Een pluim voor filosoof Ignaas Devisch: “Hij liet Etienne Vermeersch alle hoeken van de studio zien”

De Zondag trekt ten strijde tegen de verzuring en reikt daarom elke week een pluim uit. Niet zagen, maar liefde vragen. Of toch zoiets. De pluim van deze week is voor filosoof Ignaas Devisch.

Iemand De Afspraak gezien dinsdag? Een ijzersterke aflevering was dat. Twee filosofen tegenover elkaar, Ignaas Devisch en Etienne Vermeersch. Over een gevoelig thema, iets wat mij na aan het hart ligt, het syndroom van Down. Ik heb het zelden, neen, nooit, meegemaakt dat iemand Vermeersch alle hoeken van de studio liet zien. Dinsdag wel. En terecht. Ignaas Devisch dus. Een West-Vlaming trouwens. Dat geheel ter zijde.

Aanleiding was een uitspraak van Vermeersch vorig week in De Morgen over de NIP-test en het syndroom van Down. Vermeersch hoopt dat ‘ze’ uiteindelijk zullen uitsterven, de mensen met Down dus. Ik denk dat in theorie elke ouder hoopt dat zijn kind geen Down heeft. Dan de praktijk. Dankzij die test weten ouders in een vroege fase van de zwangerschap of hun kind Down zal hebben of niet. Vermeersch neemt aan dat een logisch gevolg zal zijn dat elke ouder kiest voor abortus. Een gevaarlijke stelling. Zeker omdat hij ook de betaalbaarheid van de zorg als element hanteert. Tot wat leidt dat? Tot een ongezond grote maatschappelijke druk op ouders om één welbepaalde keuze te maken. Wat als zij toch voor het leven van hun kind kiezen? In de logica van Vermeersch bestaat het gevaar dat de samenleving hen als ‘schuldigen’ zal aanwijzen.

Devisch maakte brandhout van Vermeersch’ stelling. Dat een samenleving ouders niet kan dwingen in zo’n situatie, niet wettelijk, niet moreel. Dat Down niet gelijk staat aan levenslang ondraaglijk lijden. Dat iemand met Down wel menswaardig kan leven, al is dat niet vanzelfsprekend, en vraagt dat onwaarschijnlijk veel van ouders. Respect. Hopen dat elke afwijking van de zogenaamde ‘normaliteit’ uitsterft, is zeer gevaarlijk. Mijn vrouw en ik hebben voor een keuze gestaan. Een arts en een psycholoog die voor ons zaten, en ons duidelijk maakten dat ons kind veel te vroeg geboren zou worden. Wat we zouden doen als bepaalde afwijkingen onafwendbaar zouden zijn? Wanneer we ons kind levend wilden, en wanneer dood: daar kwam het op neer. Ik kan je verzekeren: je kiest als ouder niet zomaar voor de dood, ook al komt een beperking op je pad.