Nadja Vananroye (CD&V) werd burgemeester van Hasselt in woelige tijden: “Neen, ik heb geen voorakkoord”

HASSELT – Vijf Vlaamse provincies, vijf hoofdsteden, vijf burgemeesters: naar aanleiding van de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober brengen wij die in kaart. We praten met de burgemeester en tonen de uitdagers. Vandaag: Hasselt en Nadja Vananroye (CD&V). De uitdagers krijgen één vraag voorgeschoteld: waarom zou u de beste burgemeester zijn?

Vananroye zal vandaag terug zijn van vier dagen Pukkelpop. Neen, ze heeft er niet haar tenten opgeslagen met man en kind. Ze heeft er vier dagen hard gewerkt. Als burgemeester is ze verantwoordelijk voor veiligheid. Elke dag waren er drie vergaderingen, overdag en ’s nachts. Wij hebben afspraak vlak vóór Pukkelpop, in het oude stadhuis op het Groenplein. Dat cultuur, en dus ook events zoals Pukkelpop, een stokpaardje is van haar beleid, zegt ze. “We hebben de ambitie om in 2030 samen met Genk de Culturele Hoofdstad van Europa te worden. Dat zal méér investeringen en ander beleid vragen. Ik wil me daarvoor inzetten. Hasselt is de minst bekende van de vijf Vlaamse provinciehoofdsteden. Maar wie hier komt, komt steevast terug. Ook het inwonersaantal stijgt, met 630 per jaar, waarvan de helft jonger is dan 34 jaar.”

De 45-jarige Vananroye is twee jaar geleden in woelige tijden burgemeester geworden. Hilde Claes van coalitiepartner Helemaal Hasselt (lijst van sp.a en Groen, Claes is sp.a, red.) werd na enkele schandalen, onder andere over aanbestedingen, aan de kant gezet. CD&V-voorzitter Wouter Beke wou Vananroye als opvolger. “In tijden van crisis zoekt men iemand die rust kan brengen. Ik weet hoe dat moet, ik heb twintig jaar managementervaring. Ik was ook voorzitter van het OCMW. Dus ik voelde die vraag wel aankomen. Ik heb niet getwijfeld. Deze kans kan je niet laten passeren.”

Wat was voor uw partij de druppel om niet verder te werken met Claes?

Wij hebben die beslissing niet genomen. Háár partij wou niet verder met haar. Wij hebben wel op tafel geklopt: ‘wij gaan nu de burgemeester leveren’.

Heeft uw partij overwogen te breken met sp.a?

We hebben elke optie overwogen. Maar de problemen hadden vooral met de figuur te maken, minder met de partij.

Hoezeer wegen die schandalen op de stad?

(resoluut) Niet. Dat is niet meer aan de orde. De Hasselaar wou vooral rust na de chaos. Wat toen gebeurde, was voor niemand leuk. Ik heb die eerste maanden vooral geïnvesteerd in openheid en vertrouwen. Dat is gelukt. Ik durf zeggen dat wij niet gaan afgestraft worden voor wat er gebeurd is.

“Ik durf zeggen dat wij niet
gaan worden afgestraft
voor wat er gebeurd is.”

Hebt u uw stempel al écht kunnen drukken op het beleid?

Te weinig wellicht. Twee jaar is te kort. Je hebt minstens zes jaar, en eigenlijk zelfs twaalf jaar, nodig om je stempel echt te drukken. Ik kan wel verschillende dossiers opnoemen waar ik persoonlijk een verschil heb gemaakt. Het station is één daarvan.

Een heikel dossier.

(knikt) Ik heb het heft in handen genomen. Dat is te weinig gebeurd in het verleden. Ik ben met CEO Sophie Dutordoir aan tafel gaan zitten. Intussen heeft de NMBS zestien miljoen euro toegezegd voor werken in kader van veiligheid en comfort. Ik onderhandel ook over nieuwe treinverbindingen naar Antwerpen. Die zijn zéér belangrijk voor de ontsluiting van heel Limburg. We voelen ons op dat vlak onheus behandeld vandaag.

Vindt u ook, net als veel Limburgers, dat uw provincie stiefmoederlijk behandeld wordt door Brussel?

Ja. Je ziet dat aan de verdeling van de middelen. Hoe dat komt? Ik weet dat niet. Is dat onze aard? Zijn wij te bescheiden? Dat kan zijn. We mogen daar meer op inzetten.

Eens harder op tafel kloppen?

Ja, wellicht wel. Dat gaat niet alleen over middelen trouwens. Wij hebben het zeer moeilijk met de dreiging om de provincies af te schaffen. Limburg wil dat niet.

U zit niet in het federaal of Vlaams parlement. Is dat geen handicap?

Dat kan. Maar ik denk niet dat dat te combineren is. Burgemeester zijn van een centrumstad, is een voltijdse job. Ik ben heel duidelijk: Hasselt is mijn ambitie. Als ik burgemeester mag blijven, ga ik ook volgend jaar niet naar het parlement. Je kan ook het verschil maken op bovenlokale dossiers zonder in Brussel te zetelen. Ik bewijs dat vandaag met het station. Bovendien hebben wij met Wouter Beke en Jo Vandeurzen al invloedrijke kopstukken in Brussel.

“Als ik eens mag dromen,
dan zou ik de Demer graag openleggen in de stad.”

Wat is uw voornaamste verwezenlijking van de voorbije twee jaar?

Als u een concreet dossier bedoelt, dan zeg ik het Begijnhof. Men wou dat een private bestemming geven. Toen de Hasselaar liet voelen dat dat niet kon, ben ik als bemiddelaar opgetreden. Het Begijnhof is namelijk eigendom van de provincie. We zijn erin geslaagd een andere bestemming door te drukken. De nieuwe site zal publiek toegankelijk blijven. De ontwikkeling gebeurt in samenwerking met de universiteit.

Waarin bent u niet geslaagd?

Ik wou een constructieve dialoog met de oppositie. Dat is niet gelukt. Ik ben vooral in N-VA ontgoocheld. Zij gaven aanvankelijk de indruk wél in dialoog te willen gaan.

Wat is de grootste uitdaging voor de volgende legislatuur?

De bevolking van Hasselt groeit, zoals ik al zei. We moeten erover waken dat andere domeinen meegroeien. Ik denk aan levenskwaliteit, betaalbaar wonen, mobiliteit, onderwijs, noem maar op. Elke Hasselaar moet het goed hebben. Mijn insteek in de politiek is: iedereen inbegrepen. Elke beslissing die ik neem, toets ik daaraan af. Dat is vaak een verschil met anderen aan tafel.

Hebt u een voorakkoord met het rood-groene kartel?

Neen. Die vraag heb ik al vaak beantwoord.

Was dat geen deel van het pakket toen u burgemeester werd?

Opnieuw: neen. We zaten toen in crisis. We wilden wel verder met elkaar, maar we wilden ook kunnen evalueren of dat nog zou lukken. Vandaag kan ik zeggen dat de samenwerking positief geëvolueerd is.

Ziet u een coalitie met N-VA mogelijk?

Ik zie een coalitie met elke partij die positief en constructief is.

Ook met Vlaams Belang?

Neen. Die partij sluit ik uit. Die vraag zal zich ook niet voordoen. Hasselt heeft geen traditie van extreme partijen.

Om af te sluiten: op wat bent u jaloers van de andere provinciehoofdsteden?

Op het water in de stad van Gent. Dat draagt bij tot de warmte en de gezelligheid van een stad. Wij hebben ook de Demer, maar die loopt in buizen onder de stad. Als ik eens mag dromen, dan zou ik die rivier graag open leggen in de stad.

De uitdagers van Nadja Vananroye:

Steven Vandeput (N-VA):

“Hasselt staat al meer dan twintig jaar stil. De huidige meerderheid is er nooit in geslaagd de dynamiek die onze stad kenmerkt, om te zetten in een verhaal dat ergens toe leidt. Zij besturen als het ware in de vorige eeuw. Hun visieloze bouwdrift heeft ervoor gezorgd dat de identiteit en de herkenbaarheid verdwijnt. Een gebrekkige mobiliteitsvisie maakt onze stad minder en minder bereikbaar. N-VA wil Hasselt terug een écht gezicht geven, met investeringen die écht het verschil maken, in veiligheid, mobiliteit, sportinfrastructuur, onderwijs, opvang én betaalbaar wonen. En dus niet in een megalomaan stadhuis. Het voorakkoord dat de huidige bestuursploeg afsloot na de burgemeesterswissel in 2016, biedt de Hasselaar een duidelijke keuze. Gaan we verder met een stadsbestuur dat enkel aan zichzelf denkt, of kiezen we voor een stadsbestuur dat écht investeert in het centrum en de deelgemeenten? De N-VA staat klaar om de verandering te realiseren. Ik heb de eer daarvan het gezicht te mogen zijn.”

Hans Similon (Open Vld):

“Ik zou het kathedraal-denken introduceren in Hasselt. Bouwheren die in vorige eeuwen opdracht gaven om een kathedraal te bouwen, wisten dat noch zij noch hun kinderen het resultaat ooit zouden zien. Men moest dus beslissingen nemen waarvan de uitkomst pas generaties later zichtbaar werd en ook samenwerken met andere bouwheren en andere steden, want alleen kreeg je zoiets niet gebouwd. Ik zal iedereen samenbrengen om de nodige bruggen te bouwen: de politiek, de ambtenaren, het bedrijfsleven, de inwoners en de andere steden. Zo zal ik samen met iedereen van onze mooie stad een stad maken waar niet alleen wij, maar ook mijn zoon en zijn kinderen later thuis zijn. Hasselt moet vandaag én morgen de provinciehoofdstad zijn, en niet alleen op papier. Hasselt zal de plaats zijn waar mensen graag en betaalbaar wonen, waar mensen graag werken, waar het ondernemen wordt aangemoedigd en waar mensen elkaar ontmoeten en kunnen ontspannen dankzij een gevarieerd sport- en cultuuraanbod.”

Marc Schepers (Rood Groen + Hasselt):

“Ik stel vast dat veel Hasselaren zich steeds moeilijker herkennen in hun stad. Ik wil dat aanpakken. Ik ben in maart gestart met een reeks gesprekken met duizend Hasselaren van alle rangen en standen, om te zien wat hun noden, verwachtingen en frustraties zijn. Die gesprekken zijn noodzakelijk om een goede burgemeester te kunnen zijn. Ik wil niet de burgemeester van het stadhuis zijn, maar van de Hasselaar. Het is tijd voor een consequent en daadkrachtig beleid, in een voortdurende dialoog met de inwoners. Dat is een manier van werken die ik als ondernemer wil meenemen in de politiek. Ik wil verder zetten wat Steve Stevaert en Herman Reynders zijn begonnen. Hasselt mag niet inslapen, maar moet een trotse en bruisende stad zijn met naam en faam tot ver buiten onze provincie. De groei mag echter niet ten koste gaan van de woon- en levenskwaliteit. De huidige wildgroei aan verkavelingen en bouwprojecten kan niet langer. Daar sta ik garant voor.”

Frank Troosters (Vlaams Belang):

“Als burgemeester zou ik in de eerste plaats een einde maken aan de sluipende islamisering van Hasselt. Gedaan met het promoten van iftar-maaltijden en het organiseren van gescheiden zwemmen, geen lokale financiële steun voor moskeeën en bovenal geen bouw van een megamoskee in de Heilig Hartwijk. Ik zou die verbieden. Verder zou ik de Hasselaren terug op de eerste plaats zetten. Dat betekent participatie, overleg en bindende referenda bij projecten met een grote maatschappelijke impact, zodat de inwoners en de actiecomités terug een échte stem krijgen. Het huidige beleid waarbij de stad een speeltuin is geworden voor bevriende bouwpromotoren en dure studieburelen, zonder inspraak van de burgers, moet absoluut beëindigd worden. Naast fundamentele dossiers zoals een vlotte verkeerscirculatie, voldoende parkings en een bloeiende economie zou ik ook kiezen voor het installeren van een aparte schepen voor Seniorenzaken.”

(foto’s belga)