Sven Ornelis: “Ik ben zo’n typische Vlaming die zelf onverdraagzamer is dan hij toegeven wil”

Radiomaker Sven Ornelis staat elke week stil bij het kleine of het grote nieuws.

Aan het kruispunt kwam een autootje overgestoken. In de grijze wagen zat een grijs dametje. Aan de klink van haar autodeur hing een grote zilveren strik. Ik dacht: wat is dit eigenlijk? Heb je je eerste communie gedaan? Ben je wereldkampioen geworden in iets, kleuren wiezen? Of heb je deze auto gewonnen met de tombola van de middenstand tijdens de vorige kerstactie en heb je de strik nog niet verwijderd zoals sommige mannen de merknaam op de mouwen van hun kostuum laten hangen en anderen de stickers op kristallen glazen? Maar ik dacht vooral: wie rijdt er nu met een strik aan haar autoklink rond? Onnozel. Doe eens normaal!

Toen ik tweehonderd meter verder was dacht ik: Ornelis toch. Wat een gedachte. Iemand heeft dus een strik aan haar auto en jij, die altijd zo graag pleit voor begrip en verdraagzaamheid, verdraagt dat niet? Je hebt er meteen rare, lelijke meningen over? En het deed me wel even nadenken. Ik ben dus zo’n typische Vlaming die vindt dat iedereen hem moet aanvaarden zoals hij is, maar die zelf onverdraagzamer is dan hij toegeven wil? Een vrouw die te mannelijk is, een punker die hangt te hangen in een park, een trage bejaarde aan de kassa in de supermarkt, een vrouw met een hoofddoek, … ik ben er echt niet fier op, maar als ik eerlijk ben heb ik veel te snel allerlei kleine (voor)oordelen klaar, over veel mensen.

Pas op: ik zal mijn onverdraagzaamheden niet uiten, en zelfs als ik zat ben zal ik me hopelijk inhouden. Zeker tegen de politie, want ik heb het nummer van de korpschef van Lochristi niet in mijn telefoon staan. Maar ik ben ook maar een mens. En ook voor mij geldt: onbekend is onbemind. En daar moet ik gewoon aan blijven werken. Het is des mensen, die heilige schrik voor alles wat onbekend en voor iedereen die “anders” is. Maar het is echt niet oké. Als een dame van 70 met een auto met een strik wil rondrijden is dat even ongevaarlijk als een jongen in een jurk of een meisje met een hoofddoek. Als ik mezelf mag zijn, zij ook. Ik blijf trainen!