Ontdek erfgoed en architectuur: Namen, boeiende stad vol pareltjes
Namen wordt soms wel eens omschreven als de meest stijlvolle stad van Wallonië. Daar valt veel voor te zeggen. De stad houdt ergens het midden tussen een vibrerende metropool en een gezellig dorp, met tal van interessante gebouwen voor architectuurliefhebbers. Met de Citadel aan de overkant van het water als blikvanger.
Door Igor Vandenberghe
Vrijdag
18 uur: Inchecken in hotel Les Tanneurs, een karaktervol 4*-hotel pal in het historische centrum van Namen. Een 15-tal huizen uit de 17de eeuw werden hiervoor gerestaureerd en omgevormd tot een ronduit uniek hotel vol verborgen hoeken, bakstenen gewelven, intrigerende doorgangen en stijlvolle kamers en suites.
20 uur: Diner in Brasserie De La Confluence. Deze brasserie geniet niet enkel van het mooiste zicht op Namen gelegen daar waar de Samber in de Maas stroomt maar loopt ook te pronken met een innovatieve keuken die specifiek focust op regionale, en tegelijk seizoensgebonden, terroirproducten van lokale afnemers. Een topper.
Zaterdag
10 uur: Ik pik een gegidste thematische wandeling mee rond de thema’s ‘cultuur, architectuur en erfgoed’. De wandeling is geconcentreerd rond Le Vieux Namur, of het kloppend stadshart. Het valt mij onderweg op dat de binnenstad ‘gezegend’ is met een overaanbod aan trendy koffiezaken, kleurrijke boetieks, vintageshops en gezellige snuisterijwinkels. Ik onthoud ook een knap historisch patrimonium bewonder zeker het Hôtel Gaiffier d’Hestroy waar nu een museum in gevestigd is -, muurschilderijen met als topper de gigantische trompe l’oeil Fresque des Wallons op het stadhuis en veel rijk gedrapeerde gevels.
14 uur: Vanaf het station Centre-Ville neem ik de kabelbaan richting top van de Citadel. Onderweg is het genieten van het immer wisselend panoramisch zicht over Namen en wijde omgeving. Eenmaal boven zak ik af naar het Terra Nova Bezoekerscentrum.
14.30 uur: Nieuwsgierig naar de geschiedenis van de Citadel en de stad, slenter ik met audiogids door het bezoekerscentrum. Aan de hand van foto’s, maquettes en 3D-imitaties word je als bezoeker nog geen klein beetje meegezogen in de ontstaansgeschiedenis van Namen en de Citadel.
15.30 uur: Ik neem het toeristentreintje dat aan Terra Nova vertrekt, en laat me in een klein halfuur rondrijden langs de vestingmuren en bastions die van de Citadel een van de meest robuuste forten van Europa maken. Tussendoor word ik verwend met een reeks unieke vergezichten over Namen en het Maasdal.
16 uur: Voor mij het hoogtepunt van de dag: een begeleide rondleiding van anderhalf uur door en onderdoor de vele ondergrondse tunnels, galerijen en kazematten onder de Citadel. De tour wordt ondersteund door een mix van 3D-animaties, geluidseffecten en projecties. Fascinerend.
20 uur: Diner in Cagette. Gesitueerd in Le Vieux Namur, is Cagette nog het best te omschrijven als een al even no nonsense als sfeervolle wijnbar die niet enkel de nadruk legt op haar inventieve maar steeds wisselende wijnkaart, maar al evenzeer op haar verrassend foodieaanbod vol verleidelijke smaakbommen.
Zondag
10 uur: Namen is terecht trots op Félicien Rops, een van de meest bekende – maar ook gecontesteerde – 19de eeuwse Belgische kunstenaars. Wie een vleugje rebelse cultuur wil opsnuiven, raad ik het Musée Félicien Rops aan. Ik bewonder er het overzicht van Rops’ oeuvre, variërend van spotprenten, over schilderijen tot gravures. Het museum is ondergebracht in een middeleeuws herenhuis in Le Vieux Namur.
12 uur: Via de Pont de Jambes steek ik de Maas over. Aan de overkant van de rivier wacht Jambes, een gezellige deelgemeente die door de Maas van het centrum wordt gescheiden. Daterend uit de 11de eeuw, is deze ‘pont’ meteen de oudste brug van Namen.
13 uur: Bootje varen bij Les Capitaineries de Namur, ofte schipper voor 1 uur. Bij Les Capitaineries de Namur huur ik een elektrische boot, waarna ik – weliswaar aan een slakkengang – de Maas opvaar. Vanaf het water komen de indrukwekkende omwallingmuren van de Citadel pas volledig tot hun recht. Ver vaar ik niet, want ik geniet liever in chillmodus van het zicht op de Citadel, de oude stad en de samenvloeiing van de Samber en de Maas.
Er zijn slechtere manieren om een weekendje Namen af te sluiten. Nu nog ergens onderweg richting station een leuk terrasje meepikken, en mijn geluk is compleet.
Nog meer tips
Traben-Trarbach (Duitsland): stadje vol jugendstilpareltjes
Gesitueerd langs de Moezel, is het wijnstadje Traben-Trarbach nog het meest bekend omwille van zijn vele jugendstilpareltjes, in België bekend als art nouveau. Haar rijkdom heeft het stadje te danken aan het feit dat Traben-Trarbach rond de vorige eeuwwisseling na Bordeaux de grootste wijnhandelsstad van Europa was.
Thorn (Nederland): het witte stadje
Aanschurkend tegen de Belgische grens wordt het witte stadje Thorn omschreven als een van de mooiste plekjes van Nederland. Thorn is befaamd omwille van zijn witgeschilderde huizen, zijn monumentale panden, zijn rijksmonumenten en zijn geplaveide straatjes. In de nabijgelegen Maasregio kan je prachtige natuurwandelingen maken.
Wimereux (Frankrijk): Engels-Normandische klasse
Wij zijn al vele jaren fan van Wimereux, een charmante badplaats aan de Opaalkust. Grote trekpleister – na het weidse zandstrand – is een pittoreske zeeboulevard vol schitterend bewaarde stadsvilla’s, daterend uit de belle epoque. Zo moet onze Belgische kust er ooit hebben uitgezien.
www.pas-de-calais-toerisme.com
Echternach (Luxemburg): de oudste stad van Luxemburg
Het begrip ‘pittoresk’ lijkt wel uitgevonden voor Echternach, niet enkel de oudste stad van Luxemburg, maar ook een van de meest charmante. Daaromheen bossen en wouden, zover het oog kan zien. De regio wordt Petit Suisse genoemd, met de Müllerthal-wandelroute als absolute trekpleister.
Kopenhagen (Denemarken): de wereldhoofdstad van architectuur
Kopenhagen is dit jaar de Unesco World Capital of Architecture. Een van de toppers van dit feestjaar is de opening van REGAN Vest. Dit Deense Koude Oorlogsmuseum is gevestigd in een bunker die in de jaren zestig was gebouwd om te dienen als schuilplaats voor de koningin en de regering. Bovengronds ging AART Architects aan de slag.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier