Chef nieuws Sandra Rosseel: “Pasen herinnert er mij aan dat hoe slecht het ook gaat, er altijd weer mooie momenten zullen komen”

Goeiemorgen,

Het is zaterdagmorgen, ik ben net terug van een looptochtje, en mijn wereld kleurt grijs en roze. Grijs, want het lukt dat langverwachte lentezonnetje maar niet om door een dik wolkendek te breken. En het roze, dat is er dankzij de massa tulpen die mijn tuin momenteel kleur geven. Van een lichte blush over zalmkleurige exemplaren tot knalroze… Alle mogelijke tinten van roze zijn aanwezig, terwijl van de witte en gele tulpen die ik ook had geplant voorlopig geen spoor te bekennen is. Een vreemd toeval, maar ik moet bekennen dat ik met volle teugen geniet van die roze wolk in mijn tuin.

Grijs en roze passen wat mij betreft ook uitstekend bij Pasen. Het paasverhaal draagt immers, of je nu gelovig bent of niet, een mooie boodschap met zich mee. Hoe slecht het ook gaat, hoe hard je ook afziet, er komen altijd weer mooie momenten aan. Waarmee ik niet wil zeggen dat alles ook weer wordt zoals vroeger, of dat alles helemaal goed komt. Wanneer het leven uppercuts uitdeelt, dan draag je dat je leven lang met je mee. Heel vaak zijn die littekens heel klein, maar jammer genoeg zijn er ook heel wat mensen die met levensgrote littekens verder moeten… Dat ook zij er in slagen om, ook al gaan er soms jaren over, toch nog van mooie momenten te genieten, vind ik krachtig én prachtig. De mama die haar dochter verloor en nu, jaren later, opnieuw vreugde vindt in het breien. Jarenlang haar favoriete hobby, maar na de dood van haar dochter lukte het niet meer. Tot ze enkele maanden geleden toch opnieuw de lokroep van de naalden en de wol hoorde. Haar ogen twinkelen wanneer ze mij er over vertelt en daar word ik intens gelukkig van. De vrouw die op veel te jonge leeftijd haar man moest afgeven, en veel vlugger dan verwacht opnieuw liefde vond. En ook, ondanks de angst voor ‘wat de mensen zullen denken’, voor die liefde durft te gaan. De man die door ziekte een been verloor, maar in paracycling een nieuwe passie vond. Of Lotte Kopecky die haar verdriet om het verlies van haar broer weet om te zetten in extra kracht en motivatie op de fiets. Het zijn allemaal mensen die ik grenzeloos bewonder, mensen waarvan ik hoop dat ze niet alleen mij maar ook heel veel anderen beroeren. Roze tulpen die de wereld mooier maken, ook wanneer de zon achter een wolkendek verscholen blijft.

Ik wens jullie een vrolijk Pasen toe, een tuin vol roze tulpen én heel veel plezier met het verstoppen, zoeken en opeten van de eitjes.

Maak er een mooie zondag van!

Reageren? Sandra.rosseel@roularta.be