Chef nieuws Sandra Rosseel: “Muziek doet zo veel, het kan je zelfs een pijnlijk achterste laten vergeten”

Goeiemorgen,

“Je hebt toch wel een jasje mee?”, vraagt de dame naast mij bezorgd wanneer ze het kippenvel op mijn armen opmerkt. Het is vrijdagavond en we zitten in Koksijde, op het plein voor de Onze-Lieve-Vrouw-ter-Duinenkerk. Het kippenvel is echter niet het gevolg van de avondlijke temperaturen – die vallen goed mee – of een fris zeebriesje – dat is er nauwelijks. Wel van wat er zich voor, naast en achter mij afspeelt. Duizenden mensen die samen ‘Music’ van John Miles zingen, terwijl evenveel in de lucht gestoken lichtjes de invallende duisternis nog even weghouden. Een eerbetoon aan de vorig jaar overleden muzikant op ‘zijn’ Night of the Proms. Een eerbetoon dat mij dus kippenvel bezorgt, en vele anderen met mij. Muziek verbindt en troost.

Het doet me spontaan terugdenken aan vorige zomer, toen ik tijdens een soloreisje in Colmar toevallig op een stadsfestivalletje botste. Terwijl we hier in eigen land nog volop zittend en op veilige afstand aan festivals deden, werd daar voor het eerst weer gewoon voor het podium gedanst als vanouds. Ik bekeek het eerst vanop een veilige afstand, het c-woord weet u wel, maar kon uiteindelijk de lokroep van de fantastische band niet weerstaan. Het was tropisch warm die avond, maar toch kreeg ik er ook kippenvel van. Dat gevoel van vrijheid, van onbelemmerd mogen genieten en uitzinnig kunnen dansen, raakte me diep. En mij niet alleen, zag ik aan de extatische gezichten rondom mij. Muziek verbindt en maakt gelukkig.

Muziek doet zo veel, het kan je zelfs een pijnlijk achterste laten vergeten. Het is zaterdagmorgen en voor ik richting redactie vertrek, lees ik nog even de blogavonturen van deamazoneopdefiets.be. Een fantastische oud-collega die op zoek naar zichzelf besloot om van Lund in Zweden naar Nordkapp in Noorwegen te fietsen. Goed voor 2.500 kilometer door best wel desolate stukken land. Een uitdaging voor elke geoefende fietsreiziger, maar onze amazone begon er zo te lezen zonder veel voorbereidende trainingen aan. Het levert haar pijnlijke spieren en flink wat zadelpijn op, en mij een portie ochtendlijk leesplezier. Zeker als ik lees hoe ze moed kan putten uit muziek: “Oorwurm van de dag: Interupt met Power – ideaal ritmeke voor als de moed in mijn pedalen zit.” Ik lach en stuur haar in gedachten extra veel power toe. Muziek verbindt en geeft moed.

Onze fietsende amazone Anneleen – u kent haar misschien als de West-Vlaamse die enkele jaren geleden de krantenkoppen haalde omdat ze de verzuring tegen ging door elke week een taart te bakken voor iemand die een opsteker nodig had – laat op haar tocht trouwens niet alleen haar beenspieren spreken, maar ook haar hart. Ook al is deze reis niet maandenlang voorbereid, Anneleen heeft wel tijd gemaakt om er een goed doel aan te koppelen: Villa Rozerood in De Panne. Dit ‘ziekenhuishotel’ biedt gezinnen met één of meerdere zwaar zieke kindjes de mogelijkheid om toch eens eruit te zijn. Terwijl de kinderen er verzorgd worden, kunnen ouders, broers, zussen, grootouders en mantelzorgers er op adem komen. Een actie die de prestatie van Anneleen nog indrukwekkender maakt. En dus besluit ik niet alleen om een donatie te doen, maar ook om Anneleen meteen nog een extra steun in de rug te geven met muziek. Eentje van, hoe kan het ook anders, Queen.

I want to ride my bicycle

I want to ride my bike

I want to ride my bicycle

I want to ride it where I like

Maak er een fijne zondag van!

Reageren? sandra.rosseel@roularta.be