Slow down in de Haute-Savoie

Hiken, fietsen, vliegen, klimmen, varen … Aan de oevers van de Giffre, omringd door imposante bergen, ligt het pittoreske dorpje Samoëns op zo’n 700 meer hoogte. De grootse bergen van de Haute-Savoie vormen het unieke decor voor wie zin heeft om actief … te vertragen. Een tegenstelling? Niets is minder waar. Laat je meeslepen tussen de bergen, waar het gevoel van vrijheid domineert.

Telkens ik in de bergen kom, lijkt het alsof het tempo van mijn leven van het ene moment op het andere vertraagt. Noem het slow travel, al wordt dit geen luie vakantie. In Samoëns en omgeving verleg ik mijn sportieve grenzen te land, ter zee en in de lucht.

La Samaritaine

Samoëns is een dorp met een lange traditie van steenkappers. “Het unieke is dat ze kalksteen gebruiken. Die is licht van kleur en vraagt een bijzondere manier van bewerken. Wanneer de steen gepolijst wordt, kleurt die donker”, vertelt erfgoedgids Nora. Samen met haar maken we kennis met het dorp dat ongeveer 2.500 inwoners telt. Prachtige barokke kapellen, afgewisseld met oude boerderijen, voeren ons mee doorheen bijna 1.000-jarige geschiedenis. Een opvallende markthal, een 600-jarige lindeboom, de prachtige kerk Notre Dame de l’Assomption en gezellige terrasjes sieren het marktplein.

Het valt me op dat veel handelszaken de naam ‘Jaijsina’ dragen. Nora legt uit waarom: “De naam verwijst naar Marie-Louise Cognacq Jaÿ. Afkomstig uit een arm gezin verliet ze Samoëns op 15-jarige leeftijd om te gaan werken in Parijs. Daar slaagde ze erin om, samen met Ernest Cognacq, een commercieel imperium uit te bouwen: het warenhuis La Samaritaine. Als dankbaarheid voor haar afkomst, liet ze in haar geboortedorp de botanische tuin ‘Jardin Alpin Jaysinia’ uitbouwen.”

Raften tussen rotsen

De volgende dag staat een bezoekje aan het charmante nabijgelegen dorpje Sixt-Fer-à-Cheval op het programma. We laten ons op de adembenemende site van Cirque onderdompelen in de schoonheid van de ongerepte landschappen met tal van watervallen. Snel begrijpen we waarom de overheid net voor deze plaats hoopt het label ‘Grand Site de France’ te verwerven. Op die manier willen ze het prachtige keteldal – een half cirkelvormige vallei gevormd door de erosie die een gletsjer veroorzaakt – gecontroleerd openstellen voor beleving. “De Cirque heeft een omtrek van twee kilometer”, vertelt Laureline van de toeristische dienst Haut Giffre. We trekken de stapschoenen aan en wandelen, vooral in stilte, in de schaduw van de bomen. “De rivier de Giffre loopt op heel wat plaatsen onder onze voeten. Door de zachtheid van de kalksteen, vinden honderden zijriviertjes er hun weg”, legt ze uit.

Na een lunch is het tijd voor een adrenalinekick. We wurmen ons in een wetsuit, zetten een helm op en krijgen een roeispaan in de hand. Klaar voor kanorafting. Met twee in een bootje, gaan we de uitdaging aan. Dit is puur genieten, zeker wanneer we door kloven varen.

Diner with a view

De avond heeft nog een verrassing in petto. Samen met gids François wandelen we in de bergen langs een oude voetweg, letterlijk in de voetsporen van zijn voorouders en komen van alles te weten over de plaatselijke fauna en de flora. We proeven er zelfs een rode bosmier die verrassend genoeg naar citroen smaakt. Na een zachte beklimming van zo’n klein uurtje arriveren we aan een kleine chalet, desolaat in het landschap. We bevinden ons op 1.700 meter hoogte, vlakbij de Col de Joux-Plane en genieten er met een heerlijke Franse wijn in de hand van de zonsondergang. François bereidt in zijn bergchalet een ‘fondue savoyarde’. “Het geheim? Vier verschillende kazen, licht sprankelende witte wijn en een schep mosterd. Opgediend in een mooie pot bij ondergaande zon in de bergen.” We spreken hem niet tegen.

Grenzen verleggen

De volgende dag begeven we ons opnieuw naar Sixt-Fer-à-Cheval. Ditmaal voor een Via ferrata. Ik moet toegeven dat ik wel enorm benieuwd ben naar wat me te wachten staat bij deze van oorsprong Italiaanse vorm van alpinisme. Een Via ferrata is een met staalkabels uitgezet parcours langs een rotswand. Helm op, veiligheidsgordel aan, water in de rugzak en hoogtevrees uitgeschakeld. Check! Klaar voor een tochtje van 800 meter of 2 uur klimmen en klauteren. Ik geniet met volle teugen van het sportieve aspect, het panorama en het verleggen van mijn grenzen.

En alsof we nog niet genoeg adrenaline voor een dag gehad hebben, staat er ’s avonds nog een leuke kick op het programma. We gaan op pad met Julien en Thomas. Deze mannen hebben parapente met de paplepel meegekregen. “Onze vaders waar één van de eersten die parapente deden. Deze sport is namelijk hier in de Vallei van de Giffre geboren eind jaren 70”, lichten ze toe. We vertrekken van de Bourgeoise, op 1.770 meter hoogte, en zullen met de parapente maar liefst 1 kilometer hoogteverschil overbruggen. Zenuwen hebben we niet, maar we staan wel te popelen om de vallei vanuit vogelperspectief te aanschouwen. Piloot Thomas vergezelt me op de tandemvlucht: “Je zal zien dat de kleurcontrasten ’s avonds prachtig zijn. Maar elke vlucht heeft zijn charmes. Het is keer op keer genieten.”

We sluiten onze avontuurlijke reis de volgende dag af met een tochtje op de elektrische mountainbike door bossen en langs meren. Het is opnieuw, u raadt het al, genieten!