“Het werd in elk geval een nacht om nooit te vergeten”

Radiomaker Sven Ornelis staat elke week stil bij het kleine of het grote nieuws.

Ergens tussen kerst en nieuw ben ik chauffeur van een flamboyante Nederlandse charmezanger geworden. De man was een gekke kruising tussen Frans Bauer en Martin Morero uit Gooische Vrouwen. Zijn naam heb ik niet kunnen achterhalen, of was ik de ochtend na die zotte droom alweer vergeten. Ik weet niet waar die droom zo plots vandaan kwam, al kan de rode wijn van de avond ervoor in combinatie met een prachtige kaasschotel daar wel voor iets tussen hebben gezeten.

Het werd in elk geval een nachtje om nooit te vergeten. De zanger werd door mij, met een grote crew van cameramensen en technici, een make-upartiest en wat knappe danseressen, van concert naar concert gereden in een oude mobilhome. Ik had nog nooit met zo’n groot ding gereden, en het lukt mij ook amper, want ik reed me constant vast in allerlei kleine straatjes. Maar de artiest vond het lachen, gieren, brullen. Wat een gezellige man. We deden zeker zestien optredens in één nacht en we stopten tussendoor aan frituren en een keer zelfs aan een huis van lichte zeden, maar daar ben ik niet mee binnen gegaan, denk ik. Details weet ik niet meer, maar ik werd wel wakker met een heel grote glimlach en een half liedje van de zanger in mijn hoofd. Iets met ‘handjes zien, kom laat die handjes zien. Ik zie er nog maar zeven en ik wil er minstens tien’. Een belachelijke tekst wanneer je zo wakker wordt rond halfacht na een dolle nacht. Maar god, wat heb ik mij geamuseerd in die droom.

Het perfecte begin van een heerlijke vakantiedag zo aan het einde van het jaar. En het gaf mij, zonder daar nu grote filosofische gedachten aan te hangen, wel het gevoel dat, wat er mij nog overkomt in het leven, en welke job ik ooit nog zal hebben, ik gelukkig zal blijven als ik er zelf iets van maak. Wellicht blijf ik nog even radio-dj, maar misschien word ik ooit wel de chauffeur van een Hollandse zanger met een permanentje. Of wijnboer. Of ik open ergens een kaaswinkeltje. Want geloof mij, van veel kaas in de avond kun je zeer plezante, onverwachte dromen krijgen. En dromen moet iedereen altijd blijven doen.