Derde F.C. De Kampioenen-film Forever vanaf woensdag in de bioscoopzalen: “Ik hou nog steeds veel van Carmen”

Na Kampioen zijn blijft plezant en Jubilee General is het nu tijd voor Forever. In deze derde F.C. De Kampioenen-film trekken De Kampioenen naar Afrika om voetbalversterking te gaan zoeken. “Op weg naar de set een zebra of giraf tegenkomen, is wel heel bijzonder”, vertelt Loes Van den Heuvel.

Sebastiaan Bedaux

Er lijkt geen einde te komen aan de populariteit van De Kampioenen. Na 21 seizoenen en twee films is er nu F.C. De Kampioenen: Forever, opnieuw geregisseerd door Jan Verheyen. In deze derde film slaagt DDT er op sluwe wijze in om eigenaar te worden van F.C. De Kampioenen. Boma wordt buitenspel gezet en De Kampioenen worden vervangen door een team van jonge, getalenteerde spelers. De Kampioenen zitten in zak en as en willen koste wat kost hun ploeg terug in handen krijgen, maar dat kan alleen als ze ervoor voetballen. Wie wint mag zijn ploeg F.C. De Kampioenen blijven noemen. En om die overwinning veilig te stellen, trekken de ‘originele’ Kampioenen naar Babacouta, een dorp in Afrika, om enkele topspelers aan te trekken.

Hoe komt het dat F.C. De Kampioenen zo blijft aanspreken? Na al die jaren is er nog steeds een enorme schare fans.
Dat is inderdaad wonderlijk. Ik denk dat ‘eerlijkheid’ en ‘liefde’ de twee kernbegrippen zijn om onze populariteit te verklaren. Als je van je personage houdt, geef je dat door aan je publiek. En daarom kan F.C. De Kampioenen eeuwenoud worden. Ik hou alleszins nog enorm veel van mijn personage.

Je ziet dit niet als een acteerjob?
Zo is het misschien ooit begonnen, maar dit is al lang veel meer dan een job. Ik ben van Carmen beginnen te houden en zie het nu al een missie om zoveel mogelijk mensen blij te maken. Voor heel veel mensen zijn De Kampioenen ongelooflijk belangrijk. Ze kunnen niet zonder ons. Ondertussen hebben wij als acteurs een maatschappelijke functie, een verantwoordelijkheid tegenover het publiek. We staan voor iets en willen dat ook inlossen.

Je bedoelt: als mensen jou op straat aanspreken, dan drink je graag een glaasje porto met hen?
(lacht) Nee, dat niet, maar als mensen mij aanspreken – en ik kan je verzekeren dat ik vaak word aangesproken als Carmen – dan reageer ik daar altijd positief op. Ik zal nooit zeggen: ‘Laat me nu even met rust.’ Ik blijf iedereen met evenveel openheid en liefde beantwoorden, zonder dat het mij te veel wordt. Ik heb het gevoel dat ik de fans iets verschuldigd ben. Ik sta ten dienste van hen, dat is mijn taak. Dat klinkt heel zwaar misschien, maar ik heb echt het idee dat ik de fans van F.C. De Kampioenen niet mag ontgoochelen.

Is het dan niet jammer dat de fans na deze film weer een hele tijd op hun honger blijven zitten? Had je niet nog graag de tv-reeks verdergezet?
Het publiek zou sowieso weer een tv-reeks willen, maar wij als cast hebben niks in de pap te brokken. Er is geen sprake van een terugkeer. Voor de VRT is dat volgens mij een onmogelijkheid. Ze hebben de stekker er definitief uitgetrokken. Te vroeg, vind ik, en ik denk dat ze zich dat ook wel beklagen. Maar het is nu eenmaal zo.

En mocht een andere zender aan de cast vragen om de reeks verder te zetten, zou dat voor jullie dan een mogelijkheid zijn?
Daar kan ik moeilijk op antwoorden. Alles wordt altijd in groep bekeken, dat is altijd zo geweest. Maar als een meerderheid daarvoor zou zijn, dan volgt de rest. Zo gaat dat bij ons. Wij zijn net een familie.

Nog heel even over de nieuwe film: hoe was het om in Zuid-Afrika te filmen?
Heel bijzonder, maar ook wel zwaar. Elke dag zo vroeg opstaan, is behoorlijk slopend. Maar op weg naar de set een zebra of een giraf tegenkomen, is toch behoorlijk indrukwekkend. De omstandigheden waren ook ideaal. En we werden dan ook nog eens flink in de watten gelegd door de Afrikaanse crew. Wij werden daar echt als grote acteurs behandeld. Die Hollywood-toestanden zijn wij niet gewoon.

F.C. De Kampioenen: Forever, vanaf woensdag in de bioscoop.