De charme van de Engelse Riviera: een roadtrip door het leven van Agatha Christie

Anglofielen bestempelen Groot-Brittannië vaak als ‘God’s own country’. Misschien zitten ze er wel recht op. Tijdens onze zomerse roadtrip door het zuidelijke graafschap Devon, meer bepaald in de omgeving van Torquay, reden we van de ene mooie postkaart-setting in de andere. The English Riviera deed haar naam alle eer aan.

Op zo’n vier uurtjes rijden ten zuidwesten van de Kanaaltunnel nemen we net voorbij Exeter, de hoofdstad van het graafschap Devon, de A380 in de richting van Torquay. Na enkele kilometers nemen we de eerste afslag naar Teignmouth (B3192) en volgen we een kronkelende maar o zo mooie weg door de velden tot we in het stadje bij de zee aankomen. Hier, aan de monding van de Teign, begint de English Riviera. De streek wordt zo genoemd omdat er hier een mild microklimaat heerst én omdat de vele oude villa’s langs de kust herinneringen oproepen aan de Franse Azurenkust.

Teignmouth is een klein kuststadje met enkele zandstranden en een attractie-pier die in zee loopt. Engelser kan haast niet. We nemen vanop het strand van Teignmouth een klein ferrybootje (1 pound te betalen) en steken de rivier over naar Shaldon. Dit kleine dorp ligt in de schaduw van The Ness, een imposante rotsformatie waar de Teign in de zee uitmondt. Het is er een komen en gaan van kleine plezierbootjes en lokale visserssloepen. Vanuit de pub The Ness heb je een fantastisch uitzicht op Teignmouth, de riviermonding en de zee.

Wanneer we vanuit Shaldon de kustweg A379 richting Torquay volgen, houden we op de linkerkant even halt op een parkeerterrein waar ook een ijsjesverkoper staat te wachten op klanten. Terwijl we een romig vanille-ijsje likken, genieten we van het mooie panorama op Labrador Bay. Hier zijn geen cafés, speeltuinen of ander vertier, enkel een ijsjesverkoper en een parkeerterrein met misschien wel een van de mooiste vergezichten van Engeland.

Maidencombe Beach

Enkele kilometers verder nemen we op goed geluk de afslag naar Maidencombe Beach. We rijden naar beneden tot aan zee en parkeren de wagen bij The Tatched Tavern, een lokale pub waar ze lekkere maaltijden serveren. Van de pub gaat een padje tot een lange trap naar het strand (puffen en blazen bij de terugkeer!) van een kleine baai. Hier vinden we een klein café, kajakverhuur en vooral veel joelende kinderen die spelen in het zeewater. Wie het niet zo begrepen heeft op zee en strand kan van de Thatched Tavern ook een wandeling van zo’n vijf kilometer maken rond Maidencombe en langs het kustpad.

We rijden verder langs de A379 en houden halt in Babbacombe. Engelser kan een kustdorpje niet zijn. Een ‘cliff railway’ die de zonnekloppers van de kleine, bebloemde dijk naar het strand voert, een theater waar zowel stukken van Agatha Christie worden opgevoerd als billenkletsers zoals Dad’s Army, pubs waar grote pinten Engels bier worden verzet én de ‘Babbacombe Model Village’, zeg maar het Britse antwoord op Mini-Europe in Brussel. Bij regenweer is The Bygones in de hoofdstraat een aardig alternatief: nagebouwde straten, winkels en woonkamers uit de Victoriaanse tijd met duizenden gebruiksvoorwerpen uit die tijd. Hier ben je uren zoet.

In Babbacombe vinden we ook The Cary Arms, het geesteskind van miljonair Peter de Savary en zijn echtgenote. Deze oude pub op de rotsen is enkele jaren geleden getransformeerd in ‘The Inn on the beach’, een luxueus vijfsterrenhotel met kamers in de vroegere pub én in cottages rond het hoofdgebouw. The Cary Arms heeft bijna alle hotelprijzen gewonnen die er op deze wereld te winnen vallen en er slapen is niet echt goedkoop. Maar je kunt er overheerlijk lunchen, dineren of gewoon iets drinken, ook als je geen hotelgast bent. Het magnifieke panorama over Babbacombe Bay krijg je er gratis bij. Om er te geraken moet je de weg nemen naast het theater. Er is één moeilijkheid: je mag niet bang zijn om een steile helling af en weer op te rijden met de wagen. Een andere optie is om je wagen aan het theater te parkeren en te wandelen: vijf minuten naar beneden en minstens tien minuten naar boven.

Queen of crime

We rijden nu Torquay binnen en passeren The Torquay Museum. Naast artefacten die hier in een recent én ver verleden gevonden zijn in de regio, moet je uiteraard de Agatha Christie-zaal op de derde verdieping bezoeken. De Queen of crime is hier geboren op 15 september 1890. Overal in Torquay ontdek je plaatsen waar ze heeft gewerkt, geschreven, gedanst, gezwommen … Een aanrader is de Agatha Christie Mile ophalen in het toerismekantoor aan de haven. Deze wandelkaart stuurt je naar alle belangrijke plekjes die een rol hebben gespeeld in het leven van de auteur. Nog beter is een wandeling met gids Graham boeken in datzelfde toerismekantoor. Graham is een levende Agatha Christie-encyclopedie en hij neemt liefhebbers mee op een drie uur durende wandeling door de stad.

Van Torquay rijden we helemaal rond de baai naar Brixham. In het haventje van dit vissersstadje ligt een replica van The Golden Hind, het ontdekkings- en kapersschip van Sir Francis Drake. Een bezoek benedendeks stelt een beetje teleur, de replica bewonderen vanop de wal met een kreeftensandwich en kopje thee is een veel beter idee.

“Het zomerhuis van Agatha Christie ziet er nog altijd zo uit als in 1938, toen de schrijfster het kocht”

Bootje varen

We rijden terug richting Torquay en houden halt in Paignton, in het midden van de baai. Hier doen we lekker nostalgisch en nemen de stoomtrein naar Kingswear, 11 kilometer verderop en gelegen aan de rivier Dart. We nemen de ferry (slechts vijf minuutjes) van Kingswear naar Dartmouth aan de overkant. Hier huren we een klein bootje en varen de Dart af. Onderweg passeren we het majestueuze Royal Naval College en leggen we aan bij Greenway House, het zomerhuis dat Agatha Christie in 1938 heeft gekocht. Alles is er nog zoals het vroeger was in dit Georgiaanse huis. Vanuit de tuinen van 30 hectare groot heb je prachtige uitzichten op de Dart. Het boothuis was trouwens de inspiratie voor Agatha’s roman Dead Man’s Folly. Let op, om Greenway House te bezoeken, moet je wel online reserveren.

Wanneer we opnieuw naar Dartmouth varen, leggen we aan in het onooglijke Dittisham. In een restaurantje aan het ponton serveren ze overheerlijke en vers gevangen kreeften. Geen stijf gedoe, maar een eenvoudig restaurant waar je voor zeer democratische prijzen kreeft of krab met brood kunt eten. Mét mayonaise, alstublieft.