Hotels met een verhaal: Romantik Jugendstilhotel Bellevue, klassehotel boordevol art nouveau langs de Moezel

Wat maakt een hotel een plaats waar je graag nog eens terugkeert? Meestal is dat een combinatie van factoren: de attente service van de medewerkers, het lekkere eten, de leuke slaapkamer met een supergoed bed, een gebouw met een rijke geschiedenis. In ‘Hotels met een verhaal’ gaan we enkele weken naar dit alles op zoek in de vier windstreken. Vandaag: Romantik Jugendstilhotel Bellevue in Traben-Trarbach (Duitsland).

In 1756 openen Dorothea en Heinrich Claus sr. een gasthof langs de oevers van de Moezel in het huidige Traben-Trarbach. In 1826 transformeren Anna-Barbara en Heinrich Claus jr. hun gasthof in een hotel. Emilie Claus huwt in 1865 met koopman Robert Feist en het hotel wordt Hotel Claus-Feist gedoopt.

Op 23 november 1901 legt een brand het hotel in de as maar gelukkig vallen er geen slachtoffers. Richard Feist, de zoon van Emilie en Robert, en zijn echtgenote Ida beginnen een week na de brand met de bouw van een nieuw hotel. Ze engageren de beroemde Berlijnse architect Bruno Möhring die onder meer de brug over de Moezel heeft ontworpen die Traben met Trarbach verbindt en die ook de architect was van enkele andere prachtige wijnpaleizen in het stadje.

In 1903 opent het nieuwe hotel de deuren en het is meteen dé standaard van de hotellerie: elektrische verlichting, telefoonaansluiting, centrale verwarming, stromend warm water in de kamers en de voorloper van room service. In de lobby zaten immers twee medewerkers te wachten tot een gast op de bel drukte die verbinding gaf met een groot bord in de lobby. Een medewerker repte zich dan naar de kamer om de bestelling van de gast op te nemen.

In 1913 sterft Richard Feist op 43-jarige leeftijd en zijn weduwe Ida leidt het hotel probleemloos door WO I én twee grote overstromingen wanneer de Moezel buiten de oevers treedt. In 1926 viert Ida met haar team en gasten nog de 100ste verjaardag van het hotel maar acht jaar later overlijdt Ida. Haar zus Johanna Bösebeck neemt de leiding van het hotel over.

In WO II wordt het hotel een ziekenhuis en later een kindertehuis. Het wordt eerst door de Duitse troepen en later door de geallieerde troepen opgeëist. Pas op 1 april 1949 opent het hotel weer de deuren. In 1974 komt een neef van Johanna aan het roer van het hotel die het in 1986 verkoopt aan René Marquigny.

In 1992 verwerft Matthias Ganter het hotel en breidt het hotel langzaam maar zeker uit door buurtpanden langs de Moezel te kopen en tot hotel om te vormen.

In 2000 wordt het hotel lid van Romantikhotels en gaat vanaf dan door het leven als Romantik Jugendstilhotel Bellevue. Het oorspronkelijke art nouveau-hotel is nog steeds het hart van het hotel maar quasi de hele Moezeloever is onderdeel van het hotel en bevat elf hotelpanden.

Het hoofdgebouw is nog steeds in de originele staat die door architect Bruno Möhring is ontworpen en is, zowel in de publieke ruimtes en de kamers, een toonbeeld van fijne art nouveau of Jugendstil.

2. Het hotel en de publieke ruimtes

Het hotel is een vier sterren superior hotel en architect Bruno Möhring heeft in zijn ontwerp perfect het karakter van het hotel weergegeven. De hoteltoren lijkt op een champagnefles en in de balkons ernaast zijn bruisende champagneglazen verwerkt.

Het hotel binnengaan doe je langs een authentieke stenen trap in de zijstraat. Dit geeft de gast meteen het voordeel dat hij zich enkele meters hoger dan de Moezel bevindt. De lobby ademt nog steeds de grandeur van vroeger uit en de vriendelijke onthaalmedewerkers begeleiden je naar de kamer. Die kan zich in het hoofdgebouw of in een van de tien andere gebouwen langs de Moezel bevinden. Wie moeilijk uit de voeten kan, laat dit misschien best weten bij het boeken zodat er rekening kan gehouden worden met de afstand die moet afgelegd worden en de trappen die moeten worden genomen.

De bar bevindt zich rechts van de lobby, is vrij recent maar heeft ook een Jugendstil-jasje gekregen. De barman en -vrouw zijn echte professionals en verwennen hun gasten met de nodige humor en een onvoorstelbare vakkennis. Easy listening muziek zorgt voor een gezellige sfeer waardoor je vaak langer blijft hangen dan voorzien.

Op de bovenste verdiepingen van het hotel vinden we een leuk hotelzwembad met massagestralen, een massageruimte, sauna en een zonneterras met uitzicht op de Moezel. Op een zonnige dag is het heerlijk om daar een uurtje te zonnen.

3. De kamer

Er zijn maar liefst 80 kamers verspreid over 11 gebouwen en iedere kamer is anders aangekleed. In iedere kamercategorie zijn er kamers waar ook honden welkom zijn.

Wij logeerden in de Biedermeier-suite, net naast het hoofdgebouw, en die is best impressionant te noemen. Een brede parketvloer en belle époque meubelen bepalen het beeld van de kamer van het ogenblik dat je de suite binnenwandelt. Door de ramen hebben we een prachtig zicht op de promenade en de Moezel met de voorbijvarende schepen. Aan een van de ramen vinden we ook een bureau met een mooi art nouveau-lampje. In het linkergedeelte van de suite is het zitgedeelte met een sofa, tafel en stoelen, twee zetels, een Nespressomachine, een televisie en een echte ‘kamin’ of Duitse kachel. In het rechtergedeelte bevinden zich de slaapkamer en badkamer. In de slaapkamer zien we een superkingsizebed, een televisie, een minibar, veel kastruimte én ook hier een typisch Duitse kachel. Ook vanuit de slaapkamer hebben we een onbelemmerd zicht op de Moezel.

De badkamer is ‘du jamais vu’. We wandelen langs een supergroot jacuzzibad, een afgesloten toilet, een regendouche, een gezinssauna, een rustbed met kaarsjes rond, een muziekinstallatie en een kachel met glas in het midden zodat je de houtblokken ziet knetteren. Oh ja, er zijn ook gewone lavabo’s en spiegels en héél veel superzachte handdoeken. Hier ben je met veel plezier enkele uren zoet na een wandeling of fietstocht.

4. De restaurants

Naast het prachtige hoofdrestaurant Claus Feist zijn er nog twee andere kleinere ruimtes die dienst doen als restaurant en ontbijtruimte terwijl het gezellige terras ook een optie is bij mooi weer.

Kassandra is al acht jaar de ‘chef’ van de zaal en ze doet dat op meesterlijke wijze. Niet alleen werkt zij, net als haar collega’s, voor twee, ze heeft ook steeds de juiste, vriendelijke woorden klaar voor elke gast.

Claus Feist mikt op een lekkere, verse, gastronomische én betaalbare keuken en ze slagen in hun opzet. Wij kozen voor een dagmenu en begonnen met aspergesoep met snippers ham en bieslook. We dronken daar een frisse Pinot Blanc bij van een nabijgelegen wijngoed. Oh ja, voor de begeleidende Moezelwijnen bij het driegangenmenu betaal je amper 24 euro en als je een tweede glas van een welbepaalde wijn wenst, schenken ze graag bij.

Als hoofdgerecht kozen we voor in Pommery-mosterd gemarineerd lamsvlees met bonenragout, een romige polenta en een heerlijke saus. We hadden nog een klein beetje plaats voor een dessert: een kleine selectie kaas met fruitbrood en vijgenchutney. We blikten terug op een zeer lekkere, correcte maaltijd ontdaan van overbodige liflafjes.

5. De troefkaarten van Romantik Jugendstil Hotel Bellevue

Hier zijn de ontspanningsmogelijkheden veelzijdig: wandelen of fietsen langs de Moezel of door de wijngaarden, de kleine dorpjes en stadjes verkennen en genieten van een lekker Moezelwijntje of koffie met verse slagroom, wijnhuizen bezoeken en alles leren over wijnmakerij met een bijhorende wijnproeverij, genieten van een massage en de wellnessruimtes van het hotel, …

Voor de autoliefhebbers heeft het hotel wel twee heel speciale aanbiedingen. Er kan een rit door het stadje geboekt worden met een vintage Austin Haley maar de echte avonturiers kiezen voor een rit met de Amphicar met eigenaar Matthias Ganter. In deze Kapitein Zeppos-wagen rij je eerst een eindje langs de Moezel vooraleer de wagen/boot de rivier inrijdt en je plots ‘vaart’. Heel veel bekijks gegarandeerd.

Vanaf 22 november start de ondergrondse Mosel-Wein-Nachts-Markt. Deze stemmige kerstmarkt in de wijnopslagplaatsen van het dorp heeft geen last van regen, wind of sneeuw en lokt ieder jaar veel bezoekers.

In dit hotel vinden gasten een gemoedelijke sfeer in een prachtig kader. Geen wonder dat er hier zoveel ‘repeaters’ zijn. Bij het uitchecken ontmoetten we een gast die hier al 50 keer had verbleven. Some guys have all the luck.