5 kleine games met grote ambitie

In de game-industrie moet je creativiteit en innovatie vaak bij de ‘Indie’ -independent- games gaan zoeken, titels die door een kleine studio worden gemaakt, zonder steun van een grote uitgever. Wij pikken er enkele uit die zeker je tijd verdienen. Méér dan de laatste ‘Assassin’s Creed’ of ‘Call of Duty’.

FEZ

De puzzel-platformer Fez is uitgegroeid tot hét symbool van indie games. Eerst en vooral omdat deze briljante game voornamelijk is ontsproten aan het brein van één man, Phil Fish. Het toont dat je geen team van honderd man nodig hebt om een indrukwekkende titel in elkaar te boksen. Jammer genoeg werd ook duidelijk dat een labiele (maar geniale) geest volledig aan de druk kan ten onder gaan. Tijdens en na de ontwikkeling kreeg Phil Fish de ene instorting na de andere, en ondertussen heeft hij zijn plannen voor ‘Fez 2’ geschrapt.

Shovel Knight

Was je indertijd grote fan van series als ‘Mega Man’ of ‘Castlevania’? Dan is Shovel Knight verplicht voer voor jou. Deze actie-platformer van Yacht Club is één groot eerbetoon aan de 8-bit games uit de jaren 80. Je rent en springt door levels, waar op het einde telkens een ridder als baas wacht. Je vindt onderweg veel verschillende wapens, maar niets is zo betrouwbaar als je spade. Hoewel het duidelijk is waar ze de inspiratie vandaan hebben gehaald, voelt het design allesbehalve gerecycleerd aan. ‘Shovel Knight’ speelt als een vergeten klassieker uit 1987, en niét als een schaamteloze kopie van ‘Mega Man 2’.

Hotline Miami (1 & 2)

Het origineel was in 2012 met voorsprong onze favoriete game. Het doel van ‘Hotline Miami’ is simpel: ga een gebouw binnen, knal (of sla) iedere levende ziel neer, en ga weer naar buiten. Dit doe je in een donker eighties-sfeertje, waarbij de invloed van Nicolas Refns ‘Drive’ duidelijk is. De opzwepende techno-soundtrack is wat ‘Hotline Miami’ als een hallucinerende cocaïne-trip deed aanvoelen. Het recent verschenen vervolg is meer van dat, met een soundtrack die zo mogelijk nog beter is dan het origineel. De tracks van Perturbator, Carpenter Brut, Magna en M|O|O|N behoren nu al tot onze favorieten dit jaar. Hotline Miami stond al bekend voor zijn genadeloze moeilijkheidsgraad, maar ‘Wrong Number’ gaat daar los overheen. Dit is een zéér pittig spel, voor de doorzetters. Om je inspanning te belonen, krijg je op het eind van de rit wel het meest trippy level in een videogame voorgeschoteld.

Kentucky Route Zero

De vraag ‘Zijn videogames kunst?’ leidt tot discussies die wij liever niet voeren. Als er echter één game is, die wij graag aanraden aan mensen die games enkel als oppervlakkig tijdverdrijf zien, dan is het ‘Kentucky Route Zero’ van Cardboard Computer. Je speelt als Conway, een oude truck-chauffeur die een bestelling moet afleveren, maar onderweg verdwaalt en op zoek moet naar de Route Zero. Waar je echt terecht komt, is een surreëel niemandsland waarin verbeelding niet meer van de realiteit te onderscheiden is. De game speelt wat als een ‘point & click’ game uit de jaren 90, maar heeft geen uitdagende puzzels of breinbrekers. Het is echt om de (onvergetelijke) ervaring te doen. Mocht David Lynch een videogame maken, dan zou ‘Kentucky Route Zero’ daar akelig dicht bij in de buurt komen.

Antichamber

Deze game is een gestoord experiment op de menselijke psyche. Als een hamster in een doolhof moet je zien te ontsnappen uit een groot kamer- en gangencomplex. Iedere kamer heeft een puzzel die je perceptie van de realiteit test, of je verplicht dat beeld om te buigen. ‘Antichamber’ speelt als geen ander met je verwachtingspatroon, en laat je brein de raarste kronkels maken. Er is een specifieke logica in ‘Antichamber’ die je moet snappen om sommige van de uitdagende puzzels op te lossen. Als je dit geflipte experiment hebt uitgespeeld, voel je je – heel even toch – een echt genie.