Oostkampse aardbeientelers vangen ook met kerst nog Oekraïense familie op: “Er ligt een extra pakje onder de boom”

OOSTKAMP – Voor miljoenen Oekraïners wordt het een eerste kerst in een vreemd land. Zo ook voor de zevenkoppige familie die al sinds de lente onderdak vindt bij Joke en Kris uit Oostkamp. “We zullen samen vieren met kerst. Ze zijn een deel van onze familie geworden.”

Aardbeienkwekers Joke Willem (49), Kris Deguffroy (50) en hun kinderen Cederic (23) en Julie (20) twijfelden niet lang om hun deuren open te stellen, toen in februari de oorlog in Oekraïne uitbrak. “Wij hebben een gastverblijf voor seizoenarbeiders en dat stond toch vrij. Eigenlijk is er maar plaats voor vier mensen, maar toen we hoorden dat het om een familie met zes mensen ging, hebben we met plezier extra plek vrijgemaakt.”

Volodymyr senior (62), Nathalia (61), hun twee dochters Xeniia (33) en Marianna (40) en kleinkinderen Volodymyr junior (14) en Slavik (9) verruilden begin maart oorlogsgebied Oekraïne voor een veilig tuinbouwbedrijf in Oostkamp. “Overgrootmoeder Hanna (84) bleef aanvankelijk achter in Oekraïne. Ze wou niet meevluchten. Sinds een goeie maand is ze hier toch.”

Iedereen helpt mee

Joke kijkt naar eigen zeggen elke dag mee over de schouders van de Oekraïense familie. “Er is de regeling rond school, maar ook bijvoorbeeld de zorgen voor Xeniia. Zij heeft een zware mentale en fysieke beperking en is hier ook al met spoed in het ziekenhuis beland. Dan staat de wereld toch even op zijn kop. Wij hebben geluk: dit is een hele lieve familie. We hebben ook al andere verhalen gehoord. We communiceren open over alles en dat is heel belangrijk. Mijn dochter helpt ook iedere avond met het huiswerk van Slavik. Ze zijn een deel van onze familie geworden”, benadrukt Joke.

De familie Deguffroy staat er trouwens niet alleen voor. “Ik moet benadrukken dat we hen met een heel team opvangen. We krijgen steun van de gemeente, familie en buren. Een buurvrouw komt al maanden elke zaterdag met een versgebakken cake. Daar kijken onze gasten telkens enorm naar uit. Die vele warmte doet ook wel iets met mij en geeft ons de kracht om er zelf voor te blijven gaan.”

Nederlands leren

De Oekraïense familie is ondertussen bijna tien maanden weg van huis. “In het begin was de aanpassing heel moeilijk, maar gaandeweg zijn ze Nederlands beginnen leren en hebben ze een beetje hun plek gevonden. We voelen wel dat de kerstperiode heel zwaar is voor hen, vooral voor de kinderen. De man van Marianna verricht humanitair werk in Oekraïne en wil er zijn voor het vaderland. Hij is hier wel al enkele keren voor een dag of drie op bezoek geweest. Marianna had de kindjes beloofd om in de herfstvakantie een week terug te keren. Daar hadden ze enorm naar uitgekeken, maar de situatie was te gevaarlijk. Dat was een ferme ontgoocheling. Ook de kerstvakantie zal wellicht niet lukken. Van zodra het kan gaan ze wel terug, maar niemand weet wanneer dat zal kunnen. In ieder geval: zolang het nodig is, mogen ze hier blijven. De dag dat ze vertrekken zal trouwens een enorme leegte met zich meebrengen. Een bezoek aan Oekraïne staat al op nummer één van onze bucketlist .”

Joke fleurde het gastenverblijf op met wat kerstversiering en er zijn ook plannen om kerst samen te vieren. “Vieren is een groot woord, natuurlijk. Echt reden om te feesten hebben ze niet, al is er wel een positief kantje: het is de man van Marianna gelukt om naar België te komen. Het gezin is dus weer, al is het maar voor heel even, herenigd. We zullen op kerst toch enkele uren samen iets drinken en er ligt ook een extra pakje onder de kerstboom. (lacht) Onze gasten zijn wel verrast hoe extreem alles in België versierd wordt met kerst. Ze vinden het fijn om nieuwe tradities te leren kennen. In Oekraïne vieren ze Kerstmis trouwens de week na Nieuwjaar, net als de Russen. Maar de orthodoxe kerk van Oekraïne had zich al losgemaakt van de Russische. Daarom roepen ze alle Oekraïners op om net als in het Westen voortaan ook op 25 december kerst te vieren.”

Het laatste woord is voor Marianna, die via deze weg haar liefde wil uiten. “Wij willen iedereen bedanken die zo goed is voor ons en dan vooral ons gastgezin. Zij zorgen al vanaf de eerste dag met zoveel geduld en vol liefde voor ons. Ze zijn echt onze familie geworden. Wij wensen iedereen fijne kerstdagen, een goed eindejaar, gezondheid en vooral een leven zonder oorlog.”