Goeiemorgen,
Er is een drama gebeurd ten huize van ondergetekende. Een bloedbad. Of beter een gevallen-appel-bad. Het zit namelijk zo: vorige winter heb ik tijdens de actie ‘behaag je tuin’ – waarbij je aan een spotprijsje streekeigen plantgoed kan kopen – enkele fruitbomen gekocht, die ik vervolgens eigenhandig in mijn tuintje heb geplant. En aangezien ik niet meteen een handige harriëtte ben, was het toch bang afwachten of die bomen dat zouden overleven. Maar zie, al vlug kon ik de eerste knoppen spotten, gevolgd door de eerste blaadjes en wat later zelfs bloesems. Zelfs de felle lentestormen van afgelopen voorjaar kregen mijn bomen niet plat.
Natuurlijk was ik apetrots toen bleek dat mijn appelboom in zijn eerste jaar al één vrucht droeg. Ik zag het kleine bolletje uitgroeien tot een ferm uit de kluiten gewassen appel, blinkend in zijn pel, en kon bijna niet wachten om mijn tanden in die schitterende vrucht te zetten. En ik had beter ook niet gewacht, want toen ik vorige zaterdag na een weekje in het buitenland de tuin inliep, zag ik meteen dat de appel niet meer op zijn vertrouwde plek in de boom hing. Enkele stappen verder werd ook duidelijk dat er geen hoop op een eerste hap meer was: appellief lag al behoorlijk weggerot op de grond. Slachtoffer van de zwaartekracht.
“Mijn enige appel werd het slachtoffer van de zwaartekracht. Er was echt geen redden meer aan”
Het was niet het eerste fruittrauma dit jaar. Ook mijn kersverse kerselaar verraste me in zijn eerste jaar al met een vijftal kersenkoppels, maar ook die waren plots op niet zo mysterieuze wijze verdwenen. Enkele gevleugelde vrienden waren me te snel af geweest, nadat ze eerder ook al mijn hoop om dit jaar voor het eerst moerbeiconfituur te mogen maken vakkundig hadden weggepikt. Iets wat ik eerlijk gezegd niet zo heel erg vond, want ik vind het fantastisch dat steeds meer dieren de weg vinden naar mijn tuin. Een tuin die vijf jaar geleden nog een braakliggend stukje grond was, waar buiten wat muggen en een verdwaalde libelle amper leven te spotten was.
Bovendien kon ik me troosten met mijn perelaar, die meteen goed was voor maar liefst … vier peren. Die zijn er ondertussen ook niet meer. Al zitten de zwaartekracht en de vogels er dit keer voor niets tussen. “Dit is echt de beste peer die ik ooit gegeten heb”, aldus zoonlief. Iets wat ik, met volle mond, alleen maar stilzwijgend kon beamen.
Geniet van deze zondag!
PS. Ook goesting gekregen om te genieten van fruit uit eigen tuin? De actie ‘behaag je tuin’ is volop bezig: op www.behaagjetuin.be ontdek je of jouw gemeente deelneemt en kan je online bestellen (in sommige regio’s maar tot 15 oktober, dus wacht niet te lang). En anders kan je natuurlijk terecht bij een van de tuincentra en boomkwekers in jouw buurt.
Reageren? sandra.rosseel@roularta.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier