“Die wat muffe geur katapulteerde me ogenblikkelijk terug in de tijd”

Goeiemorgen,

De meest opvallende uitspraak van de avond? “Het ruikt hier nog precies hetzelfde!” ‘Hier’ is de middelbare school waar ik zo’n kleine dertig jaar geleden voor het laatst op de schoolbanken zat. ‘De avond’ was onze schoolreünie, waarbij we met zijn allen nog eens een kijkje mochten nemen in onze school van toen. Ik geef toe, het was eerst wat onwennig, elkaar na 30 jaar nog eens terugzien, maar met die herkenbare geur – de reünie vond plaats in de turnzaal en wij stonden vlak bij de kleedkamers – kwamen al vlug de eerste anekdotes bovendrijven, en voor we het wisten, was het weer net zoals toen. Bijzonder toch hoe het opsnuiven van één specifiek aroma ervoor zorgt dat lang vergeten gebeurtenissen opeens zo vers in je geheugen liggen, dat het lijkt alsof ze nog maar gisteren hebben plaatsgevonden.

Het bleef trouwens niet bij die typische kleedkamergeur. Toen we wat later een rondleiding door de school kregen, kwamen nog meer vertrouwde geuren met bijhorende herinneringen me tegemoet. Zo katapulteerde de wat muffe geur in de kelder me in één klap terug naar mijn – mislukte – auditie voor het schoolkoor, en naar al die keren dat ik de slappe lach kreeg in de kapel. De muziekklas is er nog, maar de kapel ziet er nu uit als een gewoon leslokaal. Het vlakbij gelegen schoolwinkeltje, dat we als leerlingen zelf uitbaatten, is gedegradeerd tot een rommelkot, maar wat verder is de in onze tijd ronduit ongezellige refter omgetoverd tot een prachtig schoolrestaurant. En het verwilderde tuintje ernaast waar niemand ooit kwam, is nu een gezellige overdekte hangplek voor de laatstejaars. Maar voor de rest is er verrassend weinig veranderd. Niet wat de school betreft, maar opvallend genoeg ook niet wat mijn medeleerlingen van toen betreft. Oké, we zijn allemaal wat ouder en – in de meeste gevallen – wat grijzer geworden, maar de enthousiaste chaoot is nog altijd even enthousiast en naar eigen zeggen ook nog altijd even chaotisch. De felle recht-door-zee’er klinkt nog even rechtuit als vroeger en het lachebekje van toen is het lachen duidelijk nog niet verleerd. Het was een leuk weerzien met mijn klasgenoten van toen, én met een aantal leerkrachten van toen. Een avond waarop niet alleen oude herinneringen werden bovengehaald, maar er ook nieuwe werden gemaakt. Met dank aan de kleedkamergeur dus ….

Wil je trouwens zelf ook de kracht van geuren ervaren, dan hoef je niet te wachten tot jouw volgende schoolreünie. Momenteel loopt in het cultuurcentrum Scharpoord in Knokke-Heist de tentoonstelling ‘Scentopia’ . Je duikt er in het universum van beeldend kunstenaar Peter de Cupere, die geuren gebruikt als metaforen voor onze manier van leven. Een aanrader!

Geniet van deze zondag!

Reageren? sandra.rosseel@roularta.be