Mollenvanger Marc Denys in gesprek met mol Alina

Tijdens een spannende finale kwam de Mol na 7 weken speuren eindelijk bovengronds. De jongste mol aller tijden is ze sowieso. En misschien ook wel de beste. De 21-jarige Alina Churikova bleef tot het allerlaatste moment verwarring zaaien en heeft presentator Gilles De Coster en gans tv-kijkend Vlaanderen verbluft! Bankbediende Jolien gaat uiteindelijk met een bedrag van ‘amper’ 22.835 euro naar huis. Minder dan een kwart van de in totaal bijna 100.000 euro die er te winnen viel, de laagste prijzenpot ooit.  Knap saboteurswerk.

Dag Alina, wat een fantastische prestatie! Ben je een tevreden mol?

Ik ben een heel tevreden mol. En ik ben ook een dankbare mol. Want dit avontuur was onvergetelijk. Het concept van dit spel is uniek. Daarom heb ik me ook ingeschreven. Je test jezelf op zoveel vlakken. Je wordt weer even echt een kind, maar tegelijkertijd moet je al je mensenkennis en ervaring gebruiken om dit spel te spelen. Even weg zijn van de realiteit, jezelf tegenkomen en een zot avontuur beleven, dat wilde ik heel graag meemaken.

Er was nog nooit en lagere prijzenpot, dankzij jouw mollenwerk!

Voor een deel mijn werk, maar Bart heeft toch ook zijn best gedaan!

 Wat vond je van de winnaar?

Jolien is een heel terechte winnaar. Ze heeft het spel prachtig gespeeld en ik ben heel trots op haar. Het was zij die als allereerste in mijn richting keek. Ik heb vaak geprobeerd om haar in een andere richting te doen kijken. Dat lukte soms eventjes maar ze bleef toch haar focus houden.

Was je verrast toen je gevraagd werd om de mol te zijn?

Zeker wel! Je hoopt er wel op. Je droomt er ook over. De dag dat die  officiële vraag kwam… Dat was ongeloof, gevolgd door pure euforie. Ik heb dan ook geen moment getwijfeld.

Hoe vervelend is het om de mol te zijn?

Het is best wel een eenzame rol. En op sommige momenten voel je je ook oprecht slecht. Je bent alleen, je speelt iemand anders en je verliest jezelf daar wat in. Door mij moesten er kandidaten naar huis, omdat ik hen op het verkeerde spoor zette. En dat begint wel wat te knagen. Vooral ’s nachts, als je het spel niet aan het spelen bent. Op andere momenten is het dan weer ontzettend leuk. Als een sabotage goed lukt en niemand verwijt je iets, dat is een heerlijk moment. Giechelen in jezelf! Maar je leert jezelf ook op een andere manier kennen en dat is ook wel waardevol.

Wat vond je de allermoeilijkste sabotage?

De calorieproef was absoluut de moeilijkste. De groep bleek gewoon veel sterker te zijn. En iedereen gaf zich tot het uiterste. En ik maar proberen te zweten zonder al te veel te doen.

Hoe verliepen jouw briefings?

Het is vaak heel kort en bondig. Je krijgt heel veel informatie op heel korte tijd. Een snelle schouderklop en hop, je moet terug naar de groep. Dat zijn adrenalineshots van de beste soort.

Hoe heb je je voorbereid op je deelname?

Als mol moest ik uiteraard wat studiewerk doen. Sommige zaken oefende ik met de redactie, andere op mezelf. Ook mentaal heb ik me moeten voorbereiden. Zo probeerde ik me steeds opnieuw in te beelden dat ik een gewone kandidaat was die wat extra opdrachten kreeg vanuit de redactie. Je moet wel wat oefenen op die dubbele rol. Ik heb uiteraard ook de vorige seizoenen intensief bekeken.

Wat was je mooiste moment?

Dat heb je net gezien. In de finale. Toen ik op de brug stond, klaar om te bungeejumpen, kreeg ik die video van mijn mama te zien. Ik had die niet op voorhand gezien. Die emotie, gevolgd door de kick van de sprong, was een magisch moment.

Ook het diner met Jolien was heel bijzonder. Je zit achter dat glas en de zenuwen gieren door je lijf, ookal wist ik dat ze me niet kon zien. Het voelde als een spannende en leuke grap uithalen.

Kan je als mol ook echt genieten?

Zeker wel! Dat heb ik ook gedaan. Ik ben er elke dag met een glimlach wakker geworden. De kinderlijke vrijheid die je hebt daar is fantastisch. Je speelt een spel, je weet niet hoe laat het is, en alles wordt voor je geregeld. Het is gewoon eten, spelen en slapen. Heerlijk.

 Wist iemand van het thuisfront dat je de mol was?

Nee! Niemand. Ook mama niet. Tot nu.

 Wat zijn noodzakelijke eigenschappen voor een mol?

Zelfzekerheid, empathie en lef. Ik ben ook een vrolijk en gevoelig persoon. Dat zorgde ervoor dat ik een onschuldige indruk kon maken en dat ik in vertrouwen werd genomen. Maar ik kan ook heel scherp zijn en ik durf ook een discussie aangaan.

Wat was je alibi om al die tijd te kunnen verdwijnen?

Mijn vader woont in Kazachstan. Ik zie hem heel weinig. Ik heb dus verzonnen dat ik drie weken zou trekken met mijn vader in Azië. Omdat mijn vader en ik best houden van avontuurlijke tochten, was het ook niet echt vreemd dat we oldschool met hengel en tent én vooral ook zonder gsm op pad zouden gaan.

Hoe was het om je mama op bezoek te krijgen? Gezien jullie innige band, was het moeilijk om op dat moment te liegen? Heb je iets aan haar bezoek gehad?

Het deed me echt heel veel deugd. Je staat daar alleen, en veel mensen, die je ook nog niet zo heel goed kent, rekenen op jou. Mijn mama terugzien was even een ontlading. Even weer dochter zijn van, onder haar vleugels.

Ik vond het ook niet moeilijk om niet helemaal eerlijk te zijn tegen haar. Het is maar een spel. Ik wist dat ze achteraf nog trotser zou zijn.

Je bent de jongste mol ooit. Sta je daar bij stil?

Daar denk ik eigenlijk niet over na. Leeftijd is maar een cijfer. Ik heb alles te danken aan mijn opvoeding. Aan mijn moeder dus.

Wat heb je onderschat?

Dat het toch echt heel moeilijk is om zo tegen je natuur in te leven en de hele tijd in je rol te blijven. Je medekandidaten maken je het echt niet gemakkelijk. Iedereen ondervraagt iedereen. Je focus mag geen seconde wegvallen. Liegen en bedriegen is het spel. Daar had ik nooit problemen mee. Maar iemand naar huis zien vertrekken doet wel pijn.

Wat heb je overschat?

Sommige proeven leken mij op voorhand heel erg moeilijk om te saboteren. Maar dat bleek dan eigenlijk wel vlot te lukken. Met dank aan mijn medekandidaten!

Heb je vrienden voor het leven gemaakt?

Dat denk ik wel. En dat hoop ik ook.

Wat verwacht je van de toekomst?

Ik hoop dat ik ergens terecht zal komen waar ik gelukkig ben, en ook trots op mezelf. Ondertussen geniet ik volop.

Bedankt voor dit interview, Alina. En nogmaals proficiat, je was een heel goede Mol!

De saboteur is dus ontdekt en volgende week krijgen we in een allerlaatste aflevering nog alle tekst en uitleg over hoe Alina exact tewerk ging. Tot volgende week!

Mollengroetjes,
Marc Denys