Ruben Donné zeilt in 60 dagen twee keer de Atlantische Oceaan over en steunt hiermee het onderzoek naar MS

In het najaar zal Ruben Donné (27) een poging ondernemen om als eerste Belg ooit solo de Atlantische Oceaan over te steken in een klein zeiljacht. Tot tweemaal toe trouwens. Deze uitdaging gaat hij aan ten voordele van onderzoek naar Multiple Sclerose (MS). “Het wordt een confrontatie tussen mij en Moeder Natuur”, zegt hij.

Vanwaar jouw passie voor het zeilen?

Toen ik twaalf was, zijn we voor mijn vaders werk verhuisd naar Kaapstad in Zuid-Afrika. De school was er om 14u gedaan en elke dag ging ik het water op. Toen we na drie jaar terug naar België kwamen, ben ik begonnen met Europese zeilwedstrijden. De passie voor boten werd alsmaar groter en ik heb mijn hogere studies zeevaart gedaan. Sinds 2012 werk ik in de lange afstandsvaart.

Op 1 oktober gooi ik de trossen los in Nieuwpoort en zet ik met een zeiljacht van 6,5 meter koers naar Kaapstad in Zuid-Afrika. Ik voorzie een stop in Salvador in Brazilië om mij te bevoorraden. Daarmee doe ik een poging om als eerste Belg ooit solo de Noord- en Zuid-Atlantische Oceaan over te zeilen. Als ik geen tegenslagen ken, zou dit in zestig dagen moeten lukken. De tocht zal in totaal 14. 852 km in beslag nemen.

Elke dag zie ik wat het betekent om te leven met de ziekte MS. Mijn vader lijdt aan deze chronische verlammingsziekte. Hij is nog zeer zelfstandig en mobiel, maar MS kan ook ineens een snelle aftakeling betekenen. Omdat de oorzaak van MS nog onbekend is, zijn er nog geen geneesmiddelen voor. Het geld dat ik ophaal met dit project, gaat integraal naar onderzoek naar progressieve MS van professor Peter Feys, verbonden aan de Universiteit Hasselt. Ons streefdoel is om 50.000 euro te verzamelen.

Ja, dat is zeer klein. Het wordt primitief leven met bijvoorbeeld een klein gasvuurtje om te koken. Een echt bed om te slapen is er ook niet. Bovendien is zo’n boot veel meer onderhevig aan de golven dan een grote boot, dus is de uitdaging extremer.

Inderdaad. De boot vaart 24u. per dag, zeven dagen per week. Als ik slaap, dan vaart de boot op automatische piloot. Ik kan slapen in blokken van één of twee uur en tussenin moet ik een controle doen. Ik zal daar vooraf goed op trainen en ik word tijdens de reis goed opgevolgd door universitaire ziekenhuizen.

Ik vind dat ik dit ooit geprobeerd moet hebben en ik zie het eigenlijk niet als eenzaamheid. Eerder als ‘ik tegen de natuur’. Bovendien zal ik niet zoveel tijd hebben, want ik moet zeilen, de boot onderhouden,… Het is moeilijk te beschrijven maar alleen met de boot op zee is een ongelofelijke ervaring: voor je uitkijken en enkel water zien…

Allereerst is het belangrijk goed de Noordzee over te komen, want in het najaar kan het weer al wat winters zijn. Bovendien kent de Noordzee vele ondiepe gebieden en is er veel verkeer. Nadien heb ik het meeste schrik voor drijvende containers. Die drijven net onder het wateroppervlak en zijn niet zichtbaar. Deze containers kunnen de boot ernstig beschadigen. (Mieke Vercruijsse)