In de Rupelstreek waren ooit 180 steenbakkerijen actief. (foto David Samyn voor Toerisme Scheldeland)

3 x op stap langs schatten in de bodem

Huizen bestaan uit verschillende bouwstoffen: hout, baksteen, ramen en enkele kilometers leiding. Die stoffen worden al eeuwenlang uit het landschap gehaald. We maken een wandeling/fietstocht langs de belangrijkste vindplaatsen.

1. Bakstenen uit de Rupelstreek (Antwerpen)

De klei in de Rupelstreek moet wel speciaal zijn. Ooit waren er zo’n 180 steenbakkerijen actief die het landschap een compleet ander uitzicht gaven. Kleiputten die uitgeput zijn, krijgen een tweede leven. De Walenhoek is nu een mooi natuurgebied en De Schorre is een provinciaal recreatiedomein. De Baksteenroute (53 km) is de ideale manier om het steenbakkersverleden te leren kennen. Je passeert trouwens nog een actieve kleigroeve van Wienerberger. Je start best aan De Schorre en volgt de fietsknooppunten langs oude steenbakkerijen, vergeten groeves en door arbeiderswijken waar de tijd lijkt stil te staan. Tegelijk is de Baksteenroute het verhaal van de Rupel die hier vlakbij uitmondt in de Schelde.

www.scheldeland.be

2. Dakpannen van de Westhoek (West-Vlaanderen)

De grootste dakpannenfabriek van West-Vlaanderen bevond zich lange tijd in Alveringem, vlakbij de Lovaart. De fabriek werd in 1762 opgericht door de familie Dacquet en verschafte honderden Alveringemnaren werk. Het is amper nog te zien in het landschap waar de fabriek en de talloze arbeiderswoningen stonden. De natuur heeft het grotendeels overgenomen. De Pannendorpwandelroute (8,1 km) doet via trage wegen vlekkeloos de site aan. Aan de overkant van de Lovaart gaat de wandeling verder langs Oeren, een dorpje dat niet groter is dan een verzameling huizen en met een Belgische oorlogsbegraafplaats rond de kerk. Je start de met zeshoekige bordjes bewegwijzerde wandeling best aan Mout- & Brouwhuis De Snoek, Fortem 40 in Alveringem.

www.visitwestvlaanderen.be

Halfweg 19de eeuw werden de Kempische kanalen gegraven. Wat de arbeiders bovenhaalden, werd achteloos op de oever gegooid. Het was puur toeval dat een passerende schipper een staal meenam van het sneeuwwitte zand. Het bleek van hoge kwaliteit. Al snel werd rond de kanalen in dit gebied aan zandontginning gedaan. Daarom spreken we vandaag nog steeds van de Molse Meren. Provinciaal Recreatiedomein Zilvermeer is er een bekend voorbeeld van. Ooit werd het zand er met de stofzuiger gewonnen. Nu is het een heerlijke ontspanningsplek waar je kan watersporten beoefenen en zwemmen.

De toepassingen van het witzand zijn veelzijdig. Er worden ramen van gemaakt, maar ook toebehoren voor je gsm. De Vaartketsersroute (45 km) brengt je door dit fascinerende merengebied met zijn parelwitte stranden. De route is bewegwijzerd met fietsknooppunten. Je start best aan de SAS4-toren, een prachtige uitkijktoren boven het kanalenkruispunt (Nieuwedijk 72Z, Dessel). De naam van de route komt van de mannen, vrouwen en kinderen die vroeger de binnenschepen voorttrokken. Hun klompen ‘ketsten’ op de keien langs de oevers.

www.kempen.be

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier