Ontbijtbabbel met Danira Boukhriss Terkessidis: “Dat bodyshamen raakt mij niet meer persoonlijk”

Maandag heeft Eén het startschot gegeven van het nieuwe seizoen van Vandaag . Voor talkshow-host Danira Boukhriss Terkessidis betekent dat de komende weken keihard – maar met veel plezier en goesting – werken. “Alles staat nu in het teken van Vandaag, ook mijn weekends. Al gun ik mezelf één dag per week om gigantisch lui te zijn.” (lacht)

Vorig jaar rond deze tijd beleefde Danira Boukhriss Terkessidis haar vuurdoop als talkshow-host. Met knikkende knieën ging dat toen nog, maar twee seizoenen en een zeer leerrijke lockdown later, oogt de goedlachse presentatrice meer zelfverzekerd dan ooit tevoren. Danira neigt steeds meer naar de getatoeëerde boodschap op haar pols: αγαπη (lees: agapè), wat behalve liefde ook de staat betekent die je als persoon bereikt wanneer je geluk vindt in jezelf. Die tattoo werd vijf jaar geleden vereeuwigd op haar lichaam, maar nu pas lijkt ze dat geluk helemaal gevonden te hebben. “Ik ben net 30 geworden en heb het gevoel dat er een soort rust over me gekomen is. Ik wind me niet meer op in zaken waaraan ik me vijf jaar geleden nog zou irriteren.”

Je bent bezig aan seizoen 3 van Vandaag . Reeks 2 werd nogal gekleurd door corona. Hoe ziet het programma er nu uit?

Ongeveer zoals de eerste vier weken van het vorige seizoen. Die eerste vier weken voor de lockdown, toen Vandaag nog echt een late night talkshow was en niet het duidingsprogramma dat we tijdens de lockdown werden. Ik had het gevoel dat de schwung er tot 12 maart goed in zat, en plots veranderde de wereld en dus ook ons programma. Corona gaf de kijkcijfers wel een boost: iedereen zat thuis en snakte naar actualiteit en duiding. En heel veel kijkers stemden daarvoor op ons af. Dat vond ik een mooi compliment in die moeilijke periode. Maar nu hoop ik dat het veel minder over corona zal moeten gaan en dat we dus terug kunnen naar ons late night-sfeertje, met een leuke mix van actualiteit, maatschappelijke relevantie en entertainment.

Was die coronaperiode voor jou als presentatrice net niet enorm interessant? Ik neem aan dat je veel geleerd hebt als talkshow-host.

Absoluut! Het was de eerste keer in mijn carrière dat ik zo’n cruciale gebeurtenis vanop de eerste rij mocht volgen. Ik was vroeger natuurlijk wel al verslaggever bij het Journaal geweest, maar een nieuwsfeit met zo’n impact als de coronacrisis had ik nooit eerder moeten verslaan. Nu had ik plots een enorme verantwoordelijkheid, wat voor mij tegelijk ook een grote eer betekende. Of dat veel druk met zich meebracht? Dat heb ik zo niet ervaren. We gingen als een trein en hadden zelfs geen tijd om stil te staan bij het feit dat we grotendeels een ander programma maakten dan oorspronkelijk bedoeld. Een groot voordeel was dat het voor iedereen nieuw en onbekend terrein was, en dat ik gewoon vragen kon stellen vanuit de buik, vragen waar de kijkers ook mee zaten.

Had je geen last van faalangst? Maakte dat onbekende terrein je niet zenuwachtig?

Goh, niet echt. Ik vind niet dat een interviewer alles kan of hoeft te weten. In elke aflevering van Vandaag komen drie nieuwe onderwerpen aan bod en schuiven er telkens andere specialisten mee aan tafel. Ik bereid me natuurlijk altijd goed voor, maar ik kan nooit zoveel weten als die experten. Dat is ook niet nodig, want anders stel je misschien niet de vragen waar het publiek mee zit. Ik durf dat ook toe te geven tijdens de opnames als ik iets niet begrijp. Nu moet ik wel zeggen dat ik tijdens corona een nieuws-veelvraat was. Ik durfde tijdens het weekend niks te missen, omdat ik wist dat de week nadien weer heel wat virologen en experten in de studio zouden zitten. Daarom had ik in juni ook zo’n nood aan rust in het hoofd. Want het hakt er wel in, zo’n seizoen van Vandaag .

Na seizoen 1 liet je verstaan dat je de impact van Vandaag op je privéleven erg onderschat had.

Dat heb ik inderdaad gezegd. Het ‘voordeel’ van seizoen 2 was dat er van een sociaal leven sowieso nog maar weinig sprake was, door die hele lockdown. Er viel tijdens de weekends toch niet veel te beleven. Maar ook nu, in volle voorbereiding van seizoen 3, zou je kunnen zeggen dat ik automatisch al in een lichte lockdown leef. Op vrijdagavond durf ik nog wel eens iets leuks te gaan doen, maar de rest van het weekend gebeurt er niet veel op sociaal vlak. Ik heb het altijd te druk met boeken lezen, videomateriaal bekijken en dossiers voorbereiden. Mijn vriendinnen zien me dan ook weinig in zo’n periode.

En je vriend, vindt hij dat niet lastig?

Gelukkig heeft mijn lief begrip voor de situatie en vraagt hij niet zoveel aandacht. (lacht) Moest ik samen zijn met een leerkracht bijvoorbeeld, die van 8 tot 16 uur werkt, dan zou ik hem door de week amper zien. Mijn werkdag begint om 9 uur en meestal ben ik net voor middernacht thuis. Dus een gelukje dat mijn lief artiest is en geen nine-to-five job heeft. En dat hij er ook wel van houdt om in het weekend rustig thuis te blijven. Want ik kan echt heel lui zijn. Ik werk heel hard, dus gun mezelf één luie dag per week.

Je bent vorige maand 30 geworden en als cadeautje werd je ‘gebodyshamed’.

Ongelooflijk toch? Op sociale media had iemand commentaar over mijn borsten, iemand vond ze niet groot genoeg. Weet je dat mij dat een paar jaar geleden complexen zou hebben opgeleverd? Nu breng ik zulke bodyshamers gewoon in de openbaarheid, omdat ik dat echt ‘not done’ vind. Gelukkig raakte mij dat niet persoonlijk, maar als jonge twintiger misschien wel. Ik heb me toen zo vaak niet goed in mijn vel gevoeld. Nu vraag ik me af waarover ik klaagde. Hoe ouder ik word, hoe meer ik mezelf aanvaard. Ik leer meer te leven voor mezelf, en minder voor het oordeel van anderen. Als ik nu 2 kilo bijkom, is dat niet meer het einde van de wereld. Vroeger zou ik onmiddellijk aan een dieet beginnen. In die zin was het heerlijk om 30 te worden. Iets ouder en iets wijzer. Al was het natuurlijk wel jammer dat er een groot feest – door corona – niet tot de mogelijkheden behoorde. Wat feestjes betreft had ik me mijn laatste jaar als twintiger wel anders voorgesteld.

Als je niet zou moeten werken, hoe ziet jouw ideale weekend er uit?

Voor mij is dat een weekend dat op vrijdagavond nog helemaal open ligt. Dat je de dag of avond zelf nog kunt beslissen wat je gaat doen en waar je zin in hebt. Of ik geen bijzondere hobby’s heb? Erg om te zeggen, maar ik heb eigenlijk geen hobby’s die ik fanatiek uitoefen. Mijn grootste hobby is volgens mij televisie. Wat natuurlijk ook mijn werk is. Maar in het weekend haal ik heel veel tv-programma’s in die ik door de week gemist heb. En ik ‘binge’ ook enorm graag. Ik kan makkelijk op een weekend een volledig seizoen van een serie uitkijken.

Gelukkig is er Streamz.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik nog geen Streamz heb gekeken. Al mijn aandacht gaat nu naar Vandaag .

Vandaag, van maandag tot donderdag om 21.35 uur op Eén.