Waar beton, water en bomen elkaar kruisen

Pompen of verzuipen. Dat was het scenario op heel wat plaatsen gisterenavond. Letterlijk dan, want de weergoden lieten het gisteren opnieuw ferm hangen. Vooral die wolken met regen dan.

Oké. Toegegeven, het is de laatste tijd nogal droog geweest waardoor de uitgeharde bodem minder snel water kan opnemen. Maar wordt het niet eens stilaan tijd om echt ook werk te maken van anders bouwen. Niet afschaffen. Wel bekijken hoe het anders kan. Ja, de Vlaming is geboren met een baksteen in de maag. Maar nu begint die baksteen toch een beetje zuur op te breken. En dat valt niet op te lossen met een simpele Rennie. Trouwens, onder de grond is er van bakstenen niet veel sprake meer. Daar is het al beton wat de klok slaat.

Vlaams minister van Omgeving Joke Schauvliege (CD&V) lanceerde wat dat betreft vorige week een plan om tegen 2050 een betonstop te realiseren. Het besef dat we de grond niet langer gewoon vol kunnen storten, is er dus wel. Niet onbelangrijk. En het plan dat de minister Schauvliege op tafel gooit, ziet er puik uit. De verkavelingsvergunningen bijvoorbeeld zijn hopeloos verouderd en stroken niet meer met de huidige realiteit. Alleen bij de timing van het plan loopt het wat mank. Ik wil best begrijpen dat je zoiets niet op één-twee-drie kunt regelen. Maar 2050… da’s nog 34 jaar begot! Ga dat maar eens uitleggen aan de mensen die gisteren met emmers, zandzakjes en pompen hebben lopen zeulen. Ondertussen is een derde van Vlaanderen al verhard. Dat wordt bij weersituaties als die van gisteren opnieuw op pijnlijke wijze duidelijk.

Trouwens, als we eindelijk eens wat minder beton in de bodem gaan pompen, blijft er af en toe misschien wat plaats over voor een boom links en rechts. Dan hoeven we die niet altijd te kappen, zoals de minister het afgelopen zondag stelde in onze krant. Een echte ‘boomknuffelaar’ zoals dat dan heet, ben ik niet. En vooruitgang tegenhouden is ook aan mij niet besteed. Maar een beetje gezond verstand is mij ook niet vreemd, mag ik denken. Bomen kunnen in heel wat gevallen ook nuttig zijn. Want de wortels van bomen, beste mevrouw de minister, zorgen er op natuurlijke wijze voor dat de bodem bij elkaar blijft terwijl het water toch kan blijven doorsijpelen. Op die manier kunnen scheuren in spaarbekkens bijvoorbeeld misschien vermeden worden. Daar waren de inwoners van Zillebeke gisteren zeker mee gediend geweest.