Uit tal van overzichten bleek de voorbije dagen en weken hoe memorabel dit wielerjaar is geweest. Epische gevechten op het scherp van de snee, renners die onbezorgd en onbevangen koersen en daarbij hun intuïtie volgen. Sportdirecteurs hebben amper nog een invloed op het koersverloop, renners zitten al langer niet meer vast in de netten van een tactisch spinnenweb.
Nooit is de wielersport moderner en eigentijdser geweest dan op dit moment. En wat was in 2023 het meest beklijvende moment? Keuze genoeg, maar er is weinig dat boven die ene, vernietigende aanval in de Ronde van Vlaanderen gaat. Die waarin Tadej Pogacar op de Oude Kwaremont Mathieu van der Poel uit het wiel kegelde. Het was een ongekende machtsexplosie, met die twee renners in de hoofdrol die ook nu, op de grens tussen oud en nieuw, in de actualiteit staan. Pogacar met zijn opmerkelijke programma voor 2024 waarin hij een beperkter voorjaar afwerkt om de Giro en de Tour te combineren. En Van der Poel met de indrukwekkende nummers die hij in het veldrijden opvoert waarmee hij demonstreert in deze discipline beter te zijn dan ooit.
Krijgt die progressie van de wereldkampioen straks ook een verlengstuk op de weg? En tot welke heroïsche nummers is Pogacar in staat? Wat zou de Sloveen dit jaar gepresteerd hebben zonder die val in Luik-Bastenaken-Luik waarbij hij een delicate polsblessure opliep? Pogacar, die na de Ronde van Vlaanderen de Waalse Pijl en de Amstel Gold Race had gewonnen, was nadien niet meer zichzelf. In de Tour betaalde hij de tol van een manke voorbereiding, al riep hij dat nooit als verontschuldiging in. Een excuus dat hij zich niet fit voelde was er alleen in het najaar, na de Ronde van Lombardije die hij voor de derde opeenvolgende keer met glans won. Hij zei het op een rustige toon.
Zonder tegenslag moet 2024 het jaar van Pogacar worden. Hij zoekt constant naar nieuwe uitdagingen en haat monotone programma’s die op den duur afstompend dreigen te werken. Zoals ook renners als Wout van Aert dat plegen te doen. Ze geven een nieuwe vorm van wielrennen gestalte. Met renners als ambassadeurs voor hun sport. Commotie was er dit jaar alleen naast de fiets toen een mogelijke fusie tussen Jumbo-Visma en Soudal-Quick-Step weken het nieuws beheerste. Uiteindelijk bleek alle heisa niet meer te zijn dan een voetnoot en kon er weer worden overgegaan tot de orde van de dag.
