Redactiedirecteur Pascal Kerkhove: “We moeten ook leren leven met veel vragen zonder antwoorden”

Goeiemorgen,

Het is zondag 3 mei, dag van de zon. We zien haar straks af en toe, hoop ik. Als ze weifelend haar weg zoekt tussen de vele tinten grijs en de vallende regen. Hopelijk voelen we haar ook, al is het maar voor even. Ze sluit vaak onze ogen, kleurt altijd onze huid, prikkelt meestal onze geest en opent soms ons hart. Ik hou van de zon. Was ik een eenzame egoïst, dan reisde ik de wereld rond en de lente achterna. Altijd zon, van bij het ontwaken tot het slapen. De zon brengt rust, stimuleert mijn creativiteit en geeft mij energie, veel meer dan die broodnodige regen. Ik ben geen egoïst en hou ook niet van dat type mens. De regen trotseer ik om nadien te genieten van de zon, of ik geniet van de zon om nadien de regen te weerstaan. Ze hebben elkaar nodig, net als ik. Evenwicht is altijd de essentie van wie we zijn en wat we doen.

Het is zondag 3 mei, één dag vooraleer we allemaal de volgende fase van ons coronaverhaal instappen. Met een lelijk woord, de exit-strategie. Een vreemd woord ook want als je ergens uitstapt, weet je normaal waar je nadien in terecht komt. Wij niet. Die onwetendheid wordt zonder meer een van de grote uitdagingen in de komende weken en maanden. Niet alleen moeten we leren leven op 1,5 m afstand, we moeten dat ook leren met veel vragen zonder sluitende antwoorden. Zoals voetballers leven van wedstrijd naar wedstrijd, leven wij de komende weken van 4 naar 11 en 18 mei. En dan wacht alweer 8 juni. Net als voetballers bereiden wij ons voor op de tegenstander van dat moment. Op welgekozen posities op het veld, krijgen sommigen wat meer vrijheid en knelt het keurslijf niet meer zo hard. Een strategisch plan met tactische keuzes en één doel: de sterke punten van de tegenstander neutraliseren, zijn zwakke punten uitbuiten én winnend het veld verlaten. De basis van ons plan: niets of niemand is onoverwinnelijk. Geen individu, geen team, geen macht, geen pandemie. Nog belangrijker in onze strategie: niets of niemand wint alleen. Laten we dat niet vergeten als morgen de bedrijven weer open gaan, daarna de winkels en de scholen en nog later ons sociaal leven. Laten we dat vooral ook niet vergeten als we bepalen wie de rekening betaalt. Samen verliezen, is samen winnen. En omgekeerd.

We moeten niet alleen leren leven op 1,5m afstand, we moeten ook leren leven met veel vragen zonder antwoorden.”

Het is zondag 3 mei, precies één jaar na de brutale moord op Julie Van Espen. Julie was een jonge vrouw van 19 en zelfs zonder te reizen elke dag in de lente van haar leven. Een foute man ontnam haar de kans om ooit de zomer te bereiken en stortte familie en vrienden in een brutaal tranendal. Ook zij betreden morgen een volgende fase in hun rouwproces. Na alle eerste keren volgt straks de tweede verjaardag zonder Julie, de tweede kerst of oudejaarsavond ook. Rouwen is zonder twijfel een van de meest onderbelichte gevoelens in onze strijd tegen corona. Niet alleen het moeilijke omgaan met de pijn om zij die deze strijd verloren, maar ook om vrienden, ouders, grootouders of kinderen die stierven toen van corona nog geen sprake was. Die snijdende pijn en het groeiende gemis went niet, het went nooit. Alleen brengt de tijd soms wat zachte mildheid. Een eerste glimlach, een eerste warm moment, een eerste keer vergeten, een eerste goed gevoel, een eerste mooie prikkel, een eerste pril genot, een eerste keer zon… Het mag, gisteren, vandaag en morgen. Het mag en het doet goed.

Het is zondag 3 mei en zoals enkele weken geleden afgesproken, ligt De Zondag vandaag opnieuw bij de bakker of in de lokale supermarkt. Wat zijn we blij dat u ons weer kan voelen, ruiken, doorbladeren, bekijken, bespreken, even wegleggen en weer oppakken. Wat zijn we blij weer die gezellige partner bij uw zondagse ontbijt te zijn. Vijf weken lang zagen we elkaar alleen in de virtuele wereld. U ging massaal in op de vraag om ons tijdens die periode niet in de steek te laten. Mijn oprechte dank daarvoor. En voor wat het u waard is, wij zullen dat niet vergeten. Onderweg naar en straks ook in het nieuwe normaal, willen we met nog meer engagement graag blijven doen wat we voorheen al deden: uw hoofd prikkelen en inspireren, uw hart sneller laten slaan.

De zondag als uw dag, De Zondag als uw krant.
Het is zondag 3 mei, dag van de zon. Dat kan geen toeval zijn…

Maak er een fijne zondag van.
Reageren? Pascal.kerkhove@roularta.be