‘De Leeuw van Vlaanderen’ Johan Museeuw bezoekt de premier van België Alexander De Croo: “Alexander, mijn moeder is een fan van jou” “Moeders zijn veel waard, Johan”
Dan is het vandaag alweer een Ronde die we met z’n allen thuis moeten volgen, het blijft een hoogdag voor heel Vlaanderen. En er is maar één Leeuw van Vlaanderen: Johan Museeuw. We trokken met de drievoudige Ronde-winnaar op bezoek bij Eerste Minister Alexander De Croo, wielerliefhebber én geboren en getogen op het parcours van Vlaanderens Mooiste – daar moésten ze toch eerst samen een stukje van afrijden. De coureur in de premier, de wereldkampioen over de premier in coronatijden en hun liefde voor de koers en voor de Ronde: relaas van een heerlijke, zonnige zaterdagnamiddag in Brakel. “Weten dat de andere helft van het land ook kijkt: dat zorgt voor samenhorigheid.”
Door Frank Buyse & Tom Vandenbussche
Proloog. Er steekt in de premier van België op zijn 45ste nog altijd een redelijk fanatieke sportman: “Ik heb zelfs ooit een 1/8ste triatlon afgewerkt. Een amateurding , hoor (lacht ). Afgezien! Vroeger volleybalde ik, nu is het vooral lopen en fietsen. Ik heb dat nodig. Zeker in deze maanden. Een mens werkt beter als hij een beetje in vorm is.”
Hij lijkt ook best in vorm, zoals hij ons in Brakel in strak wielertenue ontvangt. Met – zo gaat dat onder wielertoeristen – meteen belangstelling voor de outfit van Johan Museeuw, zijn gast vandaag: “Waw, zilveren schoenen!” En hop, de fiets op, voor een rondje Rekelberg, Keiberg, Leberg …
Museeuw: “Geweldig toch!? Je voelt de wind. Je hoort de dieren. Zou het kunnen, Alexander, dat iedereen door de coronacrisis bewuster is gaan leven? Minder stress … Ik voel dat. Een stap in de goeie richting, niet?”
De Croo: “Moeilijk te voorspellen. Al geloof ik wel dat het zal blijven ‘plakken’. Heel veel mensen hebben door het wandelen en fietsen hun eigen streek ontdekt. Als corona ons iets geleerd heeft, is het wel dat we niet naar Italië of Frankrijk moeten gaan om prachtige landschappen tegen te komen.”
Zelfs niet om een bergje op te fietsen.
De Croo , nauwelijks hijgend: “De Molenberg is de lastigste, omdat die een lange en lastige uitloper heeft. In het begin denk je: amai, die kasseitjes gaan hier vlot. Maar dan kom je boven en blijft het ploeteren.”
Museeuw: “Ik kan nog altijd genieten van een helling uit de Ronde, ook al gaat het niet meer zo vlot als vroeger.”
Op de Keiberg kruisen we telkens meer wielertoeristen.
De Croo: “De voorbije jaren is het fietstoerisme hier in de Vlaamse Ardennen enorm toegenomen. Dat is het speciale aan de wielersport. De kans dat je als voetballer of tennisser ooit op Wembley of Wimbledon zal spelen, is gigantisch klein. Als wielerfan kan je in normale tijden de dag voor de Ronde van Vlaanderen exact hetzelfde parcours afleggen.”
Na de Leberg gaat het in dalende lijn richting Berendries.
De Croo: “Ik heb hier een vast rondje van 70 kilometer over vaak rustige wegen. Maar wel met 1.000 hoogtemeters. Allemaal kleine, niet zo bekende hellinkjes.”
Ook Museeuw heeft een vaste route in de Vlaamse Ardennen. “Via mijn vriendin leren kennen. De Tjip Tjap-route. Alle lange hellingen, maar zonder kasseien. 1.800 hoogtemeters in 95 kilometer. Een fantastisch ritje.”
Het tochtje zit erop. Het had voor de premier best wat langer mogen duren.
Museeuw: “Als Alexander meer tijd had, zou hij een heel goeie fietser zijn. Echt waar.”
De Croo zoekt snel op: “Dit jaar kom ik alles samen nog maar aan twaalf fietsuren en 275 km. Maar wel 3.000 hoogtemeters.”
Best een aardige wielertoerist dus.
Ze fietsen heus niet sneller mét publiek – Johan Museeuw
De premier serveert achteraf in de tuin welgezind koffie en chocolade-eitjes. Zo eens een rondje koers met Museeuw is zoveel leuker toch dan alweer venijnige vragen over zijn coronabeleid. Maar is hij een kenner?
“Ik volg graag de belangrijkste wedstrijden op televisie, maar in ons land met een ongelooflijke wielercultuur, met zoveel fijnproevers, durf ik mij toch geen kenner noemen.”
Moet getest worden. Maar jawel, hij weet wie de Ronde won in 2020 (Van der Poel!), in 2019 (Bettiol!), in 2018 (Terpstra!), in 2017 (Sagan!) … En hij kent zijn Vlaamse klassiekers: Peter Van Petegem twee keer winnaar, Johan Museeuw … drie keer.
“Maar Johan, ik was toch nog iets meer supporter van Van Petegem. Ik kende hem persoonlijk, zag hem nog bij de juniores rijden. De Zwarte van Brakel! Maar evenveel respect voor jou natuurlijk: drie keer De Ronde, drie keer Parijs-Roubaix, wereldkampioen, een rit of tien in de Tour… Echt knap!”
Museeuw , droog: “Vier ritten.”
De Croo: “Oei, ik heb je overschat.”
Fast forward evenwel naar de Ronde van 2021. De premier van België kan niet anders dan supporteren voor een Belg. “Dat is evident. Maar als Van der Poel op een grandioze manier wint, zoals in de Strade Bianche, kan ik daar evenveel respect voor opbrengen. Mathieu is trouwens in België geboren, woont in België en praat als een Belg: wij kunnen niet kwaad zijn op hem zijn, denk ik. En voor de internationale uitstraling van de koers moet er van mij niet elke keer een Belg winnen. Ik merk ook bij buitenlandse vrienden hoe men opkijkt naar de Ronde, naar haar authenticiteit vooral.”
Zijn grote liefde voor de Ronde komt al boven. De Croo woont al zijn hele leven omzeggens op het parcours. Herinneringen …
“Een jaar of 30 geleden had elk dorp zijn kermiskoers. In Michelbeke waren er zelfs twee. Mijn vader zat toen vaak in de auto van de organisatie en ik mocht dan als klein jongetje mee. Die organisaties zijn grotendeels stilgevallen, maar het blijven allemaal heel authentieke dorpjes met typische cafeetjes. Ik heb ooit op de dag van de Ronde Braziliaanse vrienden meegenomen naar het cafeetje De Valk in Zwalm, waar de televisieserie De Ronde is opgenomen. Je weet wel, van als ge moe kakken, moe je kakken. (lacht) Die Brazilianen keken naar mij… ongelofelijk!”
Museeuw: “We staan er nog te weinig bij stil, Alexander, wat de Ronde in het buitenland teweegbrengt. De koers zit in onze genen.”
De Croo: “De mensen van hier zijn daar fier op. Maar op zondagavond, als de koers voorbij is, de zon ondergaat en de biertenten nog maar half gevuld zijn, krijg ik dan telkens het gevoel: het is schoon geweest… maar nu is de streek weer van ons.”
Brugge zou vanaf 2022 als startplaats afwisselen met Antwerpen.
Museeuw: “Ik mis wel de kuststrook, de zijwinden. Ik vind Antwerpen een supermooie startplaats, maar de overgang naar de Vlaamse Ardennen is minder aantrekkelijk.”
De Croo: “De huidige startplaats is wel goed voor de uitstraling van Antwerpen. (lacht) Vroeger lag de finish in Meerbeke pal aan de boerderij van de grootmoeder van mijn vader, ik was toch blij dat de finish van de Omloop naar Ninove kwam.”
Vandaag zijn de ogen van alle Belgen gericht op Wout van Aert.
Museeuw: “Wout kan de vijf Monumenten winnen, zeker weten. Iets waar alleen Eddy Merckx, Roger De Vlaeminck en Rik Van Looy al in zijn geslaagd.”
De Croo: “Je ziet aan hem dat hij plezier in het koersen heeft. Bij Van der Poel zie je dat ook.”
Alleen jammer dat we dat plezier, het afzien en de heroïek van de flandriens vandaag niet van dichtbij mogen meemaken.
De Croo: “Natuurlijk is dat jammer. Neem nu alleen al maar de Berendries. Dat is een arena, een kuip vol fans. Johan, dat moet voor een renner toch heel anders aanvoelen zonder publiek?”
Museeuw: “Het is dubbel. Geen dichte drommen langs de weg maakt het parcours overzichtelijker. Maar anderzijds mis je als renner toch het applaus, de sfeer … Al ga je er niet rapper door fietsen. Het is niet omdat vader en moeder langs de kant staan te roepen, dat je vijf per uur sneller rijdt. Hun wattages zitten al aan het maximum, die gaan door emoties niet hoger.”
De Croo: “Het is vooral jammer voor de wielerliefhebbers. Ik was pas enkele weken premier toen vorig jaar de Ronde in oktober werd verreden. Ik was voorstander, maar ik geef toe: er was bezorgdheid. Houden we dat onder controle …? Dat is fenomenaal goed gelukt. En dat zal dit jaar ook weer zo zijn. Als je dan kan kijken naar de koers waarvan je weet dat de andere helft van de bevolking ook kijkt, zorgt dat voor een samenhorigheid waar ik erg in geloof. Maar dat de kappers en de horeca redeneren: het voetbal en de koers mogen wel en wij niet … ik begrijp dat. Dat is evenwel het probleem van deze coronacrisis: ze is niet eerlijk. Vorig jaar hadden we een Ronde in volle piek en was het nog moeilijker. Dat heeft gewerkt. En dan vind ik: wat we kunnen, moeten we doen.”
Museeuw: “Dat is juist: een eerlijk beleid is ontzettend moeilijk. Iedereen in zijn sector denkt: waarom wij? Ík zeg als sportman ook: koers kan toch geen kwaad? Er moeten beslissingen worden genomen waarbij ik thuis in mijn zetel denk: ik zou ze niet willen en kunnen nemen. Maar ik moet zeggen dat je uitstekend communiceert. Alexander, mijn moeder is een fan van jou … ! Ik zei haar gisteren dat ik vandaag op bezoek ging bij de eerste minister. ‘Amai’, zei ze, ‘ik ben fan! Hij is zo menselijk!’”
De Croo , lachend: “De moeders zijn veel waard, Johan!”
Dat is het probleem met de coronacrisis: ze is niet eerlijk – Alexander De Croo
Zou toppolitiek wel te vergelijken zijn met topsport? Dat is een moeilijke.
De Croo: “Het grote verschil is het fysieke gevaar dat renners elke wedstrijd lopen.”
Museeuw: “Nu mijn zoon koerst, ben ik daar langs de kant veel meer mee bezig. Dan hoor je van een valpartij en denk je maar aan één ding: toch niet Stefano?! Maar wat de premier nu al zes maanden meemaakt, de druk, de pers … is wat een toprenner maar de week voor de Ronde van Vlaanderen heeft.”
De Croo: “Er is ook geen enkele sport waarvoor je zoveel moet opofferen als wielrennen.”
Museeuw: “En dat is de laatste jaren ontzettend toegenomen. De voeding bijvoorbeeld. Alles wordt minutieus afgewogen. Van ’s morgens al: zoveel muesli, zoveel melk … Lach niet! Bij élke maaltijd: zoveel proteïnen en zoveel calorieën … !”
De Croo: “Wielrennen wordt dan wel een ploegsport genoemd, het individuele is toch determinerend. Dan is politiek meer een ploegsport, denk ik. Ik zie mijzelf ook meer als een ploegspeler. Een trainer zelfs.”
Maar de trainer moet aan zijn spits Frank Vandenbroucke niet vragen om tussendoor ook even relaxed een paar hellinkjes op te fietsen.
De Croo lacht: “Iedereen heeft zijn methode om te ontspannen. Frank kruipt dan wellicht in een boek, ik sport. En voor mij werkt dat. Want het tempo lag de afgelopen zes maanden heel hoog: elke dag komt er wel iets binnen en elke communicatie heeft een enorme impact op het leven van de mensen. Ik heb almaar dingen moeten doen waarvan ik nooit had gedacht ze ooit te moeten doen. Zeggen hoeveel mensen bij je thuis mogen komen, verbieden te reizen, op restaurant of café te gaan … daarvoor ben ik niet in de politiek gegaan. Ik ben iemand die gelooft in vrijheid. Dat is compleet het tegenovergestelde. Ik heb ook nooit gedroomd van het premierschap. Maar op een gegeven moment moet er verantwoordelijkheid worden genomen.”
Want het land moet gered, het Rijk der Vrijheid geïnstalleerd. Maar eerst vandaag: De Ronde!
De Croo lachend: “Ja! Ik ga niet zoals mijn vader vorig jaar zonder masker langs het parcours staan. Maar het wordt een geweldige dag voor iedereen.”
Museeuw: “Sport is untouchable .”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier