“Wist jij dat we het creatiefst zijn als ons brein al wat vermoeid is?”

Goeiemorgen,

En, heb je ook zo genoten van onze ‘zomerdag’ gisteren? Ik in elk geval wel, zelfs al moest ik alle terrasjes en barbecues aan me laten voorbijgaan omdat ik deze krant mocht maken. Maar ‘s ochtends had ik tussen het werk door wel de tijd om een wandeling te maken, en wat heb ik daarvan genoten. Echt T-shirtweer was het op dat moment nog niet – daarvoor was de wind iets te sterk en verschool de zon zich net iets te veel achter een sluier van Saharazand – maar toch, aan alles kon ik al merken dat het een mooie dag zou worden. Ik zag bijtjes op paardenbloemen, vogels capriolen maken en was de tred van die ene wandelaar die ik wel vaker tegenkom niet net iets verender dan anders?

Om mijn wandelgeluk compleet te maken, haalde ik er ook een podcast bij. Wat misschien wat gek overkomt, want wat is er mooier dan het geluid van fluitende vogeltjes en ruisende blaadjes tijdens het stappen? Maar als je weet dat ik eerst een flink eind langs een drukke straat moet wandelen om van bij mij thuis in rustigere velden te belanden, dan begrijp je ongetwijfeld dat ik liever naar een podcast luister dan naar het geluid van voorbijrijdende auto’s. Ik koos voor een van mijn favorieten: #weetikveel, de podcast die bij het gelijknamige Radio 1-programma hoort en waarin Kobe Ilsen aan mensen die het kunnen weten vragen stelt over alle mogelijke thema’s. Een programma waar je van bijleert dus, maar nooit saai is. Integendeel. Ik leerde al dat een mogelijke ufo uiteindelijk een vlucht zwanen bleek te zijn die dankzij de straalstroom aan een extreme snelheid door het luchtruim kliefde, hoe Jeanne d’Arc als meisje van eenvoudige komaf toch de redder van Frankrijk kon worden en hoe het kan dat zelfs de meest bizarre complottheorieën wijdverspreid geraken. Om maar een paar dingen te noemen. En dan zwijg ik nog van de experten die Kobe Ilsen en zijn ploeg weten te strikken, en stuk voor stuk boeiende mensen blijken te zijn. Gisteren koos ik voor de aflevering over ‘authentieke intelligentie’, waarbij professor in de neuropsychologie Elke Geeraert het had over artificiële intelligentie en hoe wij als mensen daar met onze eigen authentieke intelligentie tegenover kunnen staan. Ik leerde dat we het creatiefst zijn als ons brein al wat vermoeid is, dat onze hersenen op twee snelheden kunnen werken én dat zelfs vrouwen niet kunnen multitasken. De uitleg hierbij was zo logisch dat zelfs ik het nu met die stelling eens ben. Echt de moeite om te luisteren dus. Toen de podcast gedaan was, was ik bijna terug thuis. De zon brak door de stofsluier, waardoor ik het laatste eind zelfs zonder jas kon wandelen. En zo kon ik met een zomers gevoel naar de redactie rijden om deze krant te maken.

Geniet van deze zondag!

PS. Heb je zelf een favoriete podcast? Laat het me gerust weten! Reageren kan op sandra.rosseel@roularta.be