“Nog even geduld: er zijn zonder twijfel tropische toestanden op komst”

Goeiemorgen,

We moeten het even over het weer hebben. De herfst duurt nu al tien maanden en dat hebben wij zo’n beetje gehad. Officieel is het vandaag 7 juli, maar het voelt eerder als 7 november. De ene vlaag volgt na de andere, op de weerkaart waaien al weken depressies en veel-te-koude-drukgebieden voorbij …

En dat werkt op ons gemoed, lezen we in de krant. De zon zorgt anders voor een goed gevoel, weten wetenschappers en zij hebben ongetwijfeld gelijk. Daarom dat veel mensen die goeie gevoelens nu elders gaan zoeken: in verre en vooral warme landen.

Ook wij hebben een vakantie geboekt deze week. We trekken binnen twee weken naar (hou je vast) Engeland. Ja, inderdaad. Gniffelen mag. Het meest herfstige land ter wereld wordt deze zomer onze bestemming. De plek waar de paraplu zo goed als verplicht is …

Maar voor je verder lacht: de voorbije zes jaar maakten we al drie keer de oversteek en drie keer kregen we er een hittegolf op ons dak. Dus, nog even geduld: er zijn zonder twijfel tropische toestanden op komst.

Engeland dus … De natie die nooit voorkomt in de lijstjes van populairste vakantielanden. De Belg gaat liefst naar Frankrijk, Spanje, Italië en (sjonge jonge) Nederland. Het Kanaal oversteken, dat doen er maar weinig. En dat merken wij als we laten weten waar de reis heen gaat. Engeland?!?

Die anglofilie hebben wij zo’n beetje te danken aan Dirk Musschoot, of toch aan zijn boek genaamd ‘Zuid-Engeland’. Een ongelooflijk goeie gids voor als je eens de trip en de gok wil wagen. (De ferry alleen al is een avontuur, echt waar. En dat links rijden, dat valt reuze mee.)

Na Broadstairs, Camber en Whitstable gaan wij nu naar Sutton Scotney. We kijken er al naar uit. Naar de kastelen, de tuinen, de pubs, de Pimms … en de Britten natuurlijk. Vaak volgetatoeëerd, nog vaker wreed vriendelijk. Ze praten niet alleen graag over het weer (echt waar), maar ze zijn ook zeer attent. Gegarandeerd goeie gevoelens dus, daar aan de overkant.

En dat doet ons er aan denken: in de krant lazen we deze week ook dat wij weinig goeiedag zeggen. Zelfs even knikken is soms te lastig … Terwijl wij zo zonnetjes kunnen zijn, zelfs in hondenweer. Dat weten ze in Engeland al langer.

Dus misschien moeten wij met zijn allen wat Britser worden? Ik begin alvast: hello, top of the morning to you!

Fijne zondag allemaal!

Reageren? bart.casteleyn@roularta.be