten aan de haatzaaiers van Vlaams Belang? ( op dreef ) Het gaat trouwens niet over mezelf, maar over mijn engagement, over waarom ik aan politiek doe. En dan moet ik wel het verhaal vertellen van De Barkentijn, want dáár heb ik geleerd wat kinderarmoede is, wat ongelijkheid doet met mensen, wat de problemen zijn in de jeugdzorg. Ik ben gigantisch gedreven om deze mensen een stem te geven, om voor hen het verschil te maken.”

Is dertig worden een mijlpaal voor u?

“Ja, het is de eerste keer dat ik worstel met mijn leeftijd. Ik voel me nog jong, maar die drie vooraan lijkt wel het einde van mijn jeugd. Dat voelt ergens raar aan. Ik was liever eeuwig 26 gebleven. Maar goed: meer is het ook niet, hoor.”

Leidt u het leven waar de twintigjarige Conner van droomde?

“Eigenlijk wel, ja. Ik wist al heel vroeg dat de politiek mijn ding zou zijn. Ik vind het ook nog altijd een groot voorrecht om dit te mogen doen. Je krijgt veel shit over je, je hebt geen privéleven meer, maar als je iets zegt, dan wordt er wel geluisterd. Wie op deze stoel zit, heeft impact. Daarom doe ik het. Al ben ik soms ook gefrustreerd, vooral door de traagheid van het systeem.”

U bent drie jaar partijvoorzitter. Welke balans maakt u op?

(foto Christophe De Muynck)

“Vriend en vijand geven toe dat Vooruit in positieve zin geëvolueerd is. En dan kijk ik niet alleen naar de peilingen, want dat zijn maar momentopnames. De mensen luisteren weer naar de socialisten, we zijn weer geloofwaardig. Dat is een grote vooruitgang. Ook de eendracht is terug. Het is niet meer elke week ambras op het partijbureau. Eerlijk: drie jaar geleden zou ik getekend hebben voor dit parcours. Maar dit is nog maar de eerste stap. De volgende stap is mee regeren op Vlaams niveau zodat we ook op vlak van onderwijs en zorg het verschil kunnen maken.”

Zou u in 2024 tevreden zijn met vijftien procent?

“Dat zou een straffe vooruitgang zijn. ( aarzelend ) Maar ik denk dat we nog beter moeten kunnen. Zonder daar een cijfer op te kleven.”

Is er ook iets waar u spijt van hebt, iets wat u anders had moeten doen?

“Als voorzitter niet, neen. Ik denk dat ik als jonge gast behoorlijk mijn manneke sta in deze slangenkuil. Ik vind het vooral spijtig dat ik veel tijd gemist heb met vrienden en familie. Dat is kostbare tijd die niet meer terugkomt. Begrijp me niet verkeerd: ik heb geen spijt van mijn keuze, maar ik vind het wel spijtig. Ik hoop dat ik binnen tien jaar zal kunnen zeggen dat het de moeite waard was.”

Denkt u al aan een gezin?

“ You can’t have it all . Ik zie dat vandaag niet combineerbaar met wat ik doe. Maar ooit zou ik graag kinderen hebben. Laat ons afspreken dat we hierover na de verkiezingen van 2024 verder praten. ( lacht )”

U bent één van de architecten van de federale regering. Brengt die wat u ervan verwacht had?

“Ik wil het onderscheid maken tussen vorm en inhoud. De vorm is niet altijd mooi. Ik begrijp niet waarom partijen elkaar zo weinig gunnen. Het is niet evident om tot akkoorden te komen. Maar de akkoorden die we maken, wil ik keihard verdedigen. Er is geen land ter wereld die de koopkracht van de mensen beter beschermt. ( benadrukt ) Geen enkel land, hè. De automatische loonindexering, de btw-verlaging, de energiecheques, de pensioenen die omhoog gaan, noem maar op.”

De vakbonden, ook de socialistische, spreken andere taal. Zij hekelen de aanpak van de koopkrachtcrisis.

“Dat veel mensen zich zorgen maken over hun facturen, dát begrijp ik. Maar de vakbonden brengen een verkeerd signaal. ( feller ) Niet de regering is schuldig aan de inflatie, wel die zot in Rusland: Poetin. Het valt trouwens op dat de partijen die het meeste lawaai maken over het beleid, de beste vrienden zijn van Poetin. PVDA weigert om Rusland te veroordelen en Vlaams Belang zou Poetin zelfs aan wapens geholpen hebben ( in Humo staat dat Vlaams Belang-politici betrokken zijn bij pogingen tot wapendeals, red ). Zij zouden dus beter zwijgen.”

(foto Christophe De Muynck)

Zou de staking van woensdag Vlaams Belang en PVDA in de kaart gespeeld hebben?

“Ja, natuurlijk. De vakbonden creëren mee een sfeer dat de regering schuldig is aan de hoge facturen. Dat is gewoon niet eerlijk. Let op: ik sta inhoudelijk achter de meeste eisen van de vakbonden, hè. Ik wil óók een verschuiving van de lasten op arbeid naar vermogen, en dus hogere nettolonen.”

En een loonsverhoging bovenop de index?

“Een algemene verhoging zal helaas niet lukken, maar in die sectoren waar grote winsten gemaakt worden, moet er wel opnieuw een premie kunnen komen, net zoals de ‘Debora-premie’ bij de vorige onderhandelingen. Dat is realistisch socialisme.”

Wie wil besparen, zou beter aan de Franse grens gaan wonen. Waarom is een winkelkar in België zoveel duurder?

“( denkt na ) Dat is een goede, maar moeilijke vraag. Ik weet het niet. Maar dat is geen nieuw fenomeen, hè. Ook onze energie- en telecomprijzen zijn duurder. Wat zeker meespeelt, is dat wij voor veel zaken afhankelijk zijn van het buitenland.”

Iets anders. Vindt u dat staatssecretaris Nicole de Moor (CD&V) de asielcrisis goed aanpakt?

“( aarzelend ) Zij staat voor een ondankbare taak. Ik vrees dat zij geen perfect draaiend departement geërfd heeft. Vergeet niet dat haar diensten afgebouwd zijn. Ik mag hopen dat zij doet wat ze kan. Ze moet wel snel een tandje bijsteken.”

Dat is nog brave taal. Al weken slapen er gezinnen met kinderen op straat. Er was een tijd dat socialisten daarvoor op straat kwamen.

“( windt zich op ) Mijn hart breekt als ik die beelden zie. Dat is ontoelaatbaar in een fatsoenlijk land als België. Maar denkt u dat Frank ( Vandenbroucke, vicepremier, red ) niet op tafel slaat binnen de regering? Dan kent u hem niet, hoor. Voor ons is er geen enkel taboe. Een dak is een dak, of het nu van een sporthal is, een hotel of een kazerne. Er moet een oplossing komen: het kan niet zijn dat er kinderen op straat slapen.”

Dat België vol zit, liet Open VLD-voorzitter Egbert Lachaert noteren. Vangen wij te veel asielzoekers op?

“De feiten zijn wat ze zijn: wij vangen meer mensen op dan veel andere Europese landen. Het is daarom dringend tijd dat onze premier eens op tafel klopt. Europa faalt, als het over de opvang van asielzoekers gaat. Wij willen graag solidair zijn, maar alle landen moeten hun deel doen. Anders zal het niet lukken. We moeten trouwens ook eens verder durven denken dan de waan van de dag. Door de klimaatverandering zullen er in de toekomst nog veel meer mensen naar Europa vluchten. Wie honger lijdt door droogte, die zoekt betere oorden op. Wie zou het niet doen? Wij moeten daarom ook investeren in die landen zodat ze niet hoeven te vluchten.”

Is dat uw antwoord op de kritiek dat onze regering 25 miljoen euro investeert in Mozambique?

“( fel ) Wie geen vluchtelingen wil, zou verdorie blij moeten zijn dat we Mozambique helpen. Iedereen met twee hersencellen zal dat toegeven. Wij moeten die landen helpen om de klimaatverandering aan te kunnen. Die kritiek is platte framing .”

Maar waar halen wij het geld? Onze staatskas kleurt al bloedrood.

“Dat geld was voorzien in de begroting. Dat staat naast de tien miljard die we investeren in de koopkracht van de Belgen. En trouwens: niet investeren in het klimaat zou onze staatskas veel meer kosten.”

Had u geen zin om uw verjaardag in Sharm-el-Sheikh te vieren, waar de internationale klimaattop bezig is?

“( fijntjes ) De vlieger nemen voor enkele dagen? Dat zou weinig duurzaam zijn, hè.”

Uw collega van Groen, Nadia Naji, is daar wel aanwezig.

“Met alle respect, maar ik zie niet in wat een partijvoorzitter daar kan doen, behalve wat selfies nemen.”

Vindt u het ook goed dat bevoegd Vlaams minister Zuhal Demir (N-VA) daar wegblijft?

“Op zich kan mij dat weinig schelen. Ik kijk vooral naar haar beleid. En daaruit concludeer ik dat klimaat geen prioriteit is voor haar. Ze krijgt zelfs geen hoogspanningskabel geregeld. De Vlaamse woningen zijn bij de slechtst geïsoleerde van heel Europa. Dat is niet alleen slecht voor het klimaat, het zorgt ook voor een hoge factuur. Waar wacht zij eigenlijk op? Of beter: waar is die Vlaamse regering eigenlijk mee bezig? Wij hebben met Vooruit een isolatieplan op tafel gelegd. Was dat drie jaar geleden ingevoerd, dan waren we vandaag onafhankelijk van Poetins gas.”

Is het niet te makkelijk naar één regering te wijzen? Alle regeringen falen, zeggen wetenschappers.

“Ja, oké, maar ik ben Vlaming, dus ik kijk naar de Vlaamse regering. Het is vijf na twaalf voor het klimaat, hè. Ik maak me grote zorgen. En weet u waarom ook? Als we niets doen, zal de ongelijkheid alleen maar toenemen. Want wie zijn de eerste slachtoffers van overstromingen en andere rampen? Dat zijn niet de rijke tiesten , hè. De klimaatverandering vergroot de ongelijkheid.”

Vindt u het kunnen dat kunstwerken beschadigd worden om aandacht te trekken voor het klimaat?

“Dat kan allemaal wel goedbedoeld zijn, maar het gevolg is dat het draagvlak onderuit gehaald wordt. De gewone mens vindt dat vooral onnozel. Dus neen, ik vind dat geen gepaste manier.”

Hoe gaat het trouwens met minister Meryame Kitir?

“Zij is nog in ziekteverlof. Af en toe hebben we contact, maar niet te veel. Ik wil haar niet te veel lastig vallen. Ik kan ook niets vertellen over haar privésituatie.”

Klopt het verhaal dat u haar aan de kant geschoven hebt?

“Neen. Wij hebben deze beslissing samen genomen, zoals het hoort.”

Kwam ze niet genoeg uit de verf als minister?

“( geprikkeld ) Integendeel. Kijk naar de peilingen in Limburg: Meryame scoort daar heel goed. Zij is superpopulair in haar provincie. Zij heeft ook op haar departement belangrijke inspanningen geleverd zoals de strijd tegen de ontbossing in de Sahel. Het is bovendien normaal dat je met ontwikkelingssamenwerking minder in beeld komt dan met volksgezondheid. Dat wisten we toen we voor deze domeinen kozen. Maar wanneer iemand niet goed in haar vel zit, dan moet je een afkoelingsperiode aanvaarden. Anders bestaat het gevaar dat de motor oververhit raakt. Dat was de enige reden en ik respecteer dat.”

Keert zij nog terug als minister?

“Jawel, dat is de bedoeling, al wil ik haar niet opjagen. Als ik haar aan de kant zou willen schuiven, dan zou dat al gebeurd zijn, hoor. Ik ben nogal straight forward in die dingen. Als ik iets wil, dan doe ik het. Maar ik wil dat Meryame terugkeert.”

Laatste ding. Wat doet u zondag (vandaag) op uw verjaardag?

©Christophe De Muynck

“Uitslapen, want zaterdagavond heb ik een feestje met vrienden. Daarom heb ik ook geen televisie-uitzendingen toegezegd. ( lacht ) En in de namiddag ga ik een stukske taart eten met mijn oma. Dat is traditie in onze familie. Ik woon trouwens sinds deze week in mijn eigen appartement en dat is toevallig in dezelfde blok als mijn oma. Net voor mijn dertigste heb ik dan toch de stap gezet naar een eigen stek.”

U was trouwens op de première van de Zillion, zag ik. Was het een hevig feestje?

“ Ca va . Ik ben maar een uurke gebleven, want het was werkedag . Maar de film is echt goed. Het is heel bijzonder om eens een inkijk te krijgen in die unieke wereld.”