Groen-boegbeeld Kristof Calvo trekt voor het eerst de federale lijst in Antwerpen: “Ik geef een vat bij 15 procent”

Een grondige hervorming van de belastingen is volgens Kristof Calvo dé sleutel voor een goed klimaatbeleid. “Als wij in de cockpit zitten, is dat onze éérste maatregel.” Het federaal boegbeeld van Groen blijft neen zeggen tegen kernenergie en ggo’s. Maar dat zijn partij te vrijblijvend zou zijn in haar voorstellen, wuift hij weg.

Calvo beleeft hoogdagen. Dinsdag plaatste zijn KV Mechelen zich voor de bekerfinale in het voetbal. Alhoewel, ‘zijn’? “Ik ben fan van Anderlecht, al is dat politiek niet zo verstandig om toe te geven. Ik ben natuurlijk blij met die finale. KV lééft in Mechelen. Na de degradatie en het schandaal is dit hoopgevend voor die vele duizenden supporters.” Woensdag vierde hij dan zijn 32e verjaardag, met een concert van partij- en stadsgenoot Klaas Delrue. Donderdag ten slotte kwamen opnieuw duizenden jongeren op straat voor een beter klimaatbeleid. Vooral dát doet hem plezier, zegt hij. “Het is nog nooit zo eenvoudig geweest om een groene politicus te zijn. Het draagvlak voor onze maatregelen is groter dan ooit.”

Vlaams minister Joke Schauvliege (CD&V) voelt zich gesterkt in haar beleid door de vele klimaatbetogingen. Wat denkt u daarvan? 
Haar reactie is onnozel. Hetzelfde voor premier Michel (MR): die zegt dat hij zijn beleid beter moet uitleggen. (feller) Komaan, die duizenden betogers zijn heus geen fans, hoor. Dat zijn mensen die genoeg hebben van het beleid en het getreuzel van Schauvliege en Michel. Ik focus liever op wat we wél moeten doen.

Ga uw gang. Kent u de oplossing?
Eén magische oplossing bestaat niet. Wij zetten vele maatregelen op de agenda. Voorop staat een bindende klimaatwet met jaarlijkse doelstellingen voor de CO2-uitstoot. Een tweede is de switch maken van salariswagens naar openbaar vervoer, autodelen en de fiets. Vandaag subsidiëren wij luchtvervuiling en filevorming. Dat is waanzin. Een derde is een slimme kilometerheffing in plaats van de verkeersbelasting. Je moet het gebruik van de wagen belasten, niet het bezit. Ik kan zo nog even doorgaan. Hernieuwbare energie massaal uitrollen. De kernuitstap uitvoeren. Vliegen duurder maken, de trein goedkoper maken.

Een beetje meer dit, een beetje minder dat, vindt u dat niet vrijblijvend? 
(blaast) Ik voel mij niet aangesproken door die kritiek. Het probleem is niet ons programma, het probleem is dat ons programma niet wordt uitgevoerd. Wij leggen doortastende, maar haalbare voorstellen op tafel. Ik ben een possibilist. Klimaatbeleid moet stap voor stap gaan.

Wetenschappers menen dat die aanpak te laat komt. De CO2-uitstoot moet nul zijn in 2050.
We kunnen ons niet meer permitteren stil te staan. Dat klopt. Maar je moet ambitie koppelen aan redelijkheid. Neem de energiekwestie. We hebben nooit gezegd dat de kerncentrales morgen dicht moeten. Wij waren voorstander van een geleidelijke uitstap. Dat is de enige weg vooruit.

Uw partij wil een CO2-heffing om haar plannen te financieren. Wie zal dat betalen?
De grote vermogens en de grote vervuilers. De Arcelors van deze wereld, de energie-intensieve bedrijven. De grote uitdaging van een goed klimaatbeleid is een coalitie vormen van groene en gele hesjes. Ik geloof dat die twee te verzoenen zijn. N-VA gelooft dat niet. Zij wil de gezinnen doen betalen voor het klimaat. Wij staan daar loodrecht tegenover. Wij gaan Jan, Piet en Pol niet doen opdraaien.

Uw partij wil extra taksen op industriële voeding, vliegtickets, diesel en benzine. Het zullen Jan, Piet en Pol zijn die dat voelen.
Neen. Een verschuiving van de lasten is hét cruciale element om de gele en groene hesjes te verzoenen. Wie het klimaat wil veranderen, moet de fiscaliteit veranderen. Als wij de kans krijgen van de kiezer om in de cockpit te zitten, zal dat onze eerste maatregel zijn. De lasten op arbeid moeten drastisch omlaag. Zo zullen lage en middeninkomens meer overhouden. We verschuiven die lasten richting vervuiling en kapitaal. Dit is fundamenteel voor ons.

Zegt u dan dat het klimaat de gewone man geen cent zal kosten?
De rekening zal rechtvaardiger zijn. Je zal meer overhouden op het einde van de maand. Kies je ervoor toch te vervuilen, dan zal je inderdaad meer betalen.

“Wie het klimaat wil veranderen, moet de fiscaliteit veranderen”

U wilt een lage emissiezone in heel Vlaanderen. Wie geen elektrische wagen kan kopen, is daar het slachtoffer van.
Dat is opnieuw ambitie koppelen aan redelijkheid. In een eerste fase moeten de lage emissiezones van onze steden geharmoniseerd worden. Ten tweede moet het wagenpark groener. Dat betekent ook dat elektrische wagens goedkoper moeten worden. Daarna kan je naar een lage emissiezone in heel Vlaanderen gaan. Dat is trouwens een sociale maatregel. Vaak zijn mensen in armoede de eerste slachtoffers van vuile lucht.

“Ggo’s (genetisch gewijzigde organismen, red.) kunnen helpen in de omschakeling naar een ecologische en duurzame voedselproductie”, stelt wetenschapper Dirk Inzé in De Morgen. Wil u dat debat voeren, of blijft dat taboe?
Wij hebben géén dogma’s. Ik wil élk debat voeren. Alleen zijn er risico’s verbonden aan ggo’s. Wij nemen die ernstig. Je ziet ook een machtsconcentratie in dat domein. Dat doet me denken aan kernenergie.

Komen we zo op terug. Wat zijn die risico’s?
Verschillende wetenschappers wijzen daarop. Mijn collega Petra De Sutter is één daarvan. Zij zal dat debat graag aangaan met feiten en cijfers. Ik wijs op de machtsconcentratie: één bedrijf heeft alles in handen.

Is dat geen gevolg van het groene verzet? De regelgeving is zo streng dat alleen de groten de kosten kunnen betalen.
(feller) Dat is te gek voor woorden. Wij zouden dan de lobbyisten zijn van de Monsanto’s van deze wereld? Dat is totale onzin.

Kernenergie dan. Leg eens duidelijk uit waarom u tegen bent.
Vorig jaar waren onze kerncentrales amper 52 procent van de tijd beschikbaar. Een verlenging is dus uitgesloten. Nieuwe kerncentrales zijn dan weer economische sciencefiction. Kijk naar Groot-Brittannië, Finland en Frankrijk: nieuwe centrales dragen een gigantisch kostenplaatje. Mijn voornaamste argument is dus economisch van aard. Zit daar ook ideologie in? Ja, natuurlijk. Nucleair afval is ook een belangrijk argument. Dat afval opstapelen, staat gelijk aan de toekomst vergeten.

Wat als blijkt dat de nieuwe generatie kerncentrales een oplossing heeft voor afval en veiligheid?
Als onze kat een koe zou zijn, dan konden we ze melken aan de stoof. Komaan, het kostenplaatje is gewoon waanzinnig. Tegelijk gaat de kostprijs van hernieuwbare energie drastisch omlaag. Laat ons daarin investeren. Wij zijn in deze de ecorealisten, niet N-VA. Wij focussen ons op haalbare oplossingen.

Gascentrales dus? Die stoten wel CO2 uit.
(ontwijkend) Alleen in de transitieperiode. We moeten op termijn naar honderd procent hernieuwbare energie. Gascentrales hebben het voordeel van de flexibiliteit: je kan die aan- en uitzetten wanneer je wil. Kerncentrales hebben dat niet.

“Wij zijn de ecorealisten, niet N-VA: nieuwe kerncentrales zijn economische sciencefiction”

Uw partij wil na 26 mei een klimaatcoalitie vormen. Kan dat met N-VA, denkt u?
Wij gaan niet strooien met veto’s. Maar de verschillen zijn héél groot. N-VA is helaas een klimaatsceptische partij geworden. Ik vraag me trouwens af welke N-VA-burgemeester een nieuwe kerncentrale op zijn grondgebied zal willen? Dat ze daar eens een antwoord op geven. Een samenwerking wordt heel moeilijk, vooral sociaaleconomisch trouwens. N-VA verzet zich tegen een bijdrage van de grote vermogens, wat voor ons cruciaal is. Wij gaan niet doen zoals de sociaaldemocraten. John Crombez klopt zich op de borst over de Antwerpse coalitie. Hij is blij dat hij na de komma iets kan veranderen. Als wij in een regering stappen, zal dat zijn voor échte verandering, geen veranderingetjes na de komma.

Het premierschap, zou dat geen mooi cadeau zijn in uw 32e levensjaar?
(lacht) Het zou onbescheiden zijn om dat nu te formuleren. Ik heb mij wel geërgerd aan de casting van andere partijen. N-VA schuift Jan Jambon naar voren als kandidaat-premier. Die man heeft één doel: het land opblazen.

Wel, zet daar iemand tegenover.
Ik sluit niet uit dat we dat gaan doen. Maar onze casting is al duidelijk, niet? Meyrem (Almaci, red) gaat voor Vlaanderen, ik voor federaal. Ik doe dat vanuit liefde voor dit land. Onze ambitie is duidelijk: wij willen de grootste fractie worden in het federaal parlement. De rest zal wel volgen.

Zal u straks tevreden zijn met 15 procent?
Jawel, als we dat halen, geef ik een vat in een Mechels café. Voor ons moet 2019 worden wat 2009 was voor N-VA. Zij haalden toen 13 procent. Dat zou de eerste stap zijn naar een écht grote partij. Die moeten we nú zetten.