Op ontdekking in Argentinië: het land van Messi, de paus en Evita

Wie van plan is om Argentinië te ontdekken, neemt er best enkele weken de tijd voor. Het is een gigantisch land met meerdere klimaatzones en beslaat maar liefst 2.780.000 vierkante kilometer. Het is ook het grootste Spaanstalige land ter wereld en biedt een schat aan culturele en natuurlijke schatten. Genoeg om ons naar Zuid-Amerika te laten trekken.

Argentinië grenst aan Uruguay, Brazilië, Paraguay, Bolivië en Chili en telt ‘slechts’ 45 miljoen inwoners. Maar liefst 16 miljoen daarvan wonen in de provincie Buenos Aires, terwijl in het uitgestrekte Patagonië slechts 1 procent van de Argentijnse bevolking woont. Het land is zo uitgestrekt dat er meerdere klimaatzones zijn: in het noorden is er een subtropisch klimaat, terwijl het midden van het land een mediterraan klimaat heeft en het zuiden een zeeklimaat. Hoe zuidelijker je trekt, hoe kouder en hoe meer sneeuw en ijs je tegenkomt.

“Argentinië is geen land dat je makkelijk alleen bereist”, vertelt reisleider Helen De Jong van touroperator World Experts, die zich specialiseert in reizen naar Argentinië. “Wanneer je het land helemaal wil ontdekken, dan moet je veel binnenlandse vluchten nemen, en dat terwijl de uurregelingen op luchthavens vaak veranderen. Ook zijn er verschillende valutakoersen en dan is het zaak om de meest voordelige koers te pakken te krijgen. Daarom zijn reisleiders die het land goed kennen een absoluut voordeel.” We zijn meteen een beetje gerustgesteld, want we zijn echt wel uit onze comfortzone gestapt om voor de allereerste keer in ons leven deel te nemen aan een begeleide rondreis. Samen met negen Belgen en Nederlanders maken we deel uit van een ontdekkingsreis door Argentinië van World Experts.

Boca Juniors

Buenos Aires is onze eerste stop. Deze stad aan de Rio de la Plata werd in 1536 gesticht door de Spaanse ontdekkingsreiziger Pedro de Mendoza. Buenos Aires wordt wel eens het Parijs van Zuid-Amerika genoemd en daar is geen woord van gelogen. De urbanisatie kwam er door de inbreng van heel veel Franse architecten en parkarchitecten, en men herkent er ontegensprekelijk de Hausmannstijl in. In het historisch stadsgedeelte wanen we ons zo op de Parijse boulevards. Maar ook de hypermoderne stadsgedeeltes zijn architecturale pareltjes met een skyline om U tegen te zeggen. Puerto Madero, de vroegere commerciële haven, is nu een plezierhaven geworden en een absolute hotspot van de stad met leuke bars en restaurants.

In Buenos Aires kan je dagen rondlopen, maar volgende zaken moet je zeker afvinken: de Plaza de Mayo met de opulente kathedraal, het presidentieel paleis ook wel La Casa Rosada genoemd met daarvoor de gedenkplaats van de ‘dwaze moeders’. Hier vind je nog altijd stenen met de namen van hun kinderen die spoorloos verdwenen tijdens de dictatuur van de Argentijnse kolonels. Ook het kerkhof van de wijk Recoleta is eveneens een must. Nog mooier en majestueuzer dan Père-Lachaise in Parijs: oogverblindende mausoleums in verschillende verdiepingen van steenrijke families doen de monden van de bezoekers openvallen. Deze pracht en praal staat in schril contrast met de volkse wijk La Boca, waar de absolute blikvanger het stadion is van Boca Junior. De geest van Diego Maradona is hier nog alom tegenwoordig. Ook Messi, de paus en Evita Peron zijn hier te bewonderen, al is het maar de vraag of deze laatste twee hier ooit een balletje hebben getrapt. La Caminito in dezelfde wijk is een echte toeristenval, maar wel een sympathieke: in dit ‘kunststraatje’ klampen dames in tangokledij heren aan om tegen betaling een tangofoto te nemen. Wij zijn echter heel tevreden wanneer we er met twee reisgenoten drie halve liters bier van het vat kunnen kopen voor een totaalprijs van amper vijf euro.

“In de Golfo Nuevo blijven walvissen langs onze zodiac opduiken. Magisch!”

Vossen, pinguins en orka’s

De volgende dag vliegen we zuidelijker, naar Puerto Madryn. Hier verkennen we het nationale park van het schiereiland Valdés, dat op de Unesco Werelderfgoedlijst staat. We spotten vossen, hazen, guanacos of kleine lama’s, slangen, gordeldieren, pinguïns en zeeleeuwen. We rijden zelfs 200 kilometer ver om orka’s te zien ‘beachen’ een techniek waarmee ze jonge zeeleeuwen vangen maar dit blijkt een maat voor niets. Er is geen orka te zien. Meer geluk hebben we in Punta Miramide, waar we met een zodiac de onstuimige zee opvaren op zoek naar walvissen. De dieren paren in de Golfo Nuevo en leren er hun jongen de broodnodige jaagtechnieken. De kolossen hebben er zin in: ze vergezellen de zodiac en duiken keer op keer sierlijk op aan de oppervlakte. Dit is anderhalf uur puur plezier.

Een nieuwe dag betekent op deze rondreis ook een nieuwe vlucht. We vliegen nog zuidelijker in Patagonië, naar El Calafate. Van daaruit gaat het naar Perito Moreno, de meest toegankelijke gletsjer bij Lago Argentino. Dat meer telt ruim 200 gletsjers, waarbij 70 procent van het ‘gletsjerpark’ zich aan de Chileense kant van de grens bevindt. De Perito Moreno-gletsjer heeft een oppervlakte van 250 km² en is tussen de 50 en 70 meter hoog. Het ijs kraakt soms onheilspellend, en van tijd tot tijd komen grote ijsschotsen met donderend geraas in Lago Argentino terecht. Een boottochtje tot vlak voor de gletsjermuur is hier een must en een prima fotomoment. Maar ook vanop de verschillende platformen aan het bezoekerscentrum heb je mooie panorama’s op het meer, de bergen van de Andes met hun toppen vol eeuwige sneeuw en natuurlijk op de ijsmassa die zich 30 km ver uitstrekt.

We krijgen maar niet genoeg van deze ijzige natuurwonderen en besluiten de volgende dag een dagcruise te maken op Lago Argentino. Ons doel: de Spegazzini- en de Upsala-gletsjers. Deze laatste is met 70 km lengte de grootste van allemaal. Wanneer we opnieuw wegvaren van de gletsjer beginnen alle Argentijnen op het achterdek een melancholisch volkslied te zingen. Een bijzonder ontroerend moment. Een fier volk dat de pracht van hun land bezingt in een majestueus decor, dat maak je niet iedere dag mee.

De Duivelskeel

De volgende dag is het tijd om de warmte op te zoeken. We vliegen naar Port Iguazu, op de grens met Brazilië. In het nationaal park stort de rivier Iguazu zich met donderend geraas via 275 afzonderlijke watervallen naar beneden. Gidsen begeleiden ons en de andere toeristen over een van de parcours langs de watervallen. Maar of je nu de hoge of de lage route volgt, iedereen komt voorbij de Garganta del Diablo of de Duivelskeel. Bij het bekijken en aanhoren van deze gigantische watermassa, die van meer dan 80 meter hoogte valt, beseffen we pas de absolute, brute kracht van de natuur.

Voor onze laatste dagen in Argentinië vliegen we terug naar Buenos Aires, de ideale manier om alle hoogtepunten en emoties van deze reis te verwerken. (Peter Soete)