Sven Ornelis: “Op haar bescheiden manier schrijft mama al haar hele leven geschiedenis”

Deze week werd mijn liefste mama Anny 75, en dat vierden we vrijdag met het hele gezin in een van haar favoriete restaurants, Pegasus in Poperinge. Je kunt mama niet gelukkiger maken dan met lekker eten, een glaasje champagne en de kinderen en kleinkinderen rondom zich. Mama maakt mensen graag gelukkig. Ook als vrijwilliger in een dagcentrum voor mensen met een beperking helpt ze waar ze kan. Mensen die het kwetsbaarst zijn kunnen altijd bij haar terecht. In stilte helpt ze zovelen en vaak cijfert ze zichzelf daarbij weg. ‘Doe maar gewoon’ is haar levensmotto, en ze houdt niet van aanstellerij. Daarom vond ze het in het begin een rare gedachte toen ik haar vroeg om de heerlijke recepten die ze al haar hele leven in schriftjes bijhoudt in een kookboek te verzamelen. Mama is een fantastische keukenprinses. “Maar ik ben geen schrijfster”, zei ze. Dat is juist. Maar op haar bescheiden manier schrijft mama al haar hele leven geschiedenis, niet in de spotlights, maar daarom niet minder boeiend. De voorbije maanden heb ik haar receptjes mogen overpennen en er mijn eigen versies bij verzonnen. We hebben een fotoshoot gedaan waarvoor ze zelfs geschminkt werd, iets wat ze zelf normaal nooit doet. En vrijdag kreeg ze op haar feestje de ingekaderde cover van ‘Mijn Mama’s Kookboek’. Daar kwamen traantjes aan te pas, van geluk en dankbaarheid.

Mama mocht kiezen welk goed doel ze wou steunen met de opbrengst van dit boek. Zelf moest ze op haar zestiende al gaan werken, omdat er thuis geen middelen waren om verder te studeren. En nu hoopt ze om een paar arme meisjes in een schooltje in Simalia in Indië, waar papa al jarenlang vrijwilligerswerk doet, de kans te geven om verder te studeren. Typisch mama. En zo staat haar kookboek niet enkel vol zalige recepten die we nooit willen vergeten, maar is het ook een eerbetoon aan de eenvoudige maar grote dame die ze is. Want dat is haar meest bijzondere recept, dat voor een mooi en waardevol leven: doe maar gewoon, en doe goed. We hopen ze nog lang te mogen vieren, deze prachtvrouw, onze liefste mama.