Zen in Zell am See en Kaprun

Gletsjers, de bergen en een meer… Klinkt ideaal voor een wintersportbestemming, maar het Oostenrijkse Zell am See-Kaprun is ook in de zomer meer dan de moeite waard. Natuur, cultuur en avontuur… zelfs de regen kan de pret niet derven.

De zon straalt wanneer we in Zell am See aankomen. De stad aan de imposante Zeller See ziet er aanlokkelijk uit, maar toch rijden we eerst door naar buurgemeente Kaprun, waar ons hotel ligt én van waaruit we een fantastisch uitzicht op het meer hebben. Het dorpje ligt met 786 meter immers een stuk hoger dan Zell am See. Nadat we ons in het hotel geïnstalleerd hebben, waar Anna en Stefan Unterkofler ons niet alleen hartelijk ontvangen maar ons ook meteen de praktische Summer Card bezorgen, lokt het fonkelende blauw ons weer naar beneden, naar het water. We schepen met onze Summer Card gratis in op de MS Schmittenhöhe voor een panoramarondvaart op het meer. Bij het wegvaren van de Esplanade worden we meteen vergast op een watershow met imposante fonteinen. “Prachtig hé, maar het is nog mooier ’s avonds. Drie keer per week is er de Magic Lake Show, met water, licht, muziek en lasers”, verklapt de man naast ons. We genieten van de uitzicht op de bergen en de lido’s (strandjes), drinken een aperitief en staan drie kwartier later helemaal ontspannen terug op de Esplanade.

We besluiten om de stad te verkennen aan de hand van de Local City Guide, een digitale stadswandeling die ons naar tien bijzondere plekken leidt waar we dankzij een QR-code een filmpje te zien krijgen van een lokale figuur die ons meer vertelt over de plek in kwestie. Zo vertelt Ferdinand Porsche Junior, nazaat van de bekende autobouwer, over de autoraces die vroeger op het dichtgevroren meer werden gehouden en die hij nu opnieuw leven inblaast, neemt oud-burgemeester Peter Padourek ons mee naar Schloss Rosenberg, het majestueuze kasteel dat dienst doet als stadhuis, en leren we de geschiedenis van het imposante Grand Hotel op de Esplanade beter kennen.

De kracht van water

De volgende dag worden we gewekt door het geluid van de regen. Donkere wolken hangen boven Kaprun en zorgen er zelfs voor dat we het meer niet zien liggen. We bergen onze plannen voor vandaag – een dagje mountainbiken – op en besluiten om de Sigmund Thun Klamm te verkennen. Deze kloof op wandelafstand van het hotel is een 320 meter lang natuurspektakel. De kloof is duizenden jaren oud en ontstond toen een reusachtige gletsjer op het einde van de laatste ijstijd wegsmolt. Ook nu kolkt het water nog altijd door de meer dan 30 meter diepe gorge, wat voor indrukwekkende taferelen en dito rotsformaties zorgt. Zo bewonderen we onder meer ‘de heks’ vanop het houten wandelpad dat ons door de kloof tot aan de Klammsee voert, het waterreservoir bovenaan het meer. In de Klammseestüberl – met grote speeltuin – houden we even halt voor een warme chocolademelk vooraleer we verder wandelen rond het waterreservoir.

Terug in de tijd

Terug in Kaprun gaat het steeds harder regenen, en duiken we het Kaprun Museum binnen, waar we de geschiedenis van het dorp ontdekken. Archeologische vondsten, de beginjaren van het toerisme, de typische klederdracht en zelfs de bouw van de waterkrachtcentrale… Het museum is misschien niet hypermodern, maar we komen er wel heel wat te weten. Aan de overkant van de straat mogen we ook nog een kijkje nemen in een schuur waar een typisch boereninterieur is opgebouwd. We bewonderen ook de oven voor het museum, waar nog elke vrijdag brood wordt gebakken.

Wanneer we uit het museum komen, is het eindelijk opgehouden met regenen. Het ideale moment om de Ausblick Runde, de panoramaroute door het dorp, uit te proberen. En het moet gezegd worden: nu de wolken plaats geruimd hebben voor de zon, krijgen we prachtige uitzichten voorgeschoteld. Een bezoekje aan het middeleeuwste kasteel zit er echter niet in: door een privé-event is het gesloten. Maar dat laten we niet aan ons hart komen: tijd om de wellness in het hotel te testen.

Imposante stuwmeren

Een dag later is de zon wel van de partij, en dus trekken we de bergen in. Met de bus en de bijzondere Lärchwandlift – die ooit gebruikt werd om bouwmaterialen naar boven te brengen – gaan we naar de High Mountain Reservoirs, twee reusachtige stuwmeren op ongeveer 2.000 meter hoogte. De stuwdam van Mooserboden – het hoogst gelegen reservoir op 2.040 meter – is maar liefst 107 meter hoog en 494 meter lang. Daredevils kunnen een via ferrata langs die wand opklauteren, maar zelf houden we liever de voetjes op de grond en kiezen we voor een geleide rondleiding op én in de dam. De stuwmeren en bijhorende waterkrachtcentrale behoren tot de meest imposante bouwwerken van het National Park Hohe Tauern en werden na de Tweede Wereldoorlog gebouwd in het kader van het Marshallplan, dat Europa moest helpen met de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog.

Niet alleen de stuwmeren en de dam zijn indrukwekkend, het uitzicht op de bergen is dat ook. Dit is dan ook de ideale plek voor een hike, maar omdat de weersvoorspellingen voor de komende dagen opnieuw somber ogen, besluiten we eerst een andere goedweerattractie van onze bucketlist af te vinken: een bezoek aan de Kitzsteinhorn. Vanuit Kaprun trekken we met kabelbanen naar deze iconische bergtop. Op het ‘Top of Salzburg’-platform op meer dan 3.000 meter hoogte bewonderen we de omliggende bergtoppen en de gletsjer. Terug binnen nemen we The National Park Gallery, een 360 meter lange tunnel door de berg – met tal van weetjes over de berg en de natuur – die leidt naar een tweede panoramaplatform. Van hieruit kan je ook de Grossglockner, Oostenrijks hoogste berg, zien. Dit is genieten.

In het spoor van Sisi

’s Avonds trekken we nog naar de Magic Lake Show en stellen we vast dat we helemaal verliefd zijn geworden op deze regio. En wij zijn niet de enigen, ontdekken we ’s anderendaags op Guestbook Thumersbach, een themawandeling die bijzondere figuren die een band hebben met Zell am See in de kijker zet. Zo wandelen we langs plekken die de beroemde auteurs Stefan Zweig en D.H Lawrence eren, en blijkt ook de bekende Von Trapp-familie banden te hebben met Thumersbach.

Een andere bekende gaste is keizerin Elisabeth, beter bekend als Sisi. Op de Schmittenhöhe is er zelfs een Sisi-wandeling die start en eindigt bij de Elisabethkapel en maar een kleine 30 minuten lang is. Gelukkig is deze berg een paradijs voor hikers met tal van andere wandelingen. Wij vonden de rondwandeling die Schmittenhöhe met de Hochsonnbergalm en de Pinzgauer Hütte verbindt ondanks de ‘sauweda’ (Oostenrijks voor slecht weer, red.) alvast een aanrader, en voor gezinnen met kinderen is de Mystical Forest Schmittenhöhe dan weer een must. Deze wandeling leidt langs verschillende avontuurlijke stops, langs weetjes over lokale mythes en legendes en eindigt bovendien bij een groot speelplein. Helemaal moegewandeld en zen duiken we nog een laatste keer de sauna’s van het hotel in. Pfiat-di, Oostenrijk!