Moeten er politieke koppen rollen na de aanslagen in Brussel?

Het ondenkbare is gebeurd. Bomaanslagen in onze hoofdstad eisen tientallen doden en meer dan honderd gewonden. Onze gedachten gaan in de eerste plaats uit naar de slachtoffers uiteraard, maar we moeten ook al vooruit durven te denken. Hoe moet het nu verder? Dit drama zal onze manier van leven beïnvloeden, zoveel is duidelijk. De verontwaardiging is enorm en velen eisen ook het ontslag van minister van Binnenlandse Zaken Jambon en van premier Michel.

Het land is in shock. We wisten dat het kon gebeuren, zeker na de aanslagen in Parijs, amper enkele uren van ons verwijderd. Maar niemand hield er rekening mee dat het daadwerkelijk ook hier zou gebeuren.

Dreigingsniveau 3 was sinds het drama in de Franse hoofdstad van kracht, maar daar waren we snel aan gewend. Alleen als we militairen aan de ingang van een concertzaal zagen, werden we nog even aan herinnerd aan het feit dat er gevaar dreigde. Maar daar werd vaak wat lacherig over gedaan: “Is dit nu niet een beetje overdreven?”, hoorden we geregeld zeggen terwijl we in de rij stonden aan te schuiven om de zaal te betreden.

Het contrast met wat er nu gezegd wordt, kan niet groter zijn. Er is te weinig gedaan om de bevolking te beschermen, zo klinkt het. De inlichtingendiensten worden neergesabeld, de politici bedolven onder verwijten. Enkele dagen geleden werden ze nochtans uitgebreid gefeliciteerd na de inval in Vorst en de arrestatie van Salah Abdeslam.

Zijn er fouten gemaakt? Kon dit drama voorkomen worden? Misschien wel, wie zal het zeggen? Maar we zijn ervan overtuigd dat zelfmoordaanslagen nooit voorkomen kunnen worden. Als een of andere gek tijdens het spitsuur met een bom op een overvolle bus stapt en zich opblaast, vallen er tientallen doden. Elke plaats waar veel mensen samenkomen, is een potentieel doelwit voor terroristen.

Moeten we er ons dan zomaar bij neerleggen en niet reageren? Uiteraard niet. We moeten waakzamer zijn dan ooit tevoren. Politie en inlichtingendiensten moeten meer middelen krijgen en extra inspanningen leveren om terroristische netwerken op te rollen. Maar zelfs dan blijft een aanslag mogelijk. Met om het even welke minister van Binnenlandse Zaken of premier.