De nieuwjaarsbrief van directeur redactie Pascal Kerkhove: “2023 wordt een bijzonder jaar”

Goeiemorgen,

We gaan vandaag weer allemaal van oud naar nieuw. Aan de ene kant van de wereld tellen mensen in zwembroek al vroeg af naar middernacht, aan de andere kant is een extra trui nodig en moeten mensen enkele uren langer wachten. Van Melbourne tot Los Angeles, zomer of winter, 2023 is er straks voor iedereen. Onweerstaanbaar. Onverbiddelijk. Onherroepelijk. Ik hou wel van dat altijd terugkerende einde en begin. We blikken terug op wat was, staan even stil bij wat is en wensen elkaar allerlei moois bij wat komt. Een uniek en mooi moment, onlosmakelijk verbonden aan die uitdagende combinatie van verleden, heden en toekomst.

Ik heb er niet altijd van gehouden, integendeel. Het is best lang geleden maar de herinnering blijft vlijmscherp. Er was altijd veel volk in de living, de stemmen klonken veel te hard en de uitgestuurde boodschappen waren heel divers. In het midden van de kamer stond die ene stoel. Leeg en wachtend. Daarop moest het gebeuren, elk jaar opnieuw. De stress van een kind. Liefste mama, papa, oma, opa, peter of meter… Met bevende handen, trillende stem, knikkende knieën, ingestudeerde woorden las ik luidop mijn nieuwjaarsbrief. En goed of slecht, op het einde wenste ik iedereen in allerlei rijmvormen een gelukkig Nieuwjaar.

In deze nieuwjaarsbrief doe ik het niet. Weloverwogen en bewust. Onze jachtige zoektocht naar die toegevoegde laag geluk maakte al te veel mensen… ongelukkig. We hollen vooruit en missen de vele voordelen van een blik opzij of achteruit. We vallen zonder te genieten van het rechtstaan. Geluk hoeft nochtans niet groot te zijn en we zijn het veel vaker dan we denken. We weten het, we vergeten het. Bij deze overgang van oud naar nieuw keer ik daarom liever terug naar de essentie én eenvoud van het moment. Het is een ongeziene rijkdom aan kansen. Zomaar, elk jaar opnieuw én voor iedereen. We laten het oude achter ons en mogen het nieuwe grijpen. En heel bijzonder: alleen op deze laatste dag van het oude jaar wordt iedereen geloofd, al was het maar voor even.

Ik wens iedereen alle kansen van dat nieuwe.

Ik durf te hopen dat iedereen die kans grijpt.

Beste lezer van De Zondag, jullie zijn met 1,3 miljoen. Als mens wijzen we vaak naar alle anderen, maar wat als ieder van ons vanaf morgen één vijand vergeeft, één onbekende helpt, één vriend extra omarmt en/of één mens nog wat liever ziet… Wat een gigantische golf van warmte rollen we op die manier over Vlaanderen uit. Kleine inspanning, maximaal gevolg. Ik doe het. En stelt u zich even voor dat niet alleen alle lezers van De Zondag, maar gewoon iedereen dit doet. Een naïeve gedachte, zeer zeker, maar ik verkies dat gevoel al veel langer boven het heersende cynisme. 2022 heeft ons dan ook opnieuw geleerd dat het vijanden geen moeite kost om samen te sterven. Waarom zouden we niet meer moeite stoppen in het samen leren leven?

Te veel mensen hebben het afgelopen jaar alweer de foute dingen gezegd en nog foutere dingen gedaan. De lijst is te lang, ik verkies er geen aandacht aan te besteden.

Te veel mensen zijn ons het afgelopen jaar helaas ook weer ontvallen. Het is onbegonnen werk om iedereen op te noemen of te prijzen, maar ik sta wel graag nog even stil bij Stijn De Paepe. De man overleed in februari op amper 42 jaar aan darmkanker. Hij had alle redenen om cynisch en boos te zijn, maar was dat niet. Tot op het laatste moment van zijn leven verblijdde hij ons met een dagelijkse portie schoonheid in de vorm van een gedicht in de krant De Morgen. Het was zijn unieke, creatieve én zachte kijk op de harde wereld. Ik mis zijn woorden, onze wereld mist zijn woorden.

Onze woorden en verhalen hoef je in 2023 uiteraard niet te missen. Ook volgend jaar maken we van elke zondag een nog mooiere dag met ons uitgebreid aanbod van positieve informatie en inspiratie. En 2023 wordt een bijzonder jaar, dat mag ik hier al verklappen zonder verdere tipjes van de sluier op te lichten. Wij hebben plannen, grote plannen. Die zevende dag verdient dat, jullie verdienen dat nog meer. Hou ons de komende weken en maanden graag goed in de gaten.

Maar eerst is er nog heel even vandaag, de laatste dag en kans om vooruit te kijken naar 2023. Ik doe het graag vanuit dat prachtige gevoel van hoop, mag het?

Ik hoop op nog veel koffiegesprekken met mijn mama.

Ik hoop mijn kinderen verder gelukkig te zien.

Ik hoop dat mijn kleindochters 2 en 7 worden in een wereld met meer liefde dan oorlog, meer politieke moed dan strategische spelletjes, meer zachte dan harde woorden, meer klimaatbewustzijn dan ontkenning, meer kansen dan armoede, meer verfijning dan brutaliteit, meer humor dan verdriet, meer zon dan regen, meer goedkope dan dure energie, meer winnaars dan verliezers, meer open dan gesloten deuren, meer empathie dan onbegrip, meer normaal.

Ik hoop het nooit erg te vinden om even te moeten wachten.

Ik hoop dat er ook komend jaar iemand op mij wacht.

Ik hoop nog veel te leren.

En ik blijf blij.

Ik wens jullie een warme, zachte, inspirerende, aangename en liefdevolle overgang van oud naar nieuw.

Maak er een mooi 2023 van.

Reageren? Pascal.kerkhove@roularta.be