Een pluim voor Bart Tommelein: “Een onweerstaanbare leurder is aan hem verloren gegaan”

De Zondag trekt ten strijde tegen de verzuring en reikt daarom elke week een pluim uit. Niet zagen, maar liefde vragen. Of toch zoiets. De pluim van deze week is voor Bart Tommelein, Vlaams minister van Energie.

Dat donderdag zijn verjaardag was, doet in se niets ter zake. Al was het wel de trigger voor deze pluim. Exact één jaar geleden, ook op zijn verjaardag dus, trad Bart Tommelein aan als viceminister-president en minister van Energie in de Vlaamse regering. In moeilijke omstandigheden. Zijn liberale partijgenote Annemie Turtelboom had net ontslag genomen. Verbrand door de Turteltaks. Meteen kwamen de speculaties op gang. Wat wordt het nieuwe woord van het jaar? De Tommeltaks? Of zou de West-Vlaming als een Tommeltrein door het energielandschap razen? Het is dat laatste geworden, dat zullen vriend en vijand toegeven.

Tommelein is als een sneltrein van start gegaan en slaagde er wonderwel in de negatieve perceptie om te buigen. Enerzijds door enkele kleine aanpassingen aan de taks, anderzijds door af en toe luidop een opening te laten voor een grondige verlaging ervan. Maar ook, en vooral: door de aandacht af te leiden van die taks. Tommelein wierp zich op als salesman nummer één voor de zonnepanelenindustrie. En voor de windmolens. En voor de elektrische wagens. Onvermoeibaar. Van Tommeltaks was nooit geen sprake. Faut le faire.

Een veelzeggende anekdote. Ik had begin september een afspraak met de man voor een interview. In Oostende, zijn thuisbasis. Met mijn ouwe boemelbak kwam ik aangereden. Een Ford Focus van het heilige jaar 2000. Bart De Wever zal hem nooit te zien krijgen. Antwerpen mag ik niet meer binnen. Tommelein, die me staat op te wachten, gooit verontwaardigd zijn armen in de lucht. “Hoe is dat mogelijk”, stelt hij. “Denk toch eens na over een nieuwe wagen. Ik raad u een elektrische aan. U zal recht hebben op zoveel subsidies. En dan vergeet ik nog dat voordeel en dat. U zal er geen spijt van hebben. Ik doe het zelf ook.” Een onweerstaanbare leurder is aan hem verloren gegaan, dacht ik bij mezelf. Maar de politiek heeft er een geëngageerd politicus aan gewonnen. Vandaar deze pluim. Geniet ervan!