Dieter Coppens gaat op roadtrip met zes jongeren met het downsyndroom: “Je kijkt recht in hun ziel”

Woensdag vertrekt Dieter Coppens in het gloednieuwe Eén-programma Down the Road op roadtrip door zeven landen. Hij doet dat niet alleen, maar krijgt het ontwapenende gezelschap van zes jongvolwassenen met het syndroom van Down. “Ik wilde dat dit de reis van hun leven werd. Ik denk dat we daarin geslaagd zijn.”

Sebastiaan Bedaux

Dieter Coppens is geen man om een avontuurlijke uitdaging uit de weg te gaan. Maar zijn zes gasten – Pieter, Lisa, Hélène, Kevin, Lore en Martijn – zijn evenmin bang voor het avontuur van hun leven. Samen reizen ze twee weken lang door Europa, op zoek naar vrijheid, avontuur, liefde en nieuwe ervaringen. Een emotionele rollercoaster wordt het, vol klein verdriet en groot geluk. “Ik vond het een fantastische reis, maar na die twee weken was ik doodop. Mijn zes gasten hadden wel wat zorg en aandacht nodig. Vooral aandacht, eigenlijk (lacht). Voor het eerst waren ze zo ver van huis, zonder hun ouders. Dan kan heimwee al eens de kop opsteken. Maar het was een geweldige reis. Ik ben echt verliefd geworden op die gasten. Ze zitten voor altijd in mijn hart.”

Er worden in Vlaanderen steeds minder baby’s geboren met het syndroom van Down. Was dat een reden om deze reeks te maken?
Eigenlijk wel. Ik geloof dat er in 2016 maar een dertigtal baby’s met het downsyndroom geboren zijn. Het leek ons een fijn en hartverwarmend idee om tv-kijkend Vlaanderen te tonen wie die mensen zijn en wat ze kunnen. Mijn zes reisgenoten zijn stuk voor stuk unieke jonge mensen. Ze zijn heel puur, ze leven zonder filter en zonder gêne, met het hart op de tong. Je weet onmiddellijk waar je aan toe bent met die mensen. Soms kan dat hard of confronterend overkomen, maar vaak is het ontwapenend en ontroerend. Ik herinner me de eerste ochtend op de camping in Nederland, toen ik met Martijn en Kevin terug wandelde van de douche en het zonnetje door het wolkendek brak. En Kevin die dan enthousiast zegt: “Allez jong, kunt ge dat nu geloven? Een nieuwe dag, we kunnen weer keiveel nieuwe dingen doen.” Op zo’n moment gaan je ogen open en leer je meer te genieten van de kleine dingen in het leven.

Down the road is een reeks vol emoties, als we op de eerste aflevering mogen afgaan. Er is sprake van angst, heimwee, maar ook van opwinding en zelfs een vleugje romantiek.
Absoluut. Die eerste dag was het al meteen aan het regenen. Zo stel je je een vakantie niet voor natuurlijk. En op het water, op het vlot en later op de boot, blokkeerde Hélène een beetje van de angst. Dat zijn brandjes die je dan moet blussen. Je probeert hen gerust te stellen, zonder ooit iets te forceren. Achteraf zijn ze dan vaak heel dankbaar voor de angsten die ze overwonnen hebben. Dat is zo mooi aan die gasten, je kijkt recht in hun ziel. Het venster naar hun ziel staat wagenwijd open. En wat die romantiek betreft: dat begint inderdaad in de eerste aflevering al. Op dat vlak gebeurt er in de volgende aflevering nog heel wat meer. Hun hartjes zijn bijzonder groot.

Down the road, vanaf woensdag 28 februari om 20u40 op Eén.