Van Piran over Bohinj naar Triglav: voor elk wat wils in West-Slovenië

Ooit, niet zo heel lang geleden, was Slovenië onderdeel van het communistische Joegoslavië, maar intussen ontdekken almaar meer mensen de kleine buur van Italië en Kroatië als vakantiebestemming. Wij trokken op verkenning door het westelijke deel en zagen idyllische berglandschappen, groenblauwe meren en een wonderbaarlijk mooie kustlijn van 47 kilometer. Onze top drie van West-Slovenië.

“Héérlijk! Rust, rust en nog eens rust!” Wanneer we ons voor de derde keer vandaag op een van de vele aanlokkelijke terrasjes op het ovaalvormige Giuseppe Tartini-plein nestelen, kunnen we onze liefde voor Piran niet langer verbergen. Het is niet eens zo’n verrassing. Toen we deze reis voorbereidden, waren we immers herhaaldelijk op dezelfde omschrijving gestoten: ‘Piran, het juweel op de kroon van de 47 km lange Sloveense kust’.

Het is niet gelogen, ook al zullen we onze minder fijne intrede nog lang heugen. Piran is immers grotendeels autovrij: toeristen hebben slechts 15 minuten tijd om hun bagage te lossen. Dat blijkt logischerwijze een onmogelijke opgave en levert ons dan ook een (weliswaar kleine) boete op. Niet getreurd. Dit stadje straalt zoveel rust uit dat onze ontgoocheling binnen de kortste keren wegebt: pittoreske steegjes, kleurrijke Venetiaanse gebouwen, gezellige cafeetjes en restaurants, sfeervolle boetiekwinkeltjes, een innemende boulevard en een strand … zonder zand. In de helderblauwe Adriatische Zee duiken of simpelweg zonnebaden doe je hier vanop rotsblokken – ook dat is een aangename verrassing. En natuurlijk valt een vierde passage langs het Tartini-plein, genoemd naar een 18de-eeuwse Italiaanse violist en componist, evenmin te versmaden.

Voor ons is Piran een ideale driedaagse tussenstop om tot rust te komen, nadat we enkele actieve dagen in de Dolomieten achter de rug hebben. Verademend! Stress, daar heeft zelfs het horecapersoneel in Piran schijnbaar nog nooit van gehoord. Het autovrije karakter zal daar een grote rol in spelen – gezinnen met kleine kinderen hoeven zich hier om niets zorgen te maken. Onze ideale dag hier? ’s Ochtends een uitgebreide brunch in Mestna Kavarna, ’s namiddags een Italiaans ijsje in Piran-Pirano en ’s avonds een cocktail in Zizola, gevolgd door een diner in het uitdrukkelijk aan te raden visrestaurant Okrepcevalnica Cantina.

Toch nood aan wat beweging? Ook dan biedt Piran voor elk wat wils. Wij wandelen naar het hoger gelegen stadsgedeelte en ontdekken er de Mogoron-stadsmuren, waar we een adembenemend panoramisch zicht op het historische centrum en de Sloveense kustlijn krijgen. Een dag later parkeren we onze auto na een rit van een half uur in buurland Kroatië en ontdekken we met de (elektrische) fiets het sprookjesachtige binnenland van Istrië. Lunchen doen we in het ommuurde middeleeuwse bergdorp Motovun, een aanrader bij uitstek. Wij kunnen het weten.

“Onze intrede in Piran is ontgoochelend, maar dat gevoel ebt in sneltempo weg”

2 Bohinj, het mooiste meer van Slovenië

Bled. Hét Meer van Bled. Dat was als kind en aardrijkskundeliefhebber de bestemming die telkens opnieuw ter sprake kwam. Want Bled, daar moest je ooit geweest zijn. Dé toeristische trekpleister bij uitstek in Slovenië, met een fantastisch meer en even fantastische berglandschappen.

Ze hebben ons allemaal goed liggen gehad. Bled is niet wat het leek te zijn, of Bled is althans niet meer wat het misschien ooit geweest is, toch zeker niet in de veel te toeristische zomer. Enkele uurtjes parkeren? Dat is dan vijftien euro, alstublieft. Een plons in het meer? Dat is dan tien euro, alstublieft. Onze conclusie is dat het meer van Bohinj, zo’n 30 km ten westen van Bled, een veel grotere aanrader is. Wij logeren zes dagen in Bohinjska Bistrica, het grootste dorp in de streek, en beleven er te veel fijne momenten om allemaal op te noemen. Met de boot naar de overkant van het meer varen en via de niet-geasfalteerde noordzijde terugwandelen? Een namiddagje suppen op het meer? Een bezoek aan de kletterende watervallen van Savica? Een pittige bergwandeling door het ongerepte Triglav National Park – de onnavolgbare stiltemomenten krijgen we er gratis bij? Een driedaagse huttentocht naar de top van de hoogste berg in Slovenië, de Triglav (2.864m)? Of gewoon een dagje relaxen aan het meer? Kies zelf maar. Dit is simpelweg een toplocatie.

Ons pleidooi voor Bohinj wil trouwens niet zeggen dat een dagje Bled af te raden valt, al is het maar om een wandeling naar Blejski grad, het kasteel op de top van een nabijgelegen heuvel, te maken of een tiental kilometer verder te genieten van de Vintgarkloof, waarbij je jezelf via een houten wandelpad door een haast sprookjesachtig landschap met helderblauw water baant.

3 Brda, het Toscane van Slovenië

Na zee en bergen is het tijd voor … wijn. In dit land kan dat nergens beter dan in Brda, het Toscane van Slovenië. Logeren doen we bovenop een heuvel in Smartno. In amper vijf minuten wandelen we door het pittoreske bergdorp en nestelen we ons in één van de nauwe, idyllische steegjes aan de enige nog beschikbare tafel van Hisa Marica, waar we lunchen en ons de lokale producten en wijnen doen smaken. We zijn nog maar een uur in Brda en noemen ons verblijf nu al geslaagd.

Hier stopt het echter niet. We wandelen naar Gonjace, waar we via zo’n 150 traptreden een uitkijktoren met een panoramisch zicht van 360 graden bereiken. Ook een aanrader! We nemen de elektrische fiets en maken een pittige fietstocht van 50 km door de streek. Soms zien we af op de steile hellingen – Victor Campenaerts won hier in 2021 een rit in de Ronde van Italië – maar de fenomenale uitzichtpunten op de schijnbaar eindeloze wijngaarden maken alles goed.

Afsluiten doen we met dat waarvan we intussen een sport gemaakt hebben: op elke grote reis een wijnproeverij. In Slovenië is Brda, de wijnstreek bij uitstek, daarvoor de uitverkoren locatie. Wij kiezen voor Vina Sosolic, een bescheiden producent op wandelafstand van Smartno. De wijnproeverij, met goed gevulde glazen en ook wat lekkers om te eten, is gratis, maar uiteraard gaan ze er wel vanuit dat je een fles koopt: voor jezelf, maar evengoed als souvenir voor onze familie en vrienden in België. Onze favoriet? De rode (Merlot en Cabernet Sauvignon) en witte wijnen (Rebula, Sauvignon en Chardonnay) zijn lekker tot heel lekker, maar als we echt mogen kiezen, opteren we voor de Yellow Muscat. Een pareltje, vinden wij. En vooral: het wordt aanbevolen bij desserts. Dat kunnen we wel smaken, maar ook dat is uiteraard een persoonlijke voorkeur.

West-Slovenië, wij komen zeker nog eens terug!