“Ik heb zelf een paar behoorlijk vervelende kantjes, maar ik hoef ze u niet op tv te serveren”

Radiomaker Sven Ornelis staat elke week stil bij het kleine of het grote nieuws.

2025 wordt weer een boeiend jaar op de Vlaamse tv. Er gaan wellicht weer enkele BV’s over de Grote Oceaan varen. Een paar slimmeriken zullen over de politiek kletsen in een kasteel in de Ardennen. Anderen gaan zonder centen met hun puber naar huis liften vanuit Ergveristan. Of ze proberen nog steeds met ons belastinggeld een kasteel te renoveren in Frankrijk. Ze zijn allemaal goed bezig, ook al zeggen we van niet. Een Vlaamse zanger, een politicus en een Red Flame gaan halftijds werken in de zorg. Misschien gaan er een paar diva’s een tijdje in een armetierig huis wonen en spelen dan dat ze arm zijn. Er gaat weer een peloton BV’s op stage bij de ‘Special Forces’, of helpen op een boerderij. Mijn collega Anke Buckinx van Joe wordt samen met enkele andere BV’s naar Zuid-Korea gestuurd en leert daar Kung Fu Fighting. Naar dat laatste programma kijk ik wel uit, omdat Anke mijn maatje is, en ze geen rolletje kan spelen, ‘what you see is what you get’. Maar vergeef mij, die andere programma’s ga ik met mate consumeren. Het is mij toch een beetje veel. En ik hoef al die BV’s ook niet ‘echt’ te leren kennen. Laatst viel er nog een idool van mij van zijn voetstuk, en dat deed mij wel pijn. In de realitysoap ‘Stukken Van Dealers’ zag ik Paul De Grande, de flamboyante en charmante antiekdealer uit ‘Stukken Van Mensen’ tijdens een verjaardagsfeestje zijn gelegenheidsober uitkafferen omdat hij de glazen champagne niet op tijd bijvulde. Hij is te traag hé, verdorie toch, sakkerde Paul, minutenlang. Wellicht was dat zo, maar het kwam onsympathiek en neerbuigend over. Lag het aan de montage? Misschien. Maar het sloeg het knappe antieke beeld dat ik van Paul had toch wat aan diggelen. Daarom moeten ze mij ook niet vragen voor zulke programma’s. Ik heb zelf een paar behoorlijk vervelende kantjes, maar ik hoef ze u niet op tv te serveren, niet op een boot, niet in de zorg, en zelfs niet vermomd als zingende fietspomp. Je moet deze stukjes van mij al elke zondag lezen, dat lijkt mij meer dan genoeg. Dát is mijn goede voornemen.