Tip van de week: een nieuw leven voor historisch erfgoed

Op stap langs Vlaamse wegen… kom je zo af en toe wel eens verplaatst erfgoed tegen. Ooit was het bestemd voor een grootse toekomst op de ene plek, en door omstandigheden kreeg het een nieuwe bestemming op een andere plek.

1. De poort van Beerschot – Antwerpen

Het is best merkwaardig om langs de Salphensebaan in Oostmalle plots de smeedijzeren poort van voetbalclub Beerschot te zien opduiken. Salphen is immers een redelijk geïsoleerd gehucht midden de Kempense natuur. Achter de poort ligt het mooie ’s Herenbos, dat door Thierry de Renesse werd aangelegd. Hoe de poort hier komt, is een raadsel. Was Thierry de Renesse of één van zijn nazaten voetbalfan? Of was het de familie Degroux, die het domein in 1973 kocht, die de poort naar hier bracht? Een voetbalhistoricus kon achterhalen dat de zwarte poort in de jaren 1930 werd gebouwd. Toch een stukje voetbalerfgoed in the middle of nowhere.

www.toerisme-malle.be

2. De schietgrage sjampetter – Oost-Vlaanderen

Molens in hun geheel verplaatsen is niet gemakkelijk, toch gebeurde het heel vaak. De bekendste molen die zijn naam aan zijn verplaatsing te danken heeft, is de Schietsjampettermolen in Wannegem-Lede bij Kruisem. Deze molen komt oorspronkelijk uit het West-Vlaamse Houtave, waar hij eind 18de eeuw werd gebouwd. De plannen voor de afbraak van de molen in 1981 stootten op verzet van de toenmalige veldwachter. Om verdere afbraak te verhinderen, trok hij zijn pistool en schoot een kogel in de buik van de molen, het zogenaamde molenkot. Na bemiddeling ging de afbraak toch door en staat de molen sindsdien langs de Huisepontweg. Telkens een wielerklassieker voor de molen passeert, haalt Karl Vannieuwkerke het verhaal nog eens boven.

www.kruisem.be/toerisme

3. Een slimme Amerikaan en Italiaan – Limburg

De Bocholtenaars worden torenkruiers genoemd. In 1910 slaagden ze erin hun kerktoren 9,4 meter te verplaatsen. Door het toenemend aantal gelovigen moest de Sint-Laurentiuskerk worden uitgebreid. De burgemeester had horen spreken van een Amerikaanse ingenieur en een Italiaanse aannemer, die de loketten van het Damstation in Antwerpen hadden verplaatst. Die ingenieur was Henry Weiss, een Amerikaan die in Duitsland was geboren. De Italiaan was Albert Morglia. Samen gingen ze in april 1910 aan de slag om een plan te bedenken hoe de laatgotische kerktoren kon worden verplaatst. Na veel cijferen en meten konden ze in september 1910 het project aanvatten. Er werkten ook veel lokale mensen mee. De funderingen werden losgewrikt, het gebouw in Maaslandse mergelsteen werd 2 centimeter opgeheven en in 8 dagen stond het op zijn plek. Nu nog kan je in de Sint-Laurentiuskerk dagelijks het verhaal van de torenverplaatsing gaan bekijken. De kerk is open van 10 uur tot 17 uur en op zondag van 11 uur. Via Visit Bocholt kan je een gidsbeurt aanvragen.

Homepage