Theo Francken oordeelt positief over de eerste termijn van Trump: “Hij doet wat hij belooft”

Onze journalist Paul Cobbaert richt zijn blik op de Amerikaanse politiek. Over exact één jaar, op 3 november 2020, wordt een nieuwe president gekozen. Wordt dat opnieuw Donald Trump? Of keren de Democraten terug in het Witte Huis?

Theo Francken is lovend over het beleid van de Amerikaanse president Donald Trump. Het N-VA-boegbeeld is daarmee een uitzondering in de Belgische politiek. “De manier waarop hij aan politiek doet, is best slim, vind ik. Maar hij is soms te brutaal voor een president.”

“Trump heeft goed beleid gevoerd”, steekt Francken van wal. “Vlak vóór de verkiezingen heeft hij elke Amerikaan een brief toegestuurd met x-aantal beloften. Die waren heel eenvoudig opgesteld. Een muur bouwen aan de Mexicaanse grens. Geen nieuwe oorlogen aangaan. Een stevige belastingverlaging voor bedrijven. Noem maar op. Wie vandaag die brief bekijkt, zal zien dat hij best veel gerealiseerd heeft. Trump heeft dus wel degelijk een visie, een richting, een agenda. Hij zegt van zichzelf dat hij de Nobelprijs voor de Vrede zou moeten winnen. Dat is misschien verregaand, zeker om dat van uzelf te zeggen, maar ik snap zijn punt. Hij is één van de weinige naoorlogse presidenten die géén nieuwe oorlog is gestart. Dat is toch opmerkelijk voor een man die brutaal genoemd wordt. Amerika doet het ook goed op economisch vlak. Hoge groei, lage werkloosheid. Dat is deels mondiaal, maar deels ook zijn verdienste. De verlaging van de vennootschapsbelasting heeft impact. Trump doet wat hij belooft.”

In Europa wordt hij gezien als een gek. Hoe verklaart u dat?

Dat is vooral de media. Ik vind de berichtgeving over de Amerikaanse politiek vaak schabouwelijk. De media hebben vooraf uitgemaakt dat Obama God de vader is, en Trump de reïncarnatie van de duivel op aarde. Ze doen er alles aan om dat beeld bevestigd te krijgen.

Ook uw voorzitter Bart De Wever noemt Trump een schertsfiguur.

Dat kan. Trump is ook een vreemd figuur. Maar ik zou hem niet gek verklaren. Hij wordt onderschat. Dat is ook zijn kracht. Trump staat aan de kant van de kleine man, van het volk. Hij is de vijand van het establishment. De mensen hebben dat graag.

Dat doet me aan u denken. U zoekt ook die rol op.

Ik word vooralsnog niet gek verklaard, zeker? (lacht) Ik denk niet dat die vergelijking opgaat. Ik heb wel geleerd van hem. De manier waarop hij aan politiek doet, is best slim, vind ik. Zijn directe communicatie bijvoorbeeld, via sociale media. Dat vind ik slim gezien. Trump is subliem in zijn eenvoud. Hij stuurt eenvoudige boodschappen de wereld in, zonder blad voor de mond te nemen. Hij heeft op dat vlak zijn stempel gedrukt op de politiek in Amerika en ver daarbuiten.

Vindt u zijn communicatie goed?

Neen, dat zeg ik niet. Ik ben voor directe communicatie met de burger. Maar ik vind hem tegelijk te vaak een bullebak. Hij is soms te brutaal voor een president. Aan de lopende band voormalige medewerkers en journalisten uitschelden bijvoorbeeld: dat hoeft niet.

Hoopt u op een tweede ambtstermijn?

Dat hangt af van de democratische tegenkandidaat. Als dat Bernie Sanders of Elizabeth Warren wordt, dan duim ik voor Trump. (denkt na) Ik schat zijn kansen hoog in. De democraten zijn verdeeld, ontbreken een echte leider, en worden gekaapt door dieprood links. Dat speelt allemaal in zijn voordeel. Hij staat ook sterker dan ooit in zijn eigen partij. De impeachment (afzettingsprocedure, ingesteld door de democraten na het Oekraïneschandaal, red) speelt ook in zijn voordeel. De mensen hebben hun buik vol van al die aanvallen.