“De koning is mijn peter”

Koning Filip heeft net als zijn voorgangers een aantal petekinderen die hij niet persoonlijk kent. Het is immers de traditie dat in gezinnen waar zeven jongens op rij geboren worden, de koning peter wordt van dat zevende kind. Een van hen is Lyam Dali (7) uit Stabroek. “Ik wil wel eens op de hondjes van de koning passen als hij weg moet.”

Koning Leopold II had destijds naar schatting 5.500 petekinderen, bij koning Boudewijn waren het er 550, koning Filip heeft nu negen petekinderen. Koningin Mathilde – die meter wordt van het zevende meisje op rij – is dertien keer meter, vernemen we van het Paleis.

Lyam Dali (7) uit de Stabroekse deelgemeente Hoevenen is een van die negen petekinderen van koning Filip. “Eerst geloofden sommige kinderen niet dat de koning mijn peter is”, zegt hij, “maar nu wel.”

“Ik heb hem op een gegeven moment zo’n nieuwjaarskaartje laten meenemen naar school, met een foto van de koning en zijn gezin”, legt mama Wendy Krols (44) uit. Ieder jaar stuurt het paleis Lyam een nieuwjaarskaartje waarop de koning met zijn hele gezin prijkt. “Iedere keer beginnen we dan op onze beurt aan een kaartje om de koning te antwoorden, maar we hebben er nog nooit een verstuurd”, gniffelt Wendy. “Ik wacht op het moment dat Lyam het persoonlijk kan afgeven.”

Peter op tv

Maar ze zijn met het gezin nog nooit gaan kijken als de koning in de streek op bezoek komt. “Nee, dat komt er niet van. We werken beiden fulltime en met acht kinderen hebben we de handen vol.” Acht, jawel. Want na het zevende jongetje op rij, kwam er ook nog een zusje bij. Nyah is drie, de oudste van de bende, Dylan, is 19. Broertje Ilyas geeft toe dat hij wel een beetje jaloers is op zijn broertje. “Zijn peter is wel superberoemd”, zegt hij.

Zo beroemd dat hij hem alleen van het scherm kent. “Eigenlijk was Lyam er zich tot voor kort nog niet echt van bewust dat de koning zijn peter is. Maar enige tijd terug heeft hij een interview gegeven op de radio, bij Qmusic, en sindsdien heeft hij het er alsmaar vaker over. Als de koning op televisie is, dan moeten we allemaal gaan kijken, want zijn peter is op tv”, lacht ze.

Op bezoek

Vanaf zijn veertien kan er een uitnodiging in de bus vallen voor het koninklijke kerstconcert. “Da’s nog lang”, zegt Wendy. “Ik had gehoopt dat hij op jongere leeftijd eens de koning zou ontmoeten, dan zou hij kunnen zien dat de koning echt bestaat en ook een mens is.” Op een verrassingsbezoek hoopt ze niet. Lyam wel. “Ik zou hem vragen of ik eens op het paleis mag blijven slapen. En of ik daar eens mag rondkijken. Ik zou willen spelen met zijn kindjes. Of misschien mag ik dan mee naar een pretpark. Maar ik wil ook wel op zijn hondjes passen als hij even weg moet.”

Koning Filip mag dan peter zijn van kleine Lyam, straks zal de vlag niet wapperen aan de gevel van hun huis. Echte royalisten zijn Wendy en papa Simon (35) niet. “We staan daar eigenlijk neutraal tegenover”, bekent Wendy. “We hebben dat peterschap van de koning aangevraagd omdat het voor Lyam een leuk aandenken is. Het is iets unieks. Niet iedereen kan zeggen dat de koning zijn peter is, nietwaar?”

Geruststelling

Papa Simon knikt instemmend: “Wendy had al vier kinderen toen ik haar leerde kennen, maar het was altijd al wel de bedoeling om kinderen van mezelf te hebben, hoewel ik mijn stiefzonen als mijn eigen kinderen zie, ik heb ze mee grootgebracht. We maken hier ook nooit onderscheid. En ja, ik vind het toch wel heel speciaal dat Lyam de koning zijn peter mag noemen. De koning is tenslotte de vader van de natie. Als het moeilijk gaat, spreekt hij zijn volk toe. Ik ben zelf geen Belg van origine. Mijn vader is Joods en mijn moeder Russisch. Ik ben in Rusland geboren en vanuit Sint-Petersburg zijn we naar Tel Aviv, Israël geëmigreerd en later vanuit Israël naar België. De ene cultuurclash volgde op de andere. Ik heb heel veel gezien en meegemaakt. Vandaar dat ik het een geruststellende gedachte vind dat er zo’n figuur als de koning is. Als het politiek in het honderd loopt, is hij er nog om rust te brengen.”

Wil het voor Lyam niet lukken om ooit als petekind de koning te ontmoeten, dan kan het misschien op een andere manier. “Ik wil voetballer worden als ik groot ben”, zegt hij. En in één adem voegt hij eraan toe: “Rode Duivel.”

Alle jongens van het gezin spelen voetbal. De vier oudsten spelen bij Kapellen FC. De oudste zoon, Dylan, is trainer van de U11, waar broertje Alexis deel van uitmaakt.

“Ikzelf ben trainer van de U9 bij Patro Hoevenen, waar onze jongste drie voetballen. Lyam en Ilyas zitten in mijn ploegje”, vertelt Simon. Tijdens de werkuren is hij bij BASF aan de slag, Wendy is maatschappelijk assistente bij het OCMW van Antwerpen, “en ploegverantwoordelijke van de U9 van Hoevenen”, lacht ze.

Nog meer dan de koning blijkt koning voetbal ten huize Dali te regeren. “Nee, niets moet”, stelt Simon. “Het is een spel. Ze moeten zich goed voelen en spelen. De koning denkt er wellicht ook zo over.”