Sandra Rosseel

“Die eerste week is altijd de ergste”

Goeiemorgen,

En, hoe is de eerste schoolweek meegevallen? Voor uw (klein-)kinderen, maar vooral voor u als ouder en grootouder? Zelf is mijn jongste in het vierde middelbaar gestart en hoef ik er gewoon voor te zorgen dat hij ‘s ochtends op tijd opstaat. De rest gaat vanzelf. Maar ik herinner me nog goed de tijd dat dat nog net iets anders was en ik me ‘s ochtends vooral een drilsergeant voelde, omdat ik voortdurend bevelen moest geven aan mijn drie toen nog kleine pagadders: ga je wassen, kleed je aan, ga ontbijten… Om dan ‘s avonds aan mijn shift van taxi mama te beginnen, voortdurend pendelend tussen thuis, de muziekschool, het voetbal en de dojo. Er tussendoor ook nog voor zorgend dat er eten op tafel kwam en het huiswerk gemaakt werd. Hoewel ik af en toe met wat heimwee terugkijk naar de tijd toen mijn drie reuzen nog klein waren, mis ik die organisatorische kant van kinderen hebben helemaal niet. Zeker niet als ik zie hoe zwaar ouders met kleinere kinderen, en bij uitbreiding de grootouders die mee inspringen, het deze week weer hadden.

“Mag ik op dinsdag wat vroeger stoppen als ik op maandag langer doorwerk”, vroeg een van mijn collega’s me deze week. “Ik weet niet hoe we anders de kinderen van de school tijdig op de voetbaltraining kunnen krijgen. Mijn vriendin stopt op maandag al wat vroeger om op tijd in de muziekschool te kunnen zijn. En dan is er nog de rest van de week… Het is echt puzzelen.”

“Wat een week”, verzuchtte de buurvrouw enkele dagen later toen we gelijktijdig uit onze auto’s stapten. Met twee kleine ukjes – eentje in de kleuterschool, eentje in de crèche – zat ze ook volop in de eersteschoolweekstorm, en toen bleek de kleinste ook nog wat ziekjes. Haar man zat voor zijn werk in het buitenland, dus kwam alles op haar schouders terecht. “Het zal wel niet elke week zo moeilijk zijn zeker”, vroeg ze zich vertwijfeld af.

De volgende dag zag ik mijn collega al om 9 uur ‘s ochtends een suikerwafel binnensmikkelen, iets wat niet haar gewoonte is. “Ik heb nog niet ontbeten”, bekende ze. “Het was vanochtend weer reppen om de twee dochters gewassen, aangekleed en gevoed op school te krijgen, er was gewoon geen tijd om zelf nog iets te eten. Onze ochtendroutine staat duidelijk nog niet op punt”, lachte ze wat groen.

Ik kon alleen maar begrijpend knikken, en zeggen dat het allemaal vlug zou beteren. Dat die eerste week altijd de ergste is. En dat zij en al die andere ouders niet zo streng voor zichzelf moeten zijn, maar zich gewoon wat tijd moeten gunnen. Het wordt beter.

Veel succes volgende week, maar geniet eerst van deze zondag!

Reageren? sandra.rosseel@roularta.be

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier